ช่วยวิเคราะห์ให้หน่อยสิครับ

เชิญมาพักผ่อน คลายร้อนนั่งเล่น คุยกันเย็นๆ พร้อมเรื่องกีฬา สัพเพเหระ ทัศนะนานา ชีวิตชีวา สุขภาพทั่วไป บันเทิงขำขัน รอบเรื่องเมืองไทย ชวนเที่ยวที่ไหน อยากไปก็นัดมา ...โย่วๆ

โพสต์ โพสต์
ภาพประจำตัวสมาชิก
bankniti
Verified User
โพสต์: 627
ผู้ติดตาม: 0

ช่วยวิเคราะห์ให้หน่อยสิครับ

โพสต์ที่ 1

โพสต์

ผมคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจิตวิทยานะครับ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเอง ซึ่งคิดแล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงเป็นอย่างนี้ เริ่มเลยนะครับ

หมู่บ้านที่ผมอยู่ จะมีหมาจรจัดตัวหนึ่งอายุประมาณ 9-10 ปีอาศัยอยู่ซอยบ้านผม แถวนี้เรียกมันว่า "แดง" ที่จริงเจ้าแดงมันก็อยู่ที่ซอยนี้มาตั้งแต่มันตัวเล็กๆ แล้ว(ยายที่อยู่บ้านตรงข้ามบอก) แต่ผมเพิ่งจะมาอยู่ที่นี้ประมาณปีครึ่ง มันจะนอนอยู่ซอยนี้เหมือนกับว่าเป็นถิ่นของมันเองไม่ค่อยไปนอนซอยอื่น ปกติผมกับแฟนก็ไม่ค่อยได้สนใจมัน แต่แถวบ้านเขาจะเอาอาหารที่กินเหลือ เช่น ข้าว กระดูก กางปลา มาวางทิ้งไว้ มันก็จะกินบ้างไม่กินบ้าง ตอนเย็นมีรถลูกชิ้นปิ้งมาขาย ก็มีคนซื้อให้กินบ้าง

เมื่อเร็วๆ นี้หมาที่บ้านได้ตายลงไป ผมกับแฟนเลยเกินสงสารเจ้าแดงขึ้นมา จากที่ไม่ค่อยได้ดูแลมันก็เปลี่ยนมาเอาใจใส่มันมากขึ้น ต้องบอกก่อนว่าเจ้าแดงเป็นหมานิสัยค่อนข้างดี คือ ไม่ถ่ายหรือฉี่ให้เห็นเรี่ยราด มันจะวิ่งไปในป่าทำกิจธุระ เจ้าแดงไม่ดุ แต่กับคนแปลกหน้าที่ไม่น่าไว้ใจมันจะเห่าเอา ตอนเช้าแฟนเขาจะตื่นพามันไปเดินเล่น คือ แฟนเดินเล่นแล้วมันก็วิ่งตาม บ้างทีก็วิ่งนำหน้า ไม่ต้องมีอะไรมาจูงมัน ตอนเช้าก็ให้ข้าวมันกิน ตอนเย็นก็ให้อีกนิดหน่อย มีรถลูกชิ้นมาตอนเย็นก็ซื้อให้กิน เจ้าแดงก็เชื่องกับผมและแฟนมาก หากมันเห็นพวกผมเขามันจะกระดิกหางแล้วเดินเข้ามาหา บ้างทีกลับจากไปข้างนอกมา มันก็จะส่งเสียงคาง อิ้งๆ ดีใจ เห็นมันนอนกับพื้นถนนก็สงสาร ไปซื้อพรมถูกๆ 130 บาท มาปูหน้าบ้านให้มันนอนตอนค่ำ มันก็ชอบนอน(คงเพราะนิ่มกว่าพื้นถนน)

แต่สิ่งที่เป็นคำถามที่อยากให้วิเคราะห์คือ หลังจากที่ผมกับแฟนเริ่มทำดีกับมันมากขึ้น คนแถวบ้านบางคน(ประมาณ 2-4 คน) ก็มีการพูดกระแน่กระแหน่กับเจ้าแดงบ้าง เช่น คอยดูนะเดี๋ยวผมไม่อยู่จะเอาน้ำร้อนมาลวก(ผมเป็นคนต่างจังหวัดเลยไม่ได้อยู่กรุงเทพตลอด) หรือ เดี๋ยวผมไม่อยู่แก่(หมายถึงเจ้าแดง)จะอดกิน หรือ เดี๋ยวนี้ได้ดีนะ ซึ่งต้องบอกก่อนว่าคนพวกนี้ก็ค่อนข้างเกรงใจผมกับแฟน ที่เขาพูดไปไม่ได้ว่าผมแต่พูดทำนองหมั่นไส้ที่เห็นเจ้าแดงมีคนเอาอกเอาใจจากที่เมื่อก่อนไม่มีใครสนใจมันเลย ซึ่งหนึ่งในนั้นก็เคยซื้อลูกชิ้นให้มันกินประจำ แต่มาพักหลังพอผมซื้อให้กินด้วย เขาก็เลิกซื้อให้มันกินไปแล้ว(คนนี้แหละที่บอกว่า แกจะอดกินหากผมไม่อยู่บ้าน) แต่อีกหลายคนก็ยังคงปกติ ไม่มีการพูดจาแบบนี้

ผมสงสัยว่าทำไมคนที่เคยให้อาหาร เคยดูแลมัน พอผมกับแฟนมาทำดีกับมันจนมันเชื่องกับพวกผม คนเหล่านี้จึงมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้หรือเขารู้สึกหมั่นไส้ แต่หากเป็นผม ผมคงจะยังคงซื้อลูกชิ้นให้มันกินอยู่เหมือนเดิม และ ผมคงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เจ้าแดงมีคนที่เลี้ยงดูมันให้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน สมมติถ้าชาว VI เป็นเพื่อนบ้านผม ท่านอื่นๆ จะทำแบบนี้หรือเปล่า :?: หากใช้ เพราะอะไรครับ :?:
ภาพประจำตัวสมาชิก
bankniti
Verified User
โพสต์: 627
ผู้ติดตาม: 0

ช่วยวิเคราะห์ให้หน่อยสิครับ

โพสต์ที่ 2

โพสต์

ยังมีอีกเหตุการณ์ที่เพื่อนเล่าให้ฟัง ผมว่าลักษณะคล้ายๆ กันเลย

เพื่อนเขาเป็นอาจารย์อยู่ที่ต่างจังหวัด ที่หอพักอาจารย์จะมีหมาตัวหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ใต้หอพักนั้น มีอาจารย์ท่านหนึ่งชอบให้อาหารมันกิน เพื่อนเขาก็ให้อาหารมันด้วย หลังๆ เพื่อนจะดูแลมันดีหน่อย คือ มีพาไปหาหมอฉีดวัคซีนบ้าง ให้อาหารมันกินและเล่นกับมันเป็นประจำ มีอยู่คราวหนึ่งตอนประชุมหอ อาจารย์ท่านที่เคยให้อาหารมันกินกลับเสนอให้มีการกำจัดหมาจรจัดบริเวณหอพัก เพื่อนก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าคนที่เคยให้อาหารมันจะใจร้ายจนเรียกให้เทศบาลมาจับมันไปได้ เพี่อนสงสารหมาตัวนี้ก็เลยเอาไปให้ญาติที่มีบ้านสวนเลี้ยงมัน ไม่งั้นก็โดนจับไปฆ่าแล้ว

ผมว่ามันคล้ายกับจิตวิทยาเลยนะเรื่องอย่างนี้ ถือว่าเป็นพฤติกรรมของมนุษย์ได้หรือไม่ว่า หากสิ่งที่เราเคยคิดว่าเป็นเจ้าของอยู่(เช่น ให้ข้าวหมากินประจำก็เลยคิดว่าเราเป็นเจ้านายของมัน) โดนคนอื่นเอาไปหรือสิ่งของนั้นโดนคนอื่นเป็นเจ้าของแทน(กรณีนี้คือ มีคนไปใส่ใจหมาตัวนั้นมากกว่าเรา) คนที่เป็นเจ้าของเดิมจะเกินอาการอิจฉา หึง หวง ไม่พอใจ ขึ้นมาเป็นได้ไหมครับ :?:
คนเรือ VI
Verified User
โพสต์: 1647
ผู้ติดตาม: 0

ช่วยวิเคราะห์ให้หน่อยสิครับ

โพสต์ที่ 3

โพสต์

ยึดมั่นมันกัดแน่ แฮ่ แฮ่ :twisted:  :twisted:
. . .
โพสต์โพสต์