วิบากกรรมของเกษตรกรไทยจริงจริงคับ

[hot]

ผมว่าเกษตรกรไทยเป็นอาชีพ
ที่ลำบากนะคับ

และมีทางเลือกน้อย

การใช้ปุ่ยเคมี
และยาฆ่าหญ้า
ยาฆ่าแมลง
เป็นจำนวนมากบางครั้งคิดเป็นมูลค่าเงิน
มหาศาลมาก  แต่เขาไม่มีทางเลือก
เพราะค่านิยม ที่ใครใครก็ใช้กัน

แบบนี้อีกกี่ชาติ

รวยยากเหมือนกันนะคับ

[สามัญชน]

เป็นอาชีพที่ไม่มีกำแพงกั้น ประเทศไหนๆก็ทำได้ ใครๆก็ทำได้ ไม่ต้องมีความรู้มากก็ทำได้ อำนาจต่อรองกับลูกค้าก็ไม่มี กับsupplyer ก็ไม่มี

ดังนั้นเกษตรกรไทยจึงหาคนที่ร่ำรวยยากมาก เอาแค่พอมีพอกินยังทำยากมากๆเลย  มีแต่จนลงและก็จนลง  ยิ่งมีลูกหลานไปเรื่อยๆ ที่ทำกินก็ต้องถูกแบ่งไปเรื่อยๆ  จนไม่เหลือจะแบ่งแล้ว

[hot]

ผมอยากให้อาชีพนี้ทำยากจังคับ
มี  ใบอนุญาติ  ใบรับรอง  ใบเรียนรู้ในแต่สาขา
ฐาน รายได้สูงจัง

[สามัญชน]

ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกคุณ hot ได้อย่างหนึ่งก็จะเสียอย่างหนึ่งและจะเสียมากกว่าได้เสียอีก

คงต้องรอให้ประชากรโลกมีสักห้าหมื่นล้านคน เอาแบบให้ราคาข้าวหรือราคากล้วยหนึ่งหวีแพงกว่าราคาวิทยุหนึ่งเครื่องแบบญี่ปุ่นในปัจจุบัน  แบบแย่งกันกินแย่งกันใช้หนะ  

ถึงตอนนั้นการเกษตรไทยจะกลายป็นขุมทองเลยทีเดียว ประเทศเราจะมีทำเลในการปลูกข้าวดีที่สุดในโลก ไม่มีหิมะมากวนใจ ไม่มีทะเลทราย และได้เปรียบเชิงแข่งขันอย่างยั่งยืนด้วย ยิ่งถ้าเราสามารถควบคุมดินฟ้าอากาศได้ด้วยละก็ .....ไปโลดเลย...

แต่กว่าจะถึงวันนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกกี่ร้อยปี ก็ไม่รู้เกษตรกรไทยจะอยู่รอดสักกี่คน

[hot]

กลัวว่าจะถึงเวลานั้นดินของเราอุดมไปด้วยสารพิษ
ตกค้างจากการใช้ยาฆ่าแมลงแบบผิดวิธี

แบบเอามาก เข้าไว้  นะซิคับ

หลายรัฐบาลไม่ได้ใส่ใจเรื่อง
เกษตรกรจริงจัง

การประกันสินค้าเกษตร ไม่ไช่วิธีการแก้ปัญหาเอา
เสียเลย  
สู้  ปลูกให้เพียงพอ  กับคนในประเทศ ไม่ต้องนำเข้า
ก็จะพอไหว

ถ้าเกษตรเราอยู่ได้  การแปรรูปสินค้าเพื่อส่งออก
น่าจะเห็นชัดขึ้นกว่านี้นะผมว่า

[สามัญชน]

สู้  ปลูกให้เพียงพอ  กับคนในประเทศ ไม่ต้องนำเข้า ก็จะพอไหว

ถูกต้องเลยครับ  เอาแค่พอมีกินหรือส่งออกนิดหน่อยก็พอ ราคาในตลาดโลกจะขยับขึ้นเลย เพราะเราส่งออกเป็นอันดับหนึ่งของโลก

แต่ปัญหาก็คือ ถ้าไม่ทำนาแล้วจะไปทำอะไรนี่สิ สงสัยต้องรอให้หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์เข้มแข็งกว่านี้ให้มากๆหน่อย

[hot]

ปัญหา ครอบครัว ชนบท ต้องการอะไรบ้างในการดำรงค์
ชีวิต
หมู่บ้าน ข้าว
หมูบ้าน ผัก
หมู่บ้าน หมู
หมู่บ้าน ไก่
หมู่บ้าน สินค้าแปรรูป

ถ้าหมู่บ้านเหล่านี้ แลกเปลี่ยนสินค้ากัน  
ส่วนเกินก็ขายกันไป  
น่าจะอยู่ได้

ปัญหาคือ สิ่งเร้ามากกว่า

ทีวี ตู้เย็น รถยนต์  บ้านหลังใหญ่  มือถือ

พวกนี้ต่างหากที่ไม่พอกัน

[สามัญชน]

เมื่อก่อนก็แลกกันอย่างนั้นแหละครับ แต่พอคนเยอะมากขึ้นก็ต้องสร้างระบบเงินตราขึ้นมา

ส่วนเรื่องสิ่งอำนวยความสะดวก มนุษย์ก็ต้องดิ้นรนเพื่อให้สะดวกสบายขึ้นตามพฤติกรรมของมนุษย์ เคยอยู่ถ้ำ พอถ้ำไม่พอก็ต้องสร้างบ้าน

ประเด็นนี้ จะว่าเป็นข้อเสียก็เสียอยู่ เพราะว่าทำให้ต้องดิ้นรนเพื่อตอบสนองต่อความต้องการ  จะว่าเป็นข้อดีก็ดีอยู่  วิทยาการต่างๆพัฒนาขึ้นก็เพราะสิ่งนี้ การเพิ่มผลผลิตให้เพียงพอกับจำนวนคนที่มากขึ้นทุกวันก็เป็นประโยชน์จากวิทยาการเช่นกัน

เมื่อมี เหตุ ขาดแคลนก็มี ผล ของการดิ้นรน  ถ้าไม่ขาดแคลนก็อาจจะไม่ดิ้นรนหรือดิ้นไม่มาก

[สามัญชน]

มีตัวอย่างเยอะแยะเลยครับเกี่ยวกับเรื่องความสะดวกสบาย  เมื่อก่อนบางเมืองหรือบางกลุ่มในยุโรปและอเมริกา  ได้ตั้งใจที่จะอนุรักษ์ความเป็นอยู่แบบเก่าเพราะว่าชอบมาก  ถึงขั้นที่ว่าห้ามนำเครื่องอำนวยความสะดวกเข้ามาเพ่นพ่าน นัยว่าจะอยู่แบบเดิม ไม่โดนสิ่งยั่วยุจากภายนอกทำให้เสียขนบประเพณีเดิม  แต่ผลก็คือ  อยู่ได้ไม่นานก็ต้องมีอันเลิกรากันไปเมืองแล้วเมืองเล่า กลุ่มแล้วกลุ่มเล่า  

เพราะว่ามันขัดกับพฤติกรรมมนุษย์  และสิ่งที่ยั่วเย้ามันก็มีคุณค่าในตัวของมันเองจริงๆ  ไม่ได้เพียงสิ่งฟุ้งเฟ้อไม่มีแก่นสาร (แม้หลายอย่างอาจจะไม่มีแก่นสารจริง) มันถึงอยู่มาได้ตลอดมาและตลอดไป

เมืองไทยก็เคยมีผีตองเหลืองนะครับ  เห็นว่าวันหนึ่งล่าสัตว์มาได้พอกินก็มีความสุขแล้ว  พอสัตว์น้อยลงไม่พอให้ล่าก็ย้ายถิ่นฐานกันใหม่ไปเรื่อยๆ  

ที่จริงต่อให้สัตว์ไม่น้อยลง  แต่ถ้ากลุ่มนี้เคยเห็นสิ่งอำนวยความสะดวกขึ้นเมื่อใด  พฤติกรรมก็จะต้องเปลี่ยนแน่นอน เพราะมันเป็นสัญชาตญาณหนึ่งของมนุษย์

[ShexShy]

เกษตรกรไทย ต้องการความรู้ ครับ
ต้องการคนช่วยเหลือ ด้านความรู้ ในการทำการเกษตรครับ

ก็ยกตัวอย่าง
เกษตรกร ที่ดำเนินวิธีการตาม แนวพระราชดำริ เห็นมี ล้วนประสบความสำเร็จครับ
(ไม่มีหนี้สินจนต้องขายที่ทำกินนะครับ)

วิธีการที่จะช่วยให้ เกษตรกร พ้นทุกข์ คือ ให้ความรู้ เป็นหลัก
การประกันราคา เป็นเพียงการแก้ปัญหาเฉพาะ หน้าครับ

แล้ว ใครจะเป็นคนให้ความรู้ และ จะให้อย่างไร
น่าจะเป็นปัญหาที่รัฐบลาลควรส่งเสริมให้เห็นเป็นรูปธรรม อย่างจริงจังนะครับ

 :D

[thaistock2005]

[quote="ShexShy"]เกษตรกรไทย ต้องการความรู้ ครับ
ต้องการคนช่วยเหลือ ด้านความรู้ ในการทำการเกษตรครับ

ก็ยกตัวอย่าง
เกษตรกร ที่ดำเนินวิธีการตาม แนวพระราชดำริ เห็นมี ล้วนประสบความสำเร็จครับ
(ไม่มีหนี้สินจนต้องขายที่ทำกินนะครับ)

วิธีการที่จะช่วยให้ เกษตรกร พ้นทุกข์ คือ ให้ความรู้ เป็นหลัก
การประกันราคา เป็นเพียงการแก้ปัญหาเฉพาะ หน้าครับ

แล้ว ใครจะเป็นคนให้ความรู้ และ จะให้อย่างไร
น่าจะเป็นปัญหาที่รัฐบลาลควรส่งเสริมให้เห็นเป็นรูปธรรม อย่างจริงจังนะครับ

[hot]

ผมว่าความรู้มีให้ แต่ไม่ต่อเนื่อง

คนทีทุ่มเท ก็ทุ่มไป  พอหมดเวลา ของชีวิต
ก็ไม่มีคนสานต่อ  ไม่มีงบให้ใช้
ไม่มีกฏหมายควบคุมการใช้สารพิษในการฆ่าแมลง
ไม่มีการแบ่งโซน  การผลิต ไม่มี
หน่วยงาน  ที่เข้าถึงเกษตรกรจริงจริง

[nestum_p]

พอดีงานที่ทำเกี่ยวกับส่งออกพืชผลการเกษตรของไทยอยู่ มองว่าไทยควรจะเลือกส่งเสริมเฉพาะพืชที่มีอนาคต
แบบว่าสินค้าบางตัวตอนนี้ล้นตลาดมากๆเพราะไม่มีตลาดรองรับ ผู้ส่งออกก็รองรับไม่ไหวด้วย เพราะของคุณภาพมีเปอร์เซนต์น้อยมากๆเมื่อเทียบกับคู่แข่งในโลก

[bigshow]

เคยอ่านในเวปผู้จัดการว่าที่อินเดียใช้เป็ปซี่ฉีดแทนยาฆ่าแมลง
ทำเอาป็ปซี่ที่นั้นขาดตลาดเลยที่เดียว

[bigshow]

ผมว่าเกษตรกรไทยน่าจะลองเอาเป็ปซี่ฉีดดู ลิตรละ 25 บาทเอง
พวกแมลงอาจชอบกินเป็ปซี่จนเลิกสนใจผลไม้  เพราะมันหวานมากๆ

[Jeng]

ดูจากแนวโน้มของโลกแล้ว อาชีพเกษตร ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะ พวกอิเลคโทรนิค รถยนต์ คอมพิวเตอร์ นับวันจะราคาถูกขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่ สินค้าเกษตรที่คนต้องกิน ต้องใช้ อยู่เป็นประจำ นับวันจะมีค่าขึ้นเรื่อยๆ

ผมเคยถามตัวเองว่าทำไมฝรั่งชอบไปช่วยผู้ป่วยเอดที่แอฟริกาใต้ อืม เมื่อวานอ่านเจอโคตรเพชร ราคา 4.5 พันล้านบาท เห็นว่ามาจากแอฟริกาใต้ ไม่รู้เกี่ยวกันหรือเปล่า

ส่วนไทย พม่า ลาว กัมพูชา เวียตนาม 5 ประเทศนี้ ในอนาคต เฉพาะทำการเกษตร ก็รวยแล้ว มิน่าเมกา มันมาลุยพม่าอีกแล้ว

เราเหมือนมีน้ำมันที่ขุดไม่มีวันหมด

แล้วเราจะทำอย่างไร ให้เกษตรอยู่ได้ อย่างยั่งยืน ก็เหมือนที่หลายๆคนบอกมาแล้ว

ผมคิดว่าไม่น่าห่วงครับ

[มดง่าม]

  ผมมองว่าน่าเป็นห่วงมากครับ

คนที่ทำธุรกิจ ข้าว รวยทุกคน ยกเว้นคนปลูกข้าว  และเป็นคนที่เหนื่อยที่สุด

สิ่งสำคัญที่สุด คือการตลาดครับ

นอกจากไม่มีแผนการผลิตให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแล้ว
เกษตรกร มีความเสี่ยงการตลาดสูงมาก เพราะ ผู้ซื้อเป็นผู้กำหนดราคาครับ

มีความเสี่ยงจากดินฟ้าอากาศมา ศัตรูพืชแล้ว จะขาย ต้องถามว่า ซื้อเท่าไร  ไม่ขาย ก็ ยาก เพราะต้องใช้หนี้ การเก็บรักษายาก  เหนื่อยครับ

ไม่เหมือนอาชีพอื่นที่ มีสภา สมาคม ชมรม ที่มีพลังมาก   แต่สมาคม เคลือข่ายของเกษตรกร สหกรณ์ แทบไม่พลัง  เพราะ  มีผู้ต้องการให้ไม่มีพลังครับ

ถามว่าทำไมยังทนทำอยู่  ตอบว่า ใครที่ย้ายไปทำอย่างอื่นได้ก็ไป  ที่ยังไม่ได้ก็ยังจำต้องทำอยู่  และยึดมั่น

ถึงเวลาที่เกษตรกรไทย ต้องกลับมามอง  ความเป็นมา แนวทางอดีต  

ไม่ต่างกับเกษตรทฤษฎีใหม่ เกษตรพอเพียง  แนวทางแห่งพุทธ
ซึ่งในยุคการบริโภคนิยมสุดขั้ว   จะมีสักกี่คนที่ยูเทิร์นกลับ  

สิ่งที่จะเห็นเพิ่มเรื่อยๆ   สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ  การแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติ  และการปรับลดหนี้ครับ

[hot]

สิ่งที่น่าปวดใจที่สุด  เวลาไปสำรวจบางหมู่บ้าน
เกษตรกร  จากสถิติ  มีประวัติ เป็นมะเร็จเกือบทุกครัวเรือน