โดยปกติเวลาเงินเดือนออก ผมก็เอาไปซื้อความสุขให้ตัวเองเป็นส่วนใหญ่
ออกแนววัตถุนิยมนะครับ รองเท้าซักคู่หรือไปเลี้ยงข้าวกับเพื่อนๆ ก็เป็นพันบาทแล้ว
เมื่อวานนี้มีโอกาสไปเลี้ยงข้าวคนอื่นบ้างครับ เป็นเด็กนักเรียนชาวเขา
ที่เค้าถูกส่งมาเรียนที่วัดฉุมศรี แถวบ้านผมเอง เงินสองพันเปลี่ยนเป็นแกงฟักทองสองหม้อ กับน้ำลำไยสองถัง
เด็กพวกนี้มีเงินสนับสนุนจากรัฐก็จริงนะครับ แต่ไม่ค่อยพอกินหรอก
ข้าวกับแกงหนึ่งอย่างนี่ก็ดีมากแล้ว เด็กป.1 กินข้าวจานโตๆ ได้สองจาน (จานที่สองเป็นข้าวเปล่า คลุกกับน้ำแกงอีกตะหาก)
เมื่อก่อนผมเคยทำบุญแนวๆนี้นะครับแต่ ไม่เคยเห็นว่าเงินเราเอาไปทำอะไรบ้าง คราวนี้ได้มาเห็นกับตา มันก็ซื้อความสุขได้อีกแบบนะครับ
เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง ตอนนี้รู้สึกว่าเงินมีค่าขึ้นเยอะเลย (แม้ว่าหลายๆคนจะบอกว่าเงินมันเล็กลงทุกวันๆ)


