ทำไงดีเจ้านายที่บริษัทเล่นหุ้นระยะสั้นแบบไม่วิเคราะห์อะไรเลย

[dinnn]

คือผมเป็นฝ่ายบัญชี เลยรู้ว่าเจ้านายผมขาดทุนกะหุ้นไปสัปดาล่ะหลายแสนเลย    จะไป ทักท้วงเจ้านายก็ไม่กล้า    
ผมเห็นเค้าเล่นไม่วิเคราะอะไรเลย  เค้าเล่นแบบระยะสั้นอ่ะ   ไม่รู้จะแนะนำยังไงกะเค้าดี  บางครั้งก็โดนพวกโบรกเก้อ ตัวดีโทรมายุให้ซื้อ  แล้ววันนั้นก็ ขาดทุนไปหลายล้าน..จากการเทขายของรายใหญ่      ....เฮ้ออออ..
ใครเป็นเซียนหุ้นแถวบุรีรัมย์  ช่วยมาแนะนำเจ้านายผมด้วยน่ะ....

[vision]

ใช้เงินบริษัทเล่นเหรอครับ

ถ้าไม่ใช่ก็คงพูดลำบาก ลูกน้องจะมาสั่งสอนเจ้านายได้ยังไง

[Hughes]

หาวิธีได้แล้วบอกผมด้วยนะครับ

[awev]

ถ้าเป็นผมนะ ผมจะเข้าไปพูดเลย เราเห็นคนจะจมน้ำแล้วเราจะอยู่เฉยๆ ได้เหรอครับ ยังไงก็ต้องกระโดดลงไปช่วยก่อน ถ้าเค้าบอกว่ายุ่งอะไรเค้าว่ายเป็นอยู่ ก็แสดงว่าคนนั้นมี ทิฐิสูง อย่างงั้นก็ค่อยปล่อยเค้าไปตามเวรกรรมของเค้าครับ แต่เราก็จะรู้ศึกดี ที่เราพยายามไปช่วยเค้าแล้ว แต่เค้าไม่รับการช่วยเหลือ ดีกว่าที่จะมาเสียใจหากคนนั้นย่อยยับแล้ว ทั้งๆที่เราพอจะช่วยได้แต่ไม่ช่วย หรือไม่กล้าช่วย
ก็เข้าไปตีสนิทก่อน ทักทายเรื่องอื่นๆไป แล้ววกมาหุ้น อ้าวเจ้านายเล่นหุ้นด้วยเหรอครับ ผมก็เล่นเหมือนกัน ลองอ่านหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ก็ว่าไป หรือจะเอาหนังสือเรามาให้ยืม แนะนำเวปนั้นเวปนี้ ก็ว่าไป เมื่อเค้าได้ลองอ่านหนังสือดีๆ ที่แนะนำการลงทุนถูกวิธี เดี๋ยวปัญญา ก็เกิดเอง

คนแถวบ้านผมก็เป็นเหมือนกัน เป็นเจ้าของกิจการ มีเงินเก็บเป็น 10 ล้าน เห็นเพื่อนเล่นหุ้น ก็ไปเล่นกับเค้าบ้าง โดยที่ไม่มีความรู้เลย เล่นจนเสียหมดตัว ได้ขายกิจการต่อให้คนอื่น ขายรถ ขายบ้าน ตอนนี้ไปเช่าบ้านอยู่ห้องแถว ทำขนมให้เมียและลูกเดินขาย  ผมเองตอนนั้นก็ยังไม่ได้รู้เรื่องหุ้นเลยว่าเค้าเล่นกันยังไง เลยไม่รู้ว่าแกเล่นอะไรยังไง เห็นแต่โบรกโทรมาบอกให้เค้าเอาเงินเข้าบัญชี แกก็เอาเงินเข้าเรื่อยๆ จนหมดตัว  ถ้าผมรู้เรื่องหุ้นตอนนั้นผมคงไปเตือนแล้ว ถ้าไม่อยากเห็นเจ้านายหมดตัวผมว่า ไปเตือนเถอะครับ ทำดีไม่ต้องกลัว ลูกผู้ชายตัวจริง

[Diablo]

ผมตอบแบบสั้นๆ แต่ได้ใจความแบบพี่ awev
ถ้าเข้าไปตักเตือนแล้วนั้น
ถ้าเค้าเป็นคนดี เค้าย่อมรับฟังคำเราและนำคำเราไปคิด ว่ามันจริงหรือไม่ ถูกต้องหรือไม่ มีเหตุผลหรือไม่
ถ้าเค้าเป็นคนไม่ดี เค้าก็ขะตอบมาแบบที่พี่ awev กล่าวไว้ เช่น ไม่ต้องมายุ่ง เงินของผม ผมจัดการเองได้ เค้ามีทิฐิสูง ก็ต้องปล่อยเค้าไปตามยถากรรม
ขอบคุณครับ  :D

[ส.สลึง]

เรื่องแบบนี้ บางทีผมว่าก็พูดยากนะ
มันเป็นเรื่องของทัศนะคติที่มองมองตลาดทุน
บวกกับเรื่องอุปนิสัยส่วนตัว ผมว่าถ้าไม่จำเป็น
ก็ปล่อยเขาไปดีกว่า...

ในแง่ของความหวังดี อาจจะหาโอกาสคุยกันบ้าง
ว่าตอนนี้คุณกำลังมองหุ้นอะไรอยู่ หรือซื้อเพราะอะไร
ผลงานที่ผ่านมาสไตล์ของคุณเป็นอย่างไร
เจอวิกฤติแล้วรอดมาได้อย่างไร น่าจะดีกว่านะครับ

ปล.
อาจจะเป็นเพราะผมโน้มน้าวคนไม่ค่อยเก่งน่ะครับ :lol:
ส่วนหนังสือที่คุณ awev แนะนำ เผื่อไว้หน่อยครับว่า
ถ้าคนเขาไม่ชอบอ่านนะครับ ยังไงเขาก็ไม่อ่านแน่นอน

[Jnos]

บางครั้งก็ต้องปล่อยเค้าไปครับ ถ้าเมตตา กรุณา มุทิตา แล้วยังไม่ได้ผลก็ต้องอุเบกขาครับ ชีวิตใครชีวิตมัน เปลี่ยนคนอื่นยากครับ ขนาดคนในบ้านผมเองผมยังคุยเรื่องนี้ไม่ได้เลย ยังเล่นหุ้นปั่น เล่นตามแห่ ข่าวลือรายวันกันอยู่เลย

[Hughes]

ไปเตือนเค้าเดี๋ยวจะโกรธเอานะต้องระวังคำพูดหน่อยนะครับ

น้อยคนนักที่จะรับฟัง
ผมจะเล่าเรื่องของผมให้ฟังแล้วกันครับ

ผมก็มีญาติผู้ใหญ่ที่เสียเงินไปกับหุ้นมหาศาลเลย ไม่นานมานี้ผมก็ชวนแกไปทานข้าวแรกๆก็เล่าให้แกฟังว่าผมซื้อหุ้นอะไรไป ตอนนั้นชัวร์มากๆเลยครับว่า undervalue

ปรากฏว่าแกไปซื้อตามครับ แล้วมาเล่าให้ผมฟังว่าหุ้นขึ้นเยอะเลยเขาชอบใจมากครับแต่ว่าแกถือไม่กี่วันก็ขายไปแล้ว ผมก็เลยบอกแกว่าอย่าเพิ่งขายถือไปอีกหน่อยก็ได้ปันผลตั้ง 15% แล้ว (คือตามเจตนาอยากจะให้แกค่อยๆถือหุ้นนานขึ้นจากปกติซื้อเช้าขายบ่าย)

ผมก็พยายามจะค่อยๆสร้างความเชื่อมั่นจากแกหวังว่าในที่สุดเขาจะเชื่อใจ

อีกทีผมก็ไปทานข้าวกับแกอีก คราวนี้ก็ชวนแกคุยเรื่องหุ้น แล้วก็แกล้งบ่นๆ ว่าไม่ชอบพวกมาร์เลย พวกนี้ชอบมายุให้ซื้อๆขายๆทำให้เสียเงินเยอะจะเอาแต่ค่าคอม
ผมก็สังเกตุสีหน้าแกรู้สึกแกคงไม่พอใจนิดๆล่ะครับเพราะนี่เป็นวิธีที่แกเล่นหุ้นมาแต่ไหนแต่ไร คงรับไม่ค่อยได้ ผมก็หยอดหุ้นไปอีกตัว บอกว่าตัวนี้ดีแต่ต้องถือยาวๆ

คราวนี้รู้สึกแกไม่ฟังแล้วครับ

สรุปว่าการชักจูงให้ผู้ใหญ่ในด้านอายุ หรือ การงานมาฟังเรานี่ยากส์มากๆๆๆๆ ครับ

ส่วนผมก็คง say Goodbye กับมรดก :lol:
Focus กับการเพิ่ม wealth ของตัวเองดีกว่าอย่าไปหวังอะไรจากคนอื่นมาก

[nanchan]

ก็ดีแล้วนี่ครับ มีคนเพิ่มสภาพคล่องให้ตลาดทุน
แถมรัฐบาลก็ได้ภาษีVatจากการซื้อขายหุ้นด้วย
มาร์ก็มีรายได้ เศรษฐกิจหมุนเวียน
เงินใครเงินมัน คิดไม่เป็น ก็ช่วยยาก
เราไม่ต้องเตือนหรอก เอาหนังสือวอร์เรน หรืออะไรที่คิดว่าดีให้เป็นของขวัญซิ
หลังจากนั้นก็แล้วแต่บุญกรรม

[chavanakorn]

แนะนำweb นี้ให้เค้าสิครับ

[por_jai]

น้องดอกดิน ได้งานทำแล้วเรอะ
   
     ไปอยู่บุรีรัมย์ตั้งกะเมื่อไร

     ขาหายเจ็บแล้วหรือ

     ตอนนี้ชีวิตผมกำลังตก มันเหมือนกับหุ้นตกป่าว..

http://www.thaivi.com/webboard/viewtopi ... ht=#473158

[Hughes]

โหพี่พอใจนี่ความจำดีจริงๆ

[quote="por_jai"] น้องดอกดิน ได้งานทำแล้วเรอะ

[dinnn]

พอดีคนเค้าต้องการคนด่วนมากกกกกกกกก  ก็ เลยเป็นโชคดี ของผม
แต่ว่า.....โรคประจำตัวผมนี้สิ..........เฮ้อ......สุดๆไปเลยยยยย  พยายามต่อสู็้้้้กะโรคประจำตัวอยู่ พยายามกด มันไว้ ไม่ให้ใครเห็น........

[dinnn]

อ้อเจ้านายใช้เงินส่วนตัวเล่นคราบ

[GeneraX]

อ้อเจ้านายใช้เงินส่วนตัวเล่นคราบ

...

[GeneraX]

อ้อเจ้านายใช้เงินส่วนตัวเล่นคราบ

...

[kotaro]

ก็คิดซะ เจ้านายเล่นพนัน

พนัน บางวันได้ บางวันเสีย

ถ้าเจ้านายเป็นแบบนี้ จะเตือนไหม

ถ้าแนะนำไปแล้ว เจ้านายรู้สึก เสียมากกว่าเดิม จะเป็นไง

เรื่องหุ้น พูดลำบาก  ขนาดคนในครอบครัว ยัง ทัศนคติ ต่างกันเลย

[RagonD]

วางตัวเฉยๆครับ แล้วก็ปล่อยวางไปพร้อมกัน

[awev]

บางครั้งก็ต้องปล่อยเค้าไปครับ ถ้าเมตตา กรุณา มุทิตา แล้วยังไม่ได้ผลก็ต้องอุเบกขาครับ ชีวิตใครชีวิตมัน เปลี่ยนคนอื่นยากครับ ขนาดคนในบ้านผมเองผมยังคุยเรื่องนี้ไม่ได้เลย ยังเล่นหุ้นปั่น เล่นตามแห่ ข่าวลือรายวันกันอยู่เลย

ใช่ครับ เห็นด้วย  อุเบกขา (การวางเฉย) คือขั้นสุดท้าย แต่ก่อนหน้านั้น คือ เมตตา กรุณา มุทิตา

เราสามารถวางเฉยได้หาก คนนั้น คือ อาซิมอาแป๊ะ ที่เราไม่รู้จัก แต่ถ้าเป็นคนที่เรารู้จัก เราจะวางเฉยได้ลงเหรอครับ เราไม่ได้สอนเค้าเล่น แต่เราแนะนำหนังสือดีๆให้ อย่างของ ดร. หรือ วอเรนต์ อะไรทำนองนี่ ถ้าเค้าไม่อ่าน นั้นคือ ถึงขั้น อุเบกขา แล้วครับ เพราะเรา  เมตตา กรุณา มุทิตา ไปแล้ว
ถ้าเราวางเฉยตั้งแต่แรกนั้นคือ เราข้าม เมตตา กรุณา มุทิตา ไปเลย ไปลงที่ อุเบกขา ทันที

ตราบาปของผมครั้งนึงที่ยังจำไม่ลืม ผมขับรถไปเห็นสุนัขตัวนึง โดนรถชนอยู่กลางถนน แค่ขาหัก ผมสองจิตสองใจ จะลงไปช่วยดีมั๊ย จะลงไปช่วยก็อาย เพราะกลัวคนแถวนั้นจะว่าทำเป็นฮีโร่ ทำเป็นแมนเป็นคนดี (ซึ่งเราคิดไปเอง)จะไม่ช่วยก็สงสาร ลังเลอยู่ คิดในใจว่าเดี๋ยวคงมีคนใจดีซักคนไปช่วยมัน สุดท้ายผมก็ขับเลยผ่านไปเลย ผมก็ไปทำธุระของผมไป ตอนขากลับ ผมกะในใจว่าผมกลับมาคงไม่เห็นสุนัขตัวนี้ แต่ผมต้องผิดหวังอย่างรุนแรง เพราะผมเห็นมัน นอนตายร่างเละอยู่กลางถนน ผมจอดดู แล้วถามคนแถวนั้นว่า ไม่มีใครไปช่วยลากมันออกมาเหรอ เค้าบอกว่าไม่มีคนเข้าไปช่วยมัน มันก็พยายามคลานออกมาจากถนน แล้วมีรถอีกคันวิ่งมาทับมันซ้ำ  
ทำให้ผมรู้สึกผิด ว่ามาจอดถามทำซากอะไรตอนนี้ ทำไมไม่จอดตั้งแต่ตอนนั้น ถ้าช่วยมันแล้วมันอาจรอดตายก็ได้ ถึงถ้ามันตายก็เป็นอีกเรื่อง แต่อย่างน้อยผมก็จะสบายใจกว่านี้ที่ผมได้ช่วยมันแล้ว แต่กลับรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ช่วยมัน เพราะแค่กลัวคนอื่นจะมองว่า อยากเป็นฮีโร่ ทำเป็นคนดี
อย่าปล่อยให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับคุณ  นะไอ้มดแดง สู้ต่อไป ทำดีไม่ต้องมีคนเห็น

[ส.สลึง]

[quote="awev"]ใช่ครับ เห็นด้วย

[awev]

ผมว่าผมเข้าใจถูกต้องแล้วนะครับ

เมตตา หมายความว่า การปรารถนาดีรักใคร่ต่อสัตว์ทั้งหลาย
เมตตาคือความไม่โกรธ (อโทสะ)
การนึกถึงและมองดูคนอื่นด้วยโทสะ ในขณะนั้นย่อมมีแต่ความเกลียดชัง
จิตใจไม่ชื่นบาน ส่วนการนึกถึงและมองดูบุคคลอื่นด้วยเมตตานั้น จิตใจก็จะ
มีแต่ความรักใคร่เบิกบาน

กรุณา หมายความว่า เมื่อเห็นสัตว์ทั้งหลายได้รับ
ความลำบาก จิตใจของสัปบุรุษ (สัปบุรุษ - สัตบุรุษ คือ คนสงบ
คนดี คนมีศีลธรรม คนที่ประกอบด้วยสัปปุริสธรรม - พจนานุกรม
พุทธศาสน์) ก็เกิดความหวั่นไหว นิ่งดูอยู่ไม่ได้ หรืออีกนัยหนึ่ง
หมายความว่า ย่อมช่วยผู้ที่ได้รับความลำบากนั้นให้ได้รับความสุข

มุทิตา หมายความว่า ความรื่นเริงบันเทิงใจ ในความสุขความสมบูรณ์ของผู้อื่น เห็นผู้อื่นได้ดีแล้วมีความสุข ไม่อิจฉา


อุเบกขา หมายความว่า ความวางเฉยต่อสัตว์ทั้งหลาย
โดยมีจิตใจที่ปราศจากอาการทั้ง ๓ กล่าวคือ ไม่น้อมไปในความ
ปรารถนาดี ในการที่จะบำบัดทุกข์ ในการชื่นชมยินดี ในความสุข
ของสัตว์แต่อย่างใดทั้งสิ้น พิจารณาในสัตว์ทั้งหลายพอประมาณ
ด้วยการที่ไม่รักไม่ชัง คือ สละความวุ่นวายที่เนื่องด้วยเมตตา กรุณา
มุทิตา และมีสภาพเข้าถึงความเป็นกลาง
การวางเฉยต่อสัตว์ทั้งหลายนั้น มีอยู่ด้วยกัน ๒ อย่าง คือ
เป็นไปด้วยอำนาจแห่งตัตตรมัชฌัตตตา (ความเป็นกลางในอารมณ์
นั้นๆ / ภาวะที่จิตและเจตสิกตั้งอยู่ในความเป็นกลาง)
นี้เป็นอุเบกขาแท้

ส่วนที่เป็นไปด้วยอำนาจโมหะนั้น เมื่อได้ประสบกับสิ่งที่น่ารัก
ก็ไม่รู้จักรัก น่าขวนขวายอยากได้ก็ไม่มีการขวนขวายอยากได้
เฉยๆ ไป น่าเคารพเลื่อมใสก็ไม่รู้จักทำการเคารพเลื่อมใส
น่ากลัวน่าเกลียดก็ไม่รู้จักกลัวจักเกลียด ควรสนับสนุนส่งเสริม
ก็ไม่รู้จักสนับสนุนส่งเสริม ควรแก้ไขปรับปรุงให้ดีให้สมบูรณ์
ในการงานทั้งปวงก็นิ่งเฉยเสีย นี้เป็นอุเบกขาเทียม

http://board.dserver.org/e/easydharma/00000024.html

[awev]

อุเบกขา คือ ความวางใจเป็นกลาง เป็นปกติ ไม่ยินดี ยินร้าย เมื่อใช้ปัญญาพิจารณาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นไปตามสมควรแก่เหตุปัจจัยตามกฎแห่งกรรม
หลายคนเข้าใจผิดว่า อุเบกขา คือเฉยๆ ไม่สนใจว่าใครจะทำอะไร ช่างมัน ฉันไม่เกี่ยว อุเบกขา มาจากความหมายเดิมว่า เข้าไปดูจนเข้าใจชัดเจน แล้วจิตปล่อยวาง ไม่ยึดมันถือมั่น ไม่ยินดี ยินร้าย วางใจเฉย

ตามที่คุณ ส.สลึง กล่าวมาก็ถูกครับ คือการปล่อยวางจากกิเลส
กิเลส แปลว่า สิ่งที่เศร้าหมอง หรือ เครื่องทำให้เกิดความเศร้าหมอง
อุเบกขา คือปล่อยวางจากความเสียใจดีใจ คือเห็นผู้อื่นได้ดีแล้ว อยากจะได้อย่างเข้ามั้ง หรือ เห็นคนอื่นเป็นทุกข์แล้วไปทุกข์กับเค้าด้วย
เมื่อเราเห็นเค้า ลำบาก เราสงสาร ก็ช่วยเหลือตามกำลัง ถ้าเค้าได้ดีก็ไม่อิจฉา ถ้าช่วยเค้าไม่รับ ก็สุดแล้วแต่ เราก็ไม่ต้องไปทุกข์ร้อน เพราะเราได้ช่วยแล้ว


TVI กลายเป็น ธรรม ไปซะแล้ว :lol:  :lol:

[ส.สลึง]

เพราะธรรมะจะช่วยจรรโลงให้ทุกสังคมสงบสุข

[ellevoid]

ว้าววววว ชอบคำตอบที่พี่ awev นำมาโพสต์จังเลยครับ

[romee]

ลองเล่าให้เขาฟังสิครับ

ว่าแนวที่ไม่หวือหวา ไม่เสี่ยงมากมายเหมือนการพนัน ก็มีนะ บลาๆๆ

แต่ถ้าหัวหน้าพี่ ออกแนว ถึงใหนถึงกัน เคาะขวายาวๆ แบบนี้...ผมว่าก็อย่าคาดหวังมากละกัน เพราะแนว นิสัย เขามาด้านนั้นแล้วอ่ะ

เชื่อว่า ความปราถนาดีของพี่ ต่อหัวหน้า เขาคงรับรู้ได้ละครับ

.... วิธีแก้อีกแบบ ก็ใ้ห้เขาช่วยซื้อตัวที่เราถือไว้บ้างสิ  :lol:

[AuI_a VI]

[quote="dinnn"]

[san]

อ้าว น้องดิน
แล้วงานที่ร้านพี่หล่ะ
ไม่สนใจมาเลยเหรอครับ
รอ พีเอม ตั้งนาน  ไม่มาซากกกกก ที
อิอิอิ

เพื่อนพี่  ทำงานที่บุรีรัมย์  อยู่ฝ่ายปกครอง ลูกน้องมันเป็นร้อย  
มีอะไรติดต่อมาได้นะครับ  
อิอิอิ