ในความคิดเห็นส่วนตัวผมนะครับ
เป็นแค่ความคิดเห็นแลกเปลี่ยนนะครับ ไม่เห็นด้วยก็ได้ครับ
จริง จริงตอนแรก จะไม่เสนอแนวคิดก็ได้ อาจใช้ประโยชน์จากฟองสบู่แตกก็จะได้ประโยชน์มหาศาล
แต่คิดไปคิดมาแล้ว ถ้าฟองสบู่แตกจะมีคนเดือดร้อนหลายคน ถึงมีเงินก็คงจะไม่มีความสุข คงมีอาชญากรรมเกิดขึ้นมากมาย อยู่กันด้วยความหวาดกลัว เลยไม่อยากให้แตกเลยดีกว่า
อยู่ร่วมกันอย่างสันติดีกว่า ผมเลยขอเป็นส่วนหนึ่งในการเสนอแนวคิด
ช่วยกันระดมสมองครับ เผื่อผู้เกี่ยวข้องมาอ่านเจอ
แนวคิดผมอาจผิดก็ได้นะครับ เพราะผมไม่ได้จบเศรษศาสตร์ครับเป็นแค่ความคิดเห็นแลกเปลี่ยนนะครับ ไม่เห็นด้วยก็ได้ครับ
ผมว่าแนวทางรอดของฟองสบู่แตก ก็คือ การใช้เศรษฐกิจพอเพียงอย่างจริงจัง นั่นเอง อันดับแรก -ส่งเสริมให้มีการออมเงินอย่างเข้มแข็ง(ญี่ปุ่นปี1980 กระทบไม่มากนักเมื่อเทียบกับปี1930ทางตะวันตกเพราะมีการออมเงินเข้มแข็ง รัฐบาลรับประกันเงินฝาก)
อันดับที่สอง- ให้ความรู้ และการศึกษา หรือปฏิรูปการศึกษาอย่างจริงจังแก่ประชาชน
อันดับสาม- รวมกลุ่มชุมชนกัน แล้วระเบิดจากข้างใน
นำทรัพยากรมาใช้เพื่อส่วนรวม ส่วนระเบิดจากข้างในคือ พึ่งตนเองได้แล้ว
และพร้อมที่จะรับปัจจัยภายนอก ไม่ใช่การยัดเยียดปัจจัยต่างต่างเข้าไปทั้งที่ยังไม่พร้อม
ผมว่าแนวทางนี้ เคยมีคนใช้แล้วคือ เหมาเจ๋อตุง พยายามทำหลายอย่างให้พร้อมแล้วเปิดประเทศ แต่ต่างจากแนวทางเศรษฐกิจของประเทศไทย หรือตามแนวพระราชดำริ คือ ต้องการความสุขมากกว่า ไม่เดือดร้อนเพราะพึ่งตนเองได้ มีเงินแล้วไม่มีความสุข จะมีเงินไปทำไม แต่ถ้ามีเงินแล้วมีความสุขด้วยก็ดี ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายดังนั้นเศรษฐกิจพอเพียงจึงไม่สบาย
ผมว่าแนวทางนี้ดี แต่เหตุผลหลัก คือ กว่าจะเกิดผลต้องใช้ระยะเวลาหนึ่ง
กว่าจะเกิดผลก็กลายเป็นผลงานของคนอื่นไปแล้ว ธรรมชาติของมนุษย์ ปถุชนจึงไม่ค่อยมีใครอยากทำครับ
วันหน้าถ้าท่านเล่าปี่ได้เป็นนายก อย่าลืมชวนขงเบ้งไปเป็นกุนซือนะครับ....ฮา..... :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl:
บันทึกไม่สำเร็จ