วาณิช จรุงกิจอนันต์ เสียชีวิตแล้ว

[Boring Stock Lover]

เพิ่งเห็นข่าวว่าคุณวาณิช เสียชีวิตแล้ว

เห็นข่าวแล้วก็นึกถึงแม่เบี้ยทันที แล้วก็ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่เคยอ่านมา น่าเสียดายที่จากไปเร็ว ถ้าเข้าใจไม่ผิด คุณวาณิชน่าจะเป็นกรรมการของ grammy กับ มติชน ด้วย

RIP ครับ

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A7% ... 5%E0%B9%8C

[romee]

ไม่แน่ใจว่า เขาเคยเขียนพวกเรื่องสั้น ลงขายหัวเราะ เมื่อก่อนหรือเปล่านะ

RIP ครับ

[por_jai]

ผมเป็นแฟนพี่วาณิชยุคแรกๆ
     จดหมายถึงเพื่อน
     ที่ลงในแม๊กกาซีนสมัยนั้น
     จำได้ว่าฮิตฮอตติดอันดับในสำนวนที่ทันสมัยกว่ายุคนั้นมากมาย
     พี่เขามีมุมมองที่ไม่เหมือนใครมี
     จนกระทั่งยุคหลังๆที่เข้าแกรมมี่
     มุมมองพี่เขาเริ่มเหมือนคนอื่น
     ผมก็เลยเลิกตามไปโดยปริยาย
     หนังสือเรื่องที่พี่เขาแต่งแล้วผมชอบที่สุดคือ
     "ยามเมื่อลมพัดหวน"
     พล๊อตเรื่องเท่ห์มาก รายละเอียดดีแถมบอกด้วยว่ารสนิยมทางศิลปของพี่เขาไม่บันเบาทีเดียว
     จขกท.ที่มาโพส ไม่ค่อยมีคนมาโพสตอบ  
     ผมเข้าใจว่า น้องๆในเวบนี้เกิดไม่ทันแกหรอกครับ
     มีพี่กับผม อายุคงราวๆกัน ก็เลยทันรู้จักแก

[กูรูขอบสนาม]

พาดข่าวว่าเป็น กวีซีไร้ต
แม้น้าวาณิชจะเจ้าบทเจ้ากลอนจริง
แต่ชื่อเสียงของเธอมาจากเรื่องสั้นและนิยายมากกว่า
รางวัลที่ได้ก็มักจะมาจากเรื่องสั้น

อ่านงานเขียนของเธอ หัวเราะก๊ากๆตั้งแต่เล่มแรก
คือ จดหมายถึงเพื่อน ที่ลลนา
ป่านนี้น้าคงขึ้นไปหัวเราะแก๊กๆข้างบนแล้วซิ
ฝากความคิดถึงถึงน้าแต๋ว (สุวรรณี สุคนธา) น้ารงค์ วงษ์สวรรค์ ด้วยนะน้า  :oops:

เคยรู้ว่า น้าชอบ จอห์น เดนเวอร์มาก
เวลาชมน้าต้อง(แกล้ง)ชมว่า หล่อและร้องเพลงเพราะเหมือนเดนเวอร์เลยน้าจะยิ้มแก้มปริเลย
โดยเฉพาะเพลงนี้

For Baby

Ill walk in the rain by your side
Ill cling to the warmth of your hand
Ill do anything to keep you satisfied
Ill love you more than anybody can

And the wind will whisper your name to me
Little birds will sing along in time
Leaves will bow down when you walk by
And morning bells will chime

Ill be there when youre feelin down
To kiss away the fears if you cry
Ill share with you all the happiness Ive found
A reflection of the love in your eyes

And Ill sing you the songs of the rainbow
A whisper of the joy that is mine
And leaves will bow down when you walk by
And morning bells will chime

Ill walk in the rain by your side
Ill cling to the warmth of your tiny hand
Ill do anything to help you understand
And Ill love you more than anybody can

And the wind will whisper your name to me
Little birds will sing along in time
Leaves will bow down when you walk by
And morning bells will chime

นึกท่วงทำนองไม่ออก ก็เปิดดูยูทูปได้

For Baby

Words and music by john denver

ป่านนี้น้าคงเดิน Side by Side  เกากีตาร์เทียบขั้นน้าจอห์นแล้วล่ะ

กูรูอยู่ข้างล่างจะเปิดเพลงของจอห์น เดนเวอร์ฟังให้หมด เท่าที่จะหาได้เลย
เป็นการส่งน้ากลับบ้าน

Country Road, Take Me Home

Annie's  Song

[121]

ผมอ่าน"ซอยเดียวกัน" แล้วสงสัย....

ว่าดีถึงกับซีไรต์ เลยหรือ

กะทินี่ก็อีก....

เคยได้ยินมาว่า

เมื่อไรการเมืองวุ่นวาย

มีผลต่อรางวัลนี้...ไม่รู้จริงหรือเปล่า

  แต่การเขียนคอลัมน์แบบง่ายๆสไตล์..วานิช

ผมว่าใกล้ๆ มรว. คึกฤทธิ์ทีเดียว

[Boring Stock Lover]

อ่ะ พี่พอใจเป็นรุ่นพี่ผมหลายปีมากอยู่ครับ ช่วงนี้แต่ละคนคงมัวแต่อ่านงบ ไปสิงสถิตในห้องหุ้น ห้องร้อยคน ห้องตามเซียน มากกว่าจะมานั่งเล่นๆเพลินๆที่นี่มากกว่า

ผมน่าจะรู้จัคุณวาณิชผ่านบทกวีก่อนเรื่องสั้นมั้ง เคยอ่านพวกหนังสือรวมบทกวีแบกะดิน ปกขาวๆดำๆ กระดาษโรเนียวมั้ง สมัยที่หนังสือเดือนตุลาขายแบบแบกะดินที่สนามหลวง ทั้งๆที่ก็ผ่านเหตุการณ์ตุลาทั้งสองครั้งมาหลายปีแล้ว

เราพร้อมที่จะพบ กับหลุมศพและเลือดสี
เพื่อแลกกับเสรี และประชาธิปไตย
ตีตรวนทั้งสองตีน เราจะปีนจะป่ายไป
ขวางขวากหรือกองไฟ เราจะฝ่าจะลุยฟืน
สายฝันที่เราฝัน เราจะขวั้นทั้งวันคืน
ถักฝันอันฟุบฟื้น ให้เฟื่องฟูเป็นดวงไฟ
จุดไฟแห่งความฝัน ไปสู่วันที่ฝันใฝ่
คมดาบหรือคมใด เราพร้อมจะปะทะคม
ต้องคมให้เนื้อขาด ให้เลือดสาดลงซบซม
มีแรงและมีลม ถึงอยู่ปลายกระบอกปืน
ขรมขรมและครืนครืน ซึ่งเสียงปืนจะปลุกเรา
มิใช่ทาสที่ทุกข์ทน มิใช่คนที่ขลาดเขลา
หยดเลือดจะหยาดเร้า เร่งให้รักสิทธิ์เสรี
กระสุนจะเปล่าเปลือง กึงก้องเมืองอยู่อึ่งมี่
ตายหมื่นเราจะมี อีกทบเท่าเป็นตัวแทน
ตายหนึ่งเราเกิดสิบ และตายสิบเราเกิดแสน
วันหนึ่งในดินแดน เราจะเริงเสรีเรา
มืดครึ้มจะชูคบ ร้องเพลงรบให้โลดเร่า
เพลงรบจะเร่งเร้า อิสระและเสรี...อิสระและเสรี

- วาณิช จรุงกิจอนันต์


ช่วงนั้นอ่านหลายเล่มหลายเรื่องเลยได้รู้จักและชอบงานของเนาวรัตน์ และท่านอังคาร แล้วก็ให้นึกเสียดายว่า ผมเองอ่านบทกวี โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ไม่เป็น เป็นแต่พวกพื้นๆแบบโคลงแปด เวลาอ่านบทกวีของกวีเอกพวกนี้แล้วเสียดายพอควร ยิ่งงานของจิตร งานของนายผี ที่เขียนเป็นกาพย์ยานีหรืออะไรแบบนั้น อยากรู้ว่าถ้าอ่านตามแบบที่ควรจะเป็น มันจะสื่ออารมณ์เพิ่มหรือเปล่า

สมัยเรียนมัธยม ครูสอนภาษาไทยท่านหนึ่ง อ่านพวกนี้เพราะมาก ขับเสภาก็เพราะ แต่ตอนนั้นเรามันไม่สนใจเอง  :wall:

[กูรูขอบสนาม]

ขอโพสใหม่อีกครั้ง
รู้สึกเขียนไปไม่ค่อยละเมียดกับการกล่าวอาลัยน้าวาณิช
เอาอย่างนี้ดีกว่า

ขอส่งน้ากลับบ้าน

น้ากล่าวลาในวันฝนพรำ
For Babies

โบยบินจากด้วยญาณเสรี
Fly Away

ผ่านแสงตะวันสาดส่องอันอบอุ่น
Sunshine On My Shoulder

หวลรำลึกถนนสายเก่าที่จะนำกลับบ้าน
Country Road , Take Me Home

สู่อ้อมอกถิ่นฐานและคนคุ้นเคย
Annie's Song


เอาล่ะ...ป่านนี้น้าคงถึงบ้านแล้ว
ขอให้สุขสงบในภพหน้า
ว่างๆก็แหงนมองโลกข้างล่างบ้าง
จะแวะมาเยี่ยมกันเป็นครั้งคราก็ได้นะน้านะ :lol:

[por_jai]

แล้วก็ให้นึกเสียดายว่า ผมเองอ่านบทกวี โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ไม่เป็น เป็นแต่พวกพื้นๆแบบโคลงแปด เวลาอ่านบทกวีของกวีเอกพวกนี้แล้วเสียดายพอควร ยิ่งงานของจิตร งานของนายผี ที่เขียนเป็นกาพย์ยานีหรืออะไรแบบนั้น อยากรู้ว่าถ้าอ่านตามแบบที่ควรจะเป็น มันจะสื่ออารมณ์เพิ่มหรือเปล่า

งามหรือไม่อยู่ที่เราครับ
     โคลงสี่บทนี้ใครๆก็บอกเบสิค
     ผมงี๊ชอบซะไม่มี
     ส่วนรูปพิกาสโซ่ข้างล่าง
     คนซื้อไป3500ล้าน
     เขาคงมองมิติที่4ในรูปออกว่างามเพียงไหน
     ฮ่า...ศิลปะนี่มันเป็นนามธรรมครับ
     

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง   อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤๅพี่
สองพี่คิดเองอ้า        อย่าได้ถามเผือ

[BeSmile]

ชอบเรื่องนี้ เคหาสน์ดาว ครับ

โรแมนติกมากมาย

เนื้อเรื่อง ใส ใส ชมพู หวาน แบบนี้ ไม่รู้จะมีใครเขียนได้เหมือน


สู่สุขคติ ครับ

[por_jai]

เล่มที่ผมมี หน้าปกหวานแหววเชียว
     

[por_jai]

ปกหลังเป็นงานโด่งดังรูปนึงของมาเน่ท์

[por_jai]

เคหาสน์ดาวที่ผมมียกมาให้น้องจิดูให้สัญญามันทำงานหน่อย...ฮ่า...

[san]

เวบนี้ ดีตรงนี้แหล่ะครับ
เราสามารถ  นึกถึงความหลังได้ด้วยเวบนี้  
ยังกับนั่ง time machine
อิอิอิ

[BeSmile]

เคหาสน์ดาวที่ผมมียกมาให้น้องจิดูให้สัญญามันทำงานหน่อย...ฮ่า...

ขอบคุณครับ พี่ป้อม

นึกถึงหนังสือ กับ ละคร ของ วาณิช ที่มนุษย์ทุกคน มักจะมีด้านดี มากกว่า ด้านร้าย ไม่ว่าจะเป็นนางเอก หรือ ตัวที่จะร้าย

ไม่เหมือนละคร ทีวี เดี่ยวนี้ ที่มักแสดง ด้านร้าย มากกว่า ด้านดี  :twisted:

[สถาปนิกต่างดาว]

นับถือพี่พอใจจริงๆที่อ่านหนังสือแล้วยังเก็บไว้ได้อย่างดี

ยังจำได้ดีว่า
ตอนผมปลูก "บ้านต่างดาว" เสร็จใหม่ๆ
ตอนนั้นก็เริ่มมีละครทีวีเรื่อง...."เคหาสน์ดาว"
น่าจะซัก สิบสี่สิบห้าปีมาแล้ว

ผมตามอ่านงานของเฮียวาณิชมาตลอด
ตอนหลังแกไม่เขียนนิยาย ก็ตามอ่านจากคอลัมน์ในมัติชนรายสัปดาห์
นอกจากความสุดยอดที่รู้ๆกันอยู่แล้ว
อีกด้านที่ผมชอบคือเฮียแกเป็น ลูกทุ่ง ดี
เป็นลูกทุ่งที่ คม ชัด ลึก

ผมคงเขียนได้ไม่ละเมียดเท่าพี่กูรู
ขอแค่บอกว่า
....ไปที่ชอบ ที่ชอบ นะเฮีย

[สถาปนิกต่างดาว]

ขอแก้หน่อย
ละครเคหาสน์ดาว น่าจะซัก สิบเจ็ด สิบแปดปี มาแล้ว
นับนิ้วผิด ขออภัย

[reiter]

แกเป็นที่เขียนหนังสือได้ลูกทุ่งมาก

อ่านแล้วเหมือนได้กลิ่นไอดินแถวๆทุ่งที่เคยไปวิ่งเล่นครั้งยังเป็นเด็กน้อยในจังหวัดชายแดนไกลปืนเที่ยง

หลับให้สบายนะครับ