"นี่คุณ, ถ้าผมทายถูกว่าคุณมีแกะกี่ตัว คุณจะให้แกะผมสักตัวไหม?"
คนเลี้ยงแกะมองหน้าหนุ่มยัปปี้ หันไปกวาดสายตาสองฝูงแกะที่และเล็มหญ้าสุขสงบ ตอบเรียบๆ ว่า "จะเป็นไรไป"
ชายหนุ่มจอดรถ ลากคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คออกมาต่อเข้ากับโทรศัพท์มือถือ เข้าอินเตอร์เน็ต เปิดเว็ปไซต์ของนาซา เพื่อเรียกใช้ระบบแสดงพิกัดบนผิวโลกผ่านดาวเทียม(เมื่อก่อนยังไม่มี google earth) สั่งการให้ดาวเทียมกวาดสแกนพื้นที่แถบนั้น จากนั้นก็เปิดฐานข้อมูล เติมสูตรซับซ้อน 60 สูตรลงในเอ็กเซล ท้ายที่สุด ก็พิมพ์รายงานด้วยพรินเตอร์เล็กกะทัดรัด รายงานหนา 150 หน้า หนุ่มยัปปี้หันมาบอกคนเลี้ยงแกะว่า "...คุณมีแกะอยู่ 1,586 ตัว"
"ถูกต้อง ตามที่ตกลงกัน เอ็งเอาแกะหนึ่งตัวไปได้เลย" คนเลี้ยงแกะจับตามองเจ้าหนุ่มเลือกแกะ เลือกอย่างพิถีพิถัน อุ้นแกะขึ้นรถ
"นี่, ถ้าข้าทายถูกว่าเอ็งประกอบอาชีพอะไร เอ็งจะคืนแกะให้ข้าไหม?" คนเลี้ยงแกะถาม
"ได้เลย...ว่ามา" หนุ่มยัปปี้รับคำท้า
"เอ็งเป็นที่ปรึกษา"
"ถูกเผ็งเลย เดาได้ยังไง?" เจ้าหนุ่มงวยงง
คนเลี้ยงแกะยิ้ม "ไม่ยาก...เอ็งโผล่มาที่นี่ โดยไม่มีใครเชิญ ข้อสอง ต้องการค่าจ้างสำหรับคำตอบที่ข้ารู้ดีอยู่แล้ว และข้อที่สาม เอ็งไม่รู้เหนือรู้ใต้ว่าข้าทำธุรกิจอะไร...เพราะไอ้ตัวที่เอ็งเลือกอุ้นขึ้นรถ มันเป็นหมาเลี้ยงแกะว่ะ"
หนุ่มยัปปี้ ???
เอามาจากหนังสือ Big Brand Big Trouble ขอบคุณผู้แปลด้วยครับ
