จดหมายลับจากฟุหยิน ถึง ดากานดา(ต้องดูเพื่อนสนิทก่อนค่อยอ่าน)

[Onokung]

ดากานดำ ...เอ๊ย .... ดากานดา

วันนี้ชั้นงดกัดแกซักวันแล้วกัน เพราะชั้นรู้ว่าแกกำลังเศร้า
แกคงคิดไม่ถึงใช่มั๊ยว่าวันที่ไข่ย้อยมันบอกรักแกใต้ต้นชงโค

จะเป็นวันสุดท้ายที่แกได้เจอกับมัน
แกคงคิดไม่ถึงใช่มั๊ย.. แค่คำที่แกพูดกับมันว่า

"แกมาทำอะไรเอาป่านนี้" ...

มันทำให้ผู้ชายคนนึงถึงกับหัวใจสลาย..เดินออกจากชีวิตแกไปเลย

ชั้นรู้... ว่าจริงๆแล้วแกเกือบช่อนยิ้มไม่ได้

แกดีใจขนาดไหนที่ได้ยินคำๆนั้นที่แกเฝ้ารอซะที
ทำไมแกไม่พูดประโยคต่อไปเล่า
ประโยคความจริงที่มันก้องอยู่ในหัวใจแกตลอดมา..

"รู้มั๊ย ชั้นรอฟังแกมาพูดคำๆนี้ให้ฟังชัดๆมานานแค่ไหน
เพื่อที่ชั้นจะได้บอกแกชัดๆชะทีว่า ช้นก็รักแกเช่นกัน "

แต่แกไม่ยอมพูด เพราะแกคิดว่าเดี๋ยวค่อยบอกก็ได้

ตอนนี้ขอแอบไปดีใจคนเดียวก่อน
พรุ่งนี้แกจะไปบอกเลิกกับโก้ แล้วพอเจอไข่ย้อย
แกก็จะหอมแก้มมันสักทีพร้อมกับบอกทั้งหมดที่อยู่ในใจแก

แกคงคิดไม่ถึง ว่าผลของการพูดไม่จบประโยค

มันจะทำให้แกหมดโอกาสได้แก้ตัวอีกต่อไป
แล้วทำให้แกเองกลับต้องมานั่งร้องไห้หัวใจสลายอยู่อย่างในวลานี้

ดากานดา..

ตอนนี้แกคงคิดได้แล้วล่ะสิว่าที่ผ่านมาแกมันเอาแตใจและร้ายกับไข่ย้อยมันขนาดไหน
แกอย่ามาพูดนะว่าแกไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันรักแกน่ะ

แกน่ะรู้....รู้มาตลอดนั่นแหละ...

แกแค่อยากเอาชนะ แค่อยากได้ยินมันพูดออกมาให้ฟังชัดๆแคนั้นเอง


วันนั้นในเต๊นท์บนเขา ที่ไข่ย้อยมันมานับเลขข้างหูแก
มันก็แค่อยากจะแน่ใจบ้างว่าแกก็มีใจกะมัน
กลายเป็นแกชิงป็นฝ่ายได้เปรียบที่ยิ่งแน่ใจว่ามันชอบแกแน่ๆ
ไม่ใช่แค่แกคนเดียวที่ชอบมันเหมือนกัน

แกเลยได้ใจใหญ่ทีนี้..
ทั้งเรื่องที่แกพูดว่าถ้าไข่ย้อยมันเปิดใจต้องมีคนมาชอบมันแน่ๆ

ทั้งเรื่องที่แกยัดเยียดสาวให้ไป
เดทกับมัน
แกตั้งใจบีบคั้นให้มันพูดว่ามันทำไม่ได้หรอกเพราะมันรักแก
ใช่มั๊ยล่ะ...

แกคิดจริงๆน่ะเหรอ
ว่าไอ้ไข่ย้อยมันซื่อบื้อซะจนดูไม่ออกบ้างเลยสักนิดว่าแกก็มีใจให้มัน
เหมือนกัน

แกเล่นเกมส์อะไรของแกอยุ่วะ....

แกจะเอาเปรียบ หลอกใช้ หรือยัดเยียดใครมาให้
มันก็ยังอุตส่าห์ทนแกทุกเรื่อง
แต่ที่แกทำถึงขนาดไปคบไอ้โก้ แกไม่คิดว่ามันเกินไปหรอกเหรอ...

ไข่ย้อยมันยอมแพ้แกแล้วไง...
เพราะมันอยากเลิกเล่นกมส์บ้าๆของแกซะที
หลังสอบ..มันมาบอกรักแกชัดๆอยางที่แกอยากได้ยินมาตลอด
ในเมื่อแกอยากชนะ
มันก็ยอมให้แกชนะ
แล้วไง..

แกอยากให้มันพูดชัดๆออกมาก่อนมันก็พูดไปแล้ว..
แล้วแกล่ะ...ดากานดา...
ทำไมแกไม่พูดความรู้สึกแกออกมาตอนนั้น..

ไข่ย้อยมันก็นึกว่ามันคงแพ้จริงๆน่ะสิ

ไม่ใช่แพ้เพราะต้องบอกรักแกก่อนอย่างที่แกพยายามบังคับมันเหลือเกิน
แต่มันคิดว่ามันแพ้เพราะแกคงแบ่งใจให้ไอ้โก้ไปแล้วจริงๆ
แกถึงตอบมันกลับมาแค่นั้น....

ทั้งที่ผ่านมา
มันก็ยังเชื่อมาตลอดว่าแกคบกับไอ้โก้เพราะอยากลองใจมันเหมือนทุกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันเจ็บสุดๆ เจ็บกว่าทุกครั้งที่แกทำ..

ไข่ย้อยมันรักแกมากนะ
ที่มันยอมแกมาถึงขนาดนี้
ยอมมาพูดคำว่ารัก

ทั้งๆที่มันอยากให้แกซึ้งใจกับทุกๆอย่างมันที่มันมีให้มากกว่าแค่ดีใจกับคำๆเดียว

แกอยากจะฟังนักมันก็มาบอก...แล้วไง
ถึงเวลาจริงๆ...ทำไมไม่บอกความรู้สึกที่แท้จริงของแกออกไปล่ะ


อยากร้องไห้ก็ร้องไปเถอะแก...
ทุกอย่างมัน สายเกินกว่าจะกลับคืนแล้ว

แกเองก็รู้ดี...
สิ่งที่แกจะทำได้ดีที่สุดตอนนี้นะ
คือเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของไข่ย้อยมัน
เป็นให้ดีที่สุดเท่าที่เพือนจะเป็นได้นะ...

เอาใจช่วยแกว่ะ

ฟุเหยิน

[MarginofSafety]

โห... Plot เรื่องเพื่อนสนิทภาค 2
(ถ้าทำออกมาจริง จะไปดู)
ชอบจดหมายฉบับนี้ครับ

[por_jai]

8) เพื่อนสนิท
    ผมลุ้นนุ้ยจนจบเรื่อง
    หนังเรื่องนี้ผมยอมทุ่มทุนไปดูถึงโรงนะครับ
    ปกติยากมากครับ
    ไม่ผิดหวังเลยครับ
    ได้ความรู้สึกดีๆกลับมาเยอะเลย

    เพลงเพื่อนสนิทครับ
http://www.siam2.com/jukebox/pop-player.php?id=581

[por_jai]

8) มิวชิค ช่างไม่รู้เลย ของพี่บอยพีซซะเมกเกอ

http://www.puensanit.com/multi_Music.html

[por_jai]