โพสต์
ซางยัง หรือ กงซุนยัง เป็นบัณฑิตจากแคว้นเว่ย เข้ารับราชการที่แคว้นฉินในสมัย ฉินเซี่ยวกง (หยิงชีเหลียง)ปฏิรูปฉินโดยใช้ระบบกฏหมายที่เคร่งครัด การลงโทษและให้รางวัลชัดเจน นโยบายดังกล่าว ถูกขานนามว่า นโยบาย "เลือดกับเหล็ก" เป็นจุดเริ่มต้นของความแข็งแกร่งของฉิน ทว่าจุดจบของซางยังคือ ถูกประหารโดยห้าม้าแยกร่าง (นำม้า 5 ตัว ผูกเชือกไว้กับหัวและแขนขา)เนื่องจากไปขัดผลประโยชน์ของกลุ่มอำนาจเก่า ประกอบกับแคว้นที่เหลือทั้ง 6 ร่วมกันลงขัน ติดสินบนอำมาทย์แคว้นฉิน เพราะถ้าซางยังยังคงมีชีวิต แคว้นฉินจะแกร่งขึ้นเรื่อยๆโอรสสวรรค์ เขียน:หามาตั้งนานเห็นชื่อนี้ของท่านก๊วยเจ๋งจึงนึกได้ครับก๊วยเจ๋ง เขียน:ถ้าเป็นยุคเลียดก๊กซึ่งเป็นช่วงสงครามรุนแรงมากๆ จะเป็นยุคที่นักรบและนักการเมืองจะดังกว่านักปราชญ์เช่น ชุนปิน เล่อยี่ ไป่ฉี หลี่มู่ ซางหยาง ซูฉิน จางหยี หลี่ซือ หานเฟย หลี่ปู้เว่ย
เรื่องจักรวรรดิฉินที่ผมแนะนำเป็นเรื่องราวของซางหยาง (หรือซางยาง) ในเรื่องมีชื่อว่าเหว่ยยัง (มิน่าหาในกูเกิ้ล หายังไงก็ไม่เจอ) ต่อมารับราชการในแคว้นฉินจนได้เป็นเจ้าเมืองซาง ผลงานที่โดดเด่นคือการวางรากฐานให้แคว้นฉินโดยใช้กฏหมายปฏิรูปและปกครองแคว้นฉิน
ในสมัยนั้นปรากฏบุคคลร่วมสมัยอยู่ 2 ท่าน ซึ่งอายุมากกว่าซางยัง ก็คือ ซุนปิน (หลานซุนวู)ที่ปรึกษาแคว้นฉี และผังจวน แม่ทัพผู้เก่งกาจแห่งแคว้นเว่ย ต่อมาหลังจากซุนปินสังหารผังจวน แล้ว แคว้นเว่ยก็เสื่อมโทรมลง..
บันทึกไม่สำเร็จ