กระผมเป็นลูกศิษย์ของพระพุทธเจ้า

[ดร.โหน่ง]

เวลากระผมเดินทางไปเมืองจีน  ทุกหนแห่ง  

จะได้กลิ่นความภาคภูมิใจในความเป็นชาติจนฉุนจมูก  

             
                     กระผมอิจฉาขอรับ

รายการทีวีที่เมืองจีนมีช่อง  Chinese opera งิ้วให้ดูด้วยทั้งวัน  กระผมดูเป็นชั่วโมงก็ไม่เบื่อ  เพราะชอบดูตั้งแต่เด็ก  

       เมื่อนึกถึงบ้านเรา  กระผมเหนื่อยท้อกับเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในประเทศมาก

            ไม่มีความสามัคคีกันเลย


  วันนี้ไปนั่งซบตักยาย น้ำตาคลอ  บอกยายว่าเหนื่อยจัง  ยายบอกว่า  เธอดูซิพระพุทธเจ้าพระองค์ท่านทรงเพียรมาขนาดนี้ ท่านทำอะไรให้ชาวพุทธมหาศาล เธอทำงานแค่นี้เหนื่อยแล้วหรือ  เป็นลูกศิษย์ท่านหรือปล่าว  ฟังคำพูดยายแล้ว  มันตื้อไปเลย  ต่อไปทุกครั้งที่ท้อจะไม่ถอย  จะนึกถึงคำพูดยาย

      บางทีช่วงนี้กระผมต้องไปวัดบ้างซะแล้วขอรับ

[Capo]

สาธุ ครับ
อนุโมทนาด้วยครับ
ทุกวันนี้วิ่งตอนเย็นครับ
วิ่งเสร็จแล้วก็จะไปทำวัตรเย็นที่วัดราชบพิธ

เมื่อก่อนผมไม่ได้เป็นคนแบบนี้ครับ
ห่างวัดมาก ๆ ทำนองว่าออกอาการกลัวเมื่อเห็นพระ
เห็นสีเหลือง ๆ แล้วมันรู้สึกแสบร้อนครับ

แต่ว่าพอไปบวชมาแค่ 2 สัปดาห์.............
หลังจากนั้นก็ไม่กลัววัด ไม่กลัวพระแล้วครับ
พยายามจะเข้าหา เข้าหาความสงบ เข้าหาความอิ่มเอม
ที่ผมคงไม่สามารถหาได้จากโลกภายนอกนี้

[ดร.โหน่ง]

ถึง  ท่านพี่  ทิด  Capo


       หลวงลุงกระผมเคยบอกว่า   ความสงบอยู่ในตัวเราที่ลมหายใจ   กระผมไม่เข้าใจ จริงหรือปล่าวขอรับ      


                               
                                                                                                         ด้วยความนับถือขอรับ


                                                                                                                        โหน่ง

[Capo]

ผมคิดว่าท่าน ดร.โหน่ง คงจะอายุเยอะกว่าผมหรือเปล่าครับ .....
เวลามีคนเรียกพี่แล้วเขิล...

ผมขอถ่ายทอดจากประสบการณ์ละกันนะครับ
ซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องก็ได้นะครับ
เพราะว่าระยะเวลาที่หนเข้าหาธรรมนั้นน้อยมากจริง ๆ
เพียงแค่สองสัปดาห์.....ความถูกผิดทางธรรมก็ยังไม่เข้าใจถ่องแท้เลยครับ

ความเข้าใจในหลักการเบื้องต้นของผมนะครับ
สมาธิสามารถนำเราเข้าสู่ความสงบ.........
(แต่กระนั้นต้องพึ่งพาสติด้วย เพื่อให้จิตครองสมาธิได้)
แต่กับการนั่งสมาธิ กำหนดสติให้มีสมาธิอยู่กับลมหายใจ
ผมพบว่ามันไม่เหมือนกับการที่เรามีสมาธิอยู่กับการอ่านหนังสือ
หรือทำกิจกรรมอื่น ๆ ในชีวิตประจำวันครับ

ในการอ่านหนังสือนั้น มันจะมีข้อมูลเข้ามามากมาย
ไหลเข้ามาวนเวียนอยู่ในความคิด
วนเข้าวนออก วิเคราะห์ สังเคราะห์
ไหลเข้ามาอยู่ในความรู้สึก เชื่อ ไม่เชื่อ
ฯลฯ

แต่กับการมีสมาธิอยู่กับลมหายใจ
อยู่กับสิ่งที่เรียบง่ายที่สุด ทำให้เราเข้าใจสิ่งที่เรียบง่ายที่สุดของเรา
ความเรียบง่ายนี้เองมังครับ ที่เป็นตัวก่อให้เกิดความสงบ

คือไม่ต้องคิด แต่ "ติดตาม" ครับ

กระผมคิดออกในเวลานี้เพียงเท่านี้ครับ
บางอย่างผมรู้สึก แต่อธิบายไม่ถูกจริง ๆ ครับ  :oops:
แล้วถ้านึกอะไรออกเพิ่มเติมก็จะนำมาแลกเปลี่ยนอีกครับ


ชอบรหัสลับ VI ของ ดร.โหน่งมาก ๆ ครับ
อ่านไปขำไป.....หวังว่าคงจะมีผลงานใหม่ ๆ ให้ได้ติดตามต่อไปนะครับ
ขอบคุณมาก ๆ เลยครับ

[ดร.โหน่ง]

ในการอ่านหนังสือนั้น มันจะมีข้อมูลเข้ามามากมาย
ไหลเข้ามาวนเวียนอยู่ในความคิด
วนเข้าวนออก วิเคราะห์ สังเคราะห์
ไหลเข้ามาอยู่ในความรู้สึก เชื่อ ไม่เชื่อ
ฯลฯ

แต่กับการมีสมาธิอยู่กับลมหายใจ
อยู่กับสิ่งที่เรียบง่ายที่สุด ทำให้เราเข้าใจสิ่งที่เรียบง่ายที่สุดของเรา
ความเรียบง่ายนี้เองมังครับ ที่เป็นตัวก่อให้เกิดความสงบ

คือไม่ต้องคิด แต่ "ติดตาม" ครับ

     กระผมเข้าใจแล้วขอรับ คือควมพอเพียงบ่ขอรับ


    ถ้าเราพอเพียง ก็สงบ ถ้าสงบ ก็เกิดควมว่างเปล่า ถ้าเกิดควมว่างเปล่าก็มีมากมาย เอ ผู้ใดเคยพูดประโยคนี้ให้กระผมฟังหนอ คิดบ่ออกขอรับ  ขอบพระคุณขอรับ  เทศนานายท่าน Capo เป็น VI ที่งามด้วย วาจาใจ รู้จริง รู้ลึก รู้ละเอียด รู้รอบคอบ ภาษาเทศน์ของท่านเรียบแต่ลึก มีการยกหัวข้อย่อยแล้วอธิบายควม ไม่มีอคติส่อเสียด ประกาศสัจจะโดยกระผมไม่อาจปฏิเสธ

   กระผมอยู่ในโลกธรรมแค่หางอึ่ง ท่าน Capo ยังก่อเกิดคุณมหาศาลเป็นบำเน็จติดชีวิตกระผมโดยแท้      

[tanasombat]

คือไม่ต้องคิด แต่ "ติดตาม" ครับ  :idea:  :idea:  :idea:

[Capo]

เขิลใหญ่เลยที่นี้  :oops:    
โดนชมซะยกใหญ่ครับ  :oops:    

ขอบคุณครับ

[nano]

[quote="ดร.โหน่ง"]  หลวงลุงกระผมเคยบอกว่า

[nano]

มีวิธีพิสูจน์ง่ายๆครับ
อาจารย์ผมเคยสอนไว้ว่า    เวลาคิดฟุ้งซ่านมากๆให้ลองสุดสูดหายใจเข้า
ลึกๆ    แล้วหยุดลมนิดหนึ่ง     แล้วดูซิจะสงบลงบ้างไหม