ใครเป็นนักวิเคราะห์ เอ้ย กุนซือที่เก่งที่สุด

[สุมาอี้]

ถ้าตามท้องเรื่อง ถือว่าทั้งแผ่นดินไม่มีใครเทียบได้กับฮองซูและฮกหลง (ขงเบ้งกับบังทอง) ดังนั้นก็ต้องตัดสุมาอี้ออก

ถ้าเทียบขงเบ้งกับบังทองแล้ว IQ คงเท่ากันแต่ EQ ของบังทองต่ำกว่า จึงขอโหวตให้ขงเบ้งไปครับ

[naris]

สุมาอี้ขาดเพียงประสบการณ์ที่จะเปรียบมวยกับขงเบ้งครับ

ผมโหวตให้ขงเบ้งครับ

[Dech]

ไม่มีพิเภกหรือครับ โหวตให้พิเภกครับ เป็นกุนซือที่ดีที่สุดครับ

ถ้าไม่มีพิเภก ทัพลิงของพระรามแพ้ทัพยักษ์ของทศกัศน์แน่ๆ

แหะๆ ผิดเรื่อง.....

[jaychou]

ไฉนจึงท่านอิโต้จึงลืม กุยแก ?

[nanchan]

ขงเบ้งครับ

เพราะอยู่นานที่สุดในเนื้อเรื่อง 555

เก่งเท่าใดจุดอ่อนก็ย่อมมี หาได้เก่งที่สุดไม่

กุนซือที่เก่งอาจไม่ใช่กุนซือที่รอบรู้มากมาย

ขงเบ้งตายเร็วเพราะไม่กินวิตามินซี และออกกำลังกาย

555 อย่าซีเรียสนะครับ จะได้ไม่เหมือนขงเบ้ง

[MarginofSafety]

ขงเบ้งครับ

เพราะอยู่นานที่สุดในเนื้อเรื่อง 555

เก่งเท่าใดจุดอ่อนก็ย่อมมี หาได้เก่งที่สุดไม่

กุนซือที่เก่งอาจไม่ใช่กุนซือที่รอบรู้มากมาย

ขงเบ้งตายเร็วเพราะไม่กินวิตามินซี และออกกำลังกาย

555 อย่าซีเรียสนะครับ จะได้ไม่เหมือนขงเบ้ง

:lol:  :lol:  :lol:

[Dech]

โหวตให้ขงเบ้งไปแล้วครับ

ถ้าไม่มีขงเบ้งสักคน
เล่าปี่คงไม่สามารถไปได้ไกลขนาดนั้น จ๊กก๊กคงไม่เกิด

ว่าแต่ไม่มี สุมาเต็กโช ให้เลือกหรือครับ ซีซี ก็น่าสนใจนะครับ

[Onokung]

ผมว่าเล่าปี่เก่งสุดแล้วครับ ในสามก๊ก

ข้อ1.หลอกคนอย่างขงเบ้งให้มาทำงานให้ด้วยได้แบบถวายชีวิต
ข้อ2.จริงๆแล้วเค้าเป็น ราชนิกูลรึป่าวก็ไม่มีใครรู้ รู้แต่ว่าเป็นคนขายเสื่อแล้วบอกกับทุกคนว่าเป็น เชื้อพระวงศ์
ข้อ3.ทั้งกวนอูกับเตียวหุย ทั้งที่มีดีกันคนละอย่างกับเล่าปี่ ก็มาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันได้ แล้วก็ทำงานอยู่ในราชวงศ์เล่าปี่ (หลังจากที่ ตายกันหมดแล้ว อาเต้าสถาปณาตัวเองโดยให้ ขงเบ้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทน)
ข้อ4.ยังไม่นับรวมกับที่ขุนศึกที่ยอมสู้ตายถวายชีวิตให้ อย่างตอนที่ จูล่ง ฝ่ากองทัพไปรับ อาเต้ากับ ฮูหยิน เพียงคนเดียว

คือ คนที่ให้คนอื่นตายแทนตัวเองได้คือ สุดยอดคนแล้วครับ
คนอย่างฮิตเล่อ หรือรัสปูติน ก็สุดยอดคนครับ ... (ฟังดูแปลกๆแฮะ)

[pongo]

ผมให้กุยแกครับ เสียดายที่อายุสั้นไปหน่อย

[ดร.โหน่ง]

^O-O^

    สุมาอี้


   "ฟ้าให้ขงเบ้งมาเกิด ใยให้สุมาอี้มาเกิดด้วย"

[jaychou]

ผมให้กุยแกครับ เสียดายที่อายุสั้นไปหน่อย

ดีใจมีพวกแล้ว

ถ้ากุยแกไม่อายุสั้น สุมาอี้คงไม่ได้แจ้งเกิด และเล่าปี่อาจจะโดนเก็บไปตั้งแต่ต้นๆ ไม่เหลือสามก๊กให้อ่านครับ

[pongo]

ดีใจมีพวกแล้ว

ถ้ากุยแกไม่อายุสั้น สุมาอี้คงไม่ได้แจ้งเกิด และเล่าปี่อาจจะโดนเก็บไปตั้งแต่ต้นๆ ไม่เหลือสามก๊กให้อ่านครับ

แม่นเลยครับท่าน jaychou
ใครเคยเล่นเกมส์ 3 ก๊ก (อ้างอิงจากภาค 3 ล่ะกัน ) จะพบว่า กุยแกมี int (ค่าความฉลาด) 98 ครับ , ข้งเบ้ง 100 , บังทอง 99 (ถ้าจำไม่ผิด) ผมว่าคนทำเกมส์ลำเอียงอ่ะครับ โทษฐานที่กุยแกอายุสั้น บทบาทเลยน้อยไปหน่อย

[BHT]

เขาว่า สุมาเต็กโช เก่งมากๆคนหนึ่งในเรื่อง ชอบพเนจรไปยังที่ต่างๆ

แต่ที่ชอบคือหมอเทวดาฮัวโต๋ คนนี้มีตำราหมอเทวดาอยู่ ร่ำลือว่าใครมีตำรานี้จักเป็นหมอที่เก่งที่สุดเลยทีเดียว

[less is more]

ถ้าตามท้องเรื่อง ถือว่าทั้งแผ่นดินไม่มีใครเทียบได้กับฮองซูและฮกหลง (ขงเบ้งกับบังทอง) ดังนั้นก็ต้องตัดสุมาอี้ออก

ถ้าเทียบขงเบ้งกับบังทองแล้ว IQ คงเท่ากันแต่ EQ ของบังทองต่ำกว่า จึงขอโหวตให้ขงเบ้งไปครับ

อยากถามความเห็นเพิ่มครับหนุกๆนะคับ

แล้วถ้าเที่ยบIQ EQของบังทองกับจิวยี่ละคับคิดว่าอย่างไรบ้างคับ...

[miracle]

ในเรื่องสามก๊กมีกุนซือ 5 คนหลักๆๆๆคือ
1. ขงเบ้ง
2. บังทอง
3. กุยแก
4. จิวยี่
5. สุมาอี้

แต่ละคนมีลักษณะแตกต่างกันไป
คนที่รู้หลบหลีกเก่งที่สุด คือ สุมาอี้ เพราะตามเนื้อเรื่อง โจโฉไม่ค่อยไว้ใจมากนักในตอนท้ายๆๆๆ สุมาอี้เลยต้องหลบภัยซักระยะ

ส่วนคนที่เก่งมากที่สุดเป็นขงเบ้ง เพราะรู้เรื่องดินฟ้าอากาศ รู้การศึก ดาราศาสตร์ และคาดเหตุการณ์ได้ทะลุ แต่เสียดายว่า ในราชสำนักใช้งานไม่ถูกต้อง

ส่วนจิวยี่นั้นแพ้ภัยตัวเองคือความอิจฉาไม่นั้นก็มีฝีมือเก่งเอาการในการคิดการหลบ

ส่วนบังทองนี้ เก่งเทียบเท่าขงเบ้งแต่ประมาทให้อายุสั้นไป

กุยแก เก่งในด้านรบแต่ด้านการวางกลยุทธ์เป็นรองท่านอื่นๆๆๆๆ

ขอvoteให้สุมาอี้เพราะ รู้หลบเป็นปีก

[BHT]

กุยแก นี่คือ ซีชี ป่าวครับ

ผมงงเล็กน้อย ซีชี คือคนที่แนะนำขงเบ้งให้กับเล่าปี่ และจำต้องอำลาเล่าปี่ไปอยู่กับโจโฉ เพราะเอาแม่มาขู่กดดัน

[สุมาอี้]

อยากถามความเห็นเพิ่มครับหนุกๆนะคับ

แล้วถ้าเที่ยบIQ EQของบังทองกับจิวยี่ละคับคิดว่าอย่างไรบ้างคับ...

เฉือนกันยากครับ ทั้งสองคนอายุสั้นเกินไป ทำให้ยังเห็นฝีมือไม่เต็มที่  :D

[สุมาอี้]

กุยแก นี่คือ ซีชี ป่าวครับ

ผมงงเล็กน้อย ซีชี คือคนที่แนะนำขงเบ้งให้กับเล่าปี่ และจำต้องอำลาเล่าปี่ไปอยู่กับโจโฉ เพราะเอาแม่มาขู่กดดัน

คนละคน ซีซีจำได้ลางๆ ว่ามีสองชื่อ แต่อีกชื่อจำไม่ได้แล้ว แต่ไม่ใช่กุยแก

กุยแกนี่จัดว่ายังเป็นเด็กหนุ่มแท้ๆ เลย ตอนเป็นกุนซืออายุแค่ยี่สิบกว่าๆ (ขงเบ้งก็เหมือนกันอายุแค่ 26) แต่โชคร้ายเป็นคนอายุสั้น ถ้าอายุยืนคงได้เห็นฝีมือเพราะเจ้านายรักมากๆ ต่างกันสุมาอี้ที่เจ้านายเกลียดขี้หน้า

[สุมาอี้]

ซีซีจำได้ลางๆ ว่ามีสองชื่อ แต่อีกชื่อจำไม่ได้แล้ว แต่ไม่ใช่กุยแก

ค้นมาแล้วอีกชื่อคือ ตันฮก เปลี่ยนชื่อเพื่อหลบโจโฉ

[Zionism]

ชีซี ถ้าจำไม่ผิด คือ สุมาเต็กโช

[Zionism]

ผิดๆ  :oops:
สุมาเต็กโช เป็นอาจารย์ ชีซี

[poppo]

ซีซี ไม่ใช่สุมาเตกโชครับ สุมาเต็กโชเป็นอาจารย์ของ ซีซี ขงเบ้ง บังทอง
ซีซี เปลี่ยนชื่อเป็นตันฮกเพราะเคยมีคดีต้องหลบหนีทางการ ต่อมาตอนที่เล่าปี่จะตามหาฮกหลงฮองชู แต่พบซีซีก่อน จึงได้เชื้อเชิญมาร่วมงานจัดทัพชนะโจโฉหลายครั้ง โจโฉจึงออกอุบายนำตัวแม่ซีซีมาไว้กับตัวทำให้ซีซีต้องไปจากเล่าปี่ แต่ก่อนไปได้แนะนำให้เล่าปี่ไปเชื้อเชิญขงเบ้งมาร่วมงาน
ถ้าตามที่อ่านฉบับแปลของหลอกว้านจง ผมคงต้องยกให้ขงเบ้งเป็นกุนซืออันดับหนึ่งทั้งในแง่ความเฉลียวฉลาดและความจงรักภักดี รวมถึงไม่มักใหญ่ไฝ่สูงตั้งตนเป็นใหญ่เสียเอง  :D

[Muffin]

[quote="ดร.โหน่ง"]^O-O^

[miracle]

[quote="poppo"]ซีซี ไม่ใช่สุมาเตกโชครับ สุมาเต็กโชเป็นอาจารย์ของ ซีซี ขงเบ้ง บังทอง
ซีซี เปลี่ยนชื่อเป็นตันฮกเพราะเคยมีคดีต้องหลบหนีทางการ ต่อมาตอนที่เล่าปี่จะตามหาฮกหลงฮองชู แต่พบซีซีก่อน จึงได้เชื้อเชิญมาร่วมงานจัดทัพชนะโจโฉหลายครั้ง โจโฉจึงออกอุบายนำตัวแม่ซีซีมาไว้กับตัวทำให้ซีซีต้องไปจากเล่าปี่ แต่ก่อนไปได้แนะนำให้เล่าปี่ไปเชื้อเชิญขงเบ้งมาร่วมงาน
ถ้าตามที่อ่านฉบับแปลของหลอกว้านจง ผมคงต้องยกให้ขงเบ้งเป็นกุนซืออันดับหนึ่งทั้งในแง่ความเฉลียวฉลาดและความจงรักภักดี รวมถึงไม่มักใหญ่ไฝ่สูงตั้งตนเป็นใหญ่เสียเอง

[poppo]

กุยแกป่วยหนักจนตายตั้งแต่ตอนโจโฉไปบุกตั๋งง่อ(ง่อก๊ก)แล้ว ตอนกลับมาโจโฉยังร้องไห้ว่าถ้ามีกุยแกอยู่มีหรือที่เราจะหลงกลของขงเบ้ง บังทองและพ่ายแพ้จนเสียรี้พลร้อยหมื่นได้

เข้าใจว่าน่าจะเป็นเกียงอุยนะครับ ที่ขงเบ้งฝากฝังเล่าเสี้ยนไว้ให้ เพราะตามเนื้อเรื่องเหมือนจะเป็นศิษย์ที่ขงเบ้งนิยมปรึกษาราชการมากที่สุดหลังจากประหารม้าเจ๊กที่ทำให้เสียเกเต๋งจนต้องเสียการใหญ่

ผมยังคิดเล่นๆว่าถ้าจูล่งช่วยอาเต๊าไม่สำเร็จ ใครจะครองจ๊กก๊กต่อจากเล่าปี่

[Zionism]

ชีซี
เป็นชาวเมืองอิ่งชวน มณฑลเหอหนาน มีฉายาว่า เหวียนจื๋อ เป็นปราชญ์ใหญ่
รักความเป็นธรรม มีความซื่อสัตย์กตัญญู เมื่อเล็กชอบฟันดาบและปราบคนชั่ว
ครั้งหนึ่งฆ่าคนตายจึงหลบหนีซ่อนตัว เมื่อถูกเจ้าพนักงานจับตัวได้
ไม่มีชาวบ้านยอมเป็นพยานให้เจ้าพนักงาน ไม่ช้าก็หลบหนีไปได้
จึงเปลื่ยนชื่อเป็น ตันฮก แล้วศึกษาวิชาอยู่กับสุมาเต็กโช
และสมัครเข้ารับราชการอยู่กับเล่าปี่ที่เมืองซินเอี๋ย
ในมณฑลเหอหนาน ได้ช่วยเล่าปี่ตีทัพโจโฉในบังคัญบัญชาของโจหยินแตกกลับไป
ฆ่าลิกองกับลิเซียง นายทหารเอกของโจโฉเสียได้
โจโฉจึงอยากได้ตัวไว้เป็นที่ปรึกษา ก็ให้รับตัวมารดาชีซีมาไว้ในเมืองฮูโต๋
แล้วให้เทียหยกปลอมจดหมายของมารดา เรียกตัวชีซีเข้ามา
ก่อนซีซีจะจากเล่าปี่ ได้ให้สัตย์สาบานว่า จะไม่คิดกลอุบายใดๆ
ให้โจโฉทำร้ายเล่าปี แล้วแนะนำให้เล่าปีให้ไปเชิญตัวขงเบ้งที่เขาโงลังกั๋งมาเป็นที่ปรึกษา
ครั้งโจโฉยกทัพใหญ่ลงมาขับไล่เล่าปี่ที่ซินเอี๋ยแตกหนีลงไปถึงเมืองอ้วนเสีย
ได้ให้ชีซีไปเกลี้ยกล่อมเล่าปี่ให้ยอมจำนนแต่โดยดี
ชีซีกลับไปบอกเล่าปีให้ระวังตัวเพราะโจโฉจะทำร้าย
เล่าปี่จึงไม่ยอมจำนน ถอยหนีต่อไปอีก และเข้าร่วมกับซุนกวนต่อต้านโจโฉ
ขณะที่เล่าปี่ซุนกวน เตรียมเข้าทลายกองทัพเรือโจโฉที่เซ็กเพ็ก
( ชี้อปี้ ) ชีซีรู้ทีก็ไม่บอกอันตรายแก่โจโฉ
กลับออกอุบายขอนำกำลังกลับไปรักษาเมืองฮูโต๋เสีย
โจโฉจึงแตกทัพยับเยิน เล่าปี่ก็ตั้งตัวได้ที่แคว้นเกงจิ๋ว

บังทอง
เป็นชาวเมืองเซียงหยัง ( ซงหยง ) มณฑลหูเป่ย มีชื่อรองว่า ซื้อเหวียน
คิ้วคก จมูกโด่ง หน้าดำ หนวดสั้น มีมนุษยธรรม
ขยันขันแข็ง เฉลียวฉลาด เป็นผู้คงแก่เรียน มีความรู้ความสามารถในการพิชัยสงคราม
สุมาเต็กโช ( สุมาฮุ่ย ) ยกย่องว่าเป็นยอดมงกุฎของบรรดาผู้คนแก่เรียน
มีสมญาว่า ฮ่องซู ( ฟังฉู ) แปลว่างหงส์ 5 สี
หรือมีความสามารถประหนึ่งหงส์ที่บินเข้าป่าหมื่นป่า
เข้าร่วมกับจิวยี่ ลวงโจโฉให้ผูกขนานเรือรบเป็นแพ
เพื่อสะดวกที่อุยกายจะเข้าโจมตีและวางเผลิง
เมื่อเข้ารับราชการกับเล่าปี่ใหม่ ๆ ถูกส่งไปเป็นเจ้าเมืองลอยเอี๋ยง
เพราะเล่าปี่ยังไม่เชื่อสติปัญญา ภายหลังขงเบ้งเชิญตัวมาเป็นที่ปรึกษาของเล่าปี่
ได้ติดตามเล่าปี่ไปตั้งตัวเป็นใหญ่ในเสฉวน แต่เสี่ยที่
เตียวหยิม ทหารเสฉวนระดมยิงด้วยเกาทัณฑ์ถึงแก่ความตายที่ลกห้องโห
( โละฟ้งพอ ) หรือเนินเขาหงส์ตก ซึ่ออยู่นอกเมืองลกเสีย
ตายเมื่ออายุ 36 ปี ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นกวนเน้ยโหว ( พระยา )

จูกัดเหลียง
เป็นชาวตำบลหยังตู เมืองหลังเอ๋ย์มณฑลซานตุง
มีชื่อรองว่า ข่งหมิง ( ขงเบ้ง ) เป็นผู้สืบสกุลจากจูเก๋อฟง
ผู้มียศเป็นซือลี้เจี้ยวอุ้ย ในราชวงค์หั้น
สูง 8 ฟุต หน้าขาวนวลเหมือนหยกน้ำหนึ่ง โพกผ้ามีไหมห้อยระย้า
ถือพัดขนนกเป็นนิจ เป็นผู้รักความยุติธรรม ซื่อตรง
เปิดเผย รักความสงบ และความสันโดษ มีความรู้ความสามารถอย่างยอดเยี่ยม
ชำนาญในพิชัยสงครามราวเทวดา เบื่อความวุ่นวายในประเทศ
จึงหลบไปทำไร่ไถนาอยู่ที่เมืองหนานหยัง ( ลำหยง
) ณ เขาโงลังกั๋ง ชาวบ้านขนานนามว่า อาจารย์ฮกหลง
( มักกรซ่อนกาย ) เล่าปี่รู้ข่าวจากซีซี อุตส่าห์ไปหาถึงสามครั้งสามหน
ขอเชิญตัวมาช่วยกู้แผ่นดิน จึงยอมลงมาช่วยเล่าปี่
ดำรงตำแหน่งไจเสี่ยง ( สมุหนายก ) ของพระเจ้าเล่าปี่
และพระเจ้าเล่าเสี้ยนแห่งจกก๊ก คำพูด คำสอน
หนังสือ และคำกราบบังคมทูลมีจำนวนมากมาย มีผู้รวบรวมเป็นชุด
จำนวน 24 เล่ม ออกศึก ณ บริเวณเขากิสาน ( ฉีซาน
) ถึง 6 ครั้ง เพื่อปราบวุยก๊ก แต่มีอุปสรรค
ถึงแก่กรรมในสนามรบ ที่อู้จ้าง ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเม่ยอู่
มณฑลส่านซี ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น
อู่เซียงโหว ( พระยา ) ตายแล้วได้เลื่อนเป็น จงอูโหว

สุมาเต็กโช
แซ่สุมาชื่อฮุย แต่คนนิยมเรียกฉายาว่า เต๊อะเชา
สามก๊กไทยจึงเรียกว่า สุมาเต๊กโช เป็นชาวอิ๋งโจว
มณฑลอันฮุย เป็นปราชญ์ใหญ่ ไม่ชอบทำราชการ จึงเก็บตัวอยู่กับบ้าน
เล่าปี่ไปพบโดยบังเอิญ ขณะหนีชัวมอข้ามแม่น้ำตันเขมา
สุมาเต็กโชแนะนำว่า อันฮกหลงกับฮองซูสองคนนี้
ได้มาเป็นที่ปรึกษาด้วยแต่ผู้ใดผู้หนึ่ง ก็อาจสามารถจะคิดอ่านปราบปรามศัตรูแผ่นดินให้สงบได้
แต่มิได้บอกว่าฮกหลงกับฮองซูนั้นเป็นใคร เมื่อเล่ปี่ทราบจากชีซีว่า
ฮกหลกคือขงเบ้ง และเตียมตัวจะไปหา สุมาเต็กโชมาเยี่ยม
ทราบข่าวก็แหงนหน้าขึ้นหัวเราะ แล้วว่า ฮกหลงจะได้นายบัดนี้
ก็สมควรอยู่แล้วแต่เราคิดเสียดาย ด้วยเป็นคนอาภัพหาบุญมิได้
แล้วก็รีบกลับไปที่อยู่

สุมาอี้
เป็นชาวอำเภออุน เมืองเหอเน่ย ( โห้ลาย ) มณฑลเหอหนาน
มีฉายาว่า ชงต๋า มีบุคคิกลักษณแปลกกว่าคนธรรมดา
แววตาคมราวเหยี่ยว ท่าทางราวสุนัขจิ้งจอก เป็นคนฉลาดเฉียบแหลม
ชำนาญพิชัยสงคราม เป็นคู่ปรับที่ร้ายแรงที่สุดของขงเบ้ง
ทำให้ขงเบ้งไม่อาจเข้ายึดวุยก๊กได้ ทั้งๆที่ได้ใช้ความพยายามอย่างแสนสาหัส
บางครั้งก็เกือบจะถูกสุมาอี้จับตัวได้ มีบุตรสองคน
คือสุมาสูกับสุมาเจียว ตำแหน่งสุดท้ายของสุมาอี้
คือเซงเสี่ยง ( ฉบับอังกฤษแปลว่า Prime Minister
คือ สมุหนายก ) กับได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทั้ง
9 ซึ่งเรียกว่า จิ่วซิ ( สามก๊กภาษาอังกฤษแปลว่า
Nine Gifts ) สุมาอี้สิ้นชีพที่เมืองลกเอี๋ยง
หลานชายแย่งราชบัลลังก์ได้จากพระเจ้าโจฮวน ตั้งตัวเป็นกษัตริย์แล้ว
ได้สถาปนาสุมาอี้ขึ้นเป็นเซวียนตี้ ( จักรพรรดิ )

กุยแก
เป็นชาวตำบลหยังตี๋ หรือหยังจ่าย เมืองอิ่งชวน มณฑลเหอหนาน มีชื่อรองวา
ฟังเสี้ยว เป็นที่ปรึกษาของโจโฉที่สำคัญที่สุด
ตั้งแต่สมัยโจโฉตั้งตัวใหม่ๆ มีตำแหน่งเป็นเจิ้นตงเจียง
( นายทหารพิทักษ์ภาคตะวันออก ) เป็นผู้แนะนำให้โจโฉโจมตีทำลายอ้วนเสี้ยวผู้ครองแคว้นกิจิ๋ว
ทั้งๆที่โจโฉกำลังน้อยกว่า เพราะเห็นว่าคนอย่างอ้วนเสี้ยวเลี้ยงคนไม่เป็น
มีทหารมากก็เหมือนมีน้อย เมื่อโจโฉยกทัพไปตีแคว้นกิจิ๋วตามคำแนะนำของกุยแก
ก็ประสบชัยชนะอย่างงดงามแต่กุยแกซึ่งไปด้วยป่วยตายกลางทาง
ก่อนตายได้เขียนจดหมายแนะนำโจโฉว่า อ้วนฮี อ้วนซง
บุตรอ้วนเสี้ยวที่หนีไปพึ่งกองซุนของในเลียวตังนั้น
ขอให้โจโฉอย่ายกทัพไปตีเลียวตังเพราะกองซุนของคงจะตัดศีรษะอ้วนฮี
และอ้วนซงส่งมาเอง ซึ่งการณ์ก็เป็นไปเช่นนั้นจริงๆ
เข้ารับข้าราชการอยู่กับโจโฉตั้งแต่อายุ 27
ปี เป็นเวลา 11 ปี ถึงแก่กรรมเมื่ออายุ 38 ปี
ศพฝังที่ราชธานีฮูโต๋ มีตำแหน่งราชการเป็นจวินจี้จิ่ว
ตายแล้วได้รับบรรดาศักดิ์เป็นเจินโหว ( ขุนนางชั้นพระยา )

จิวยี่
เป็นชาวเมืองอำเภอซู เมืองหลูเจียง ( โลกั๋ง ) มณฑลอันฮุย มีชื่อรองว่า
กงจิน รูปร่างสง่างาม จิตใจกว้างขวาง มีความรู้ความสามารถทางทหาร
ชำนาญการดนตรี และติดจะเจ้าชู้ ภรรยาชื่อเสียวเกี้ยว
เป็นบุตรคนที่สองของเฉียวกง ชอบพอกับซุนเซ็ก
เรียกซุนเซ็กว่าพี่ ร่วมมือกันสร้างอำนาจในกังตั๋งเป็นผลสำเร็จจึงได้เป็นเจี้ยนอุยจงหลังเจี้ยง
( นายทหารรององครักษ์ ) บัญชาการทหารอยู่ที่ด่านปาขิว
ในมณฑลเจียงสี เมื่อซุนเซ็กตายแล้ว ได้ร่วมมือกับซุนกวนสร้างอำนาจต่อไป
จนสามารถตีทัพเรือโจโฉที่เซ็กเพ็ก ( ชื้อปี้
) ทำให้มีชื่อเสียงโด่งดังยิ่ง ถึงแก่กรรมเมื่ออายุ
36 ปี ที่ด่านปาขิว ความในหนังสือสามก๊กว่า
ขงเบ้งลวงจิวยี่ให้โกรธแค้นอย่างถึงขนาดถึง
3 ครั้งและตายด้วยความแค้นนั้น จิวยี่คิดแค้นในใจนัก
จึงแหงนหน้าขึ้นดูฟ้าแล้วร้องว่า เทพยดาองค์ใดหนอซึ่งให้เราเกิดมา
แล้วเหตุใดจึงให้ขงเบ้งเกิดมาด้วยเล่า แต่เรื่องเหล่านี้ไม่มีปรากฏในพระราชพงศาวดารจีน
เป็นเรื่องแต่งขึ้นเพิ่มเติม

[Zionism]

ม้าเจ๊ก
เป็นชาวเซียงหยัง ( ซงหยง ) มณฑลหูเป่ย มีฉายาว่า
อิ้งฉาว เป็นน้องชายของม้าเลี้ยง เป็นคนที่ขงเบ้งเข้าใจว่ามีความสามารถยอดเยี้ยมคนหนึ่งในโลก
แต่พระเจ้าเล่าปี่ไม่เห็นด้วย และเตือนขงเบ้งไว้ก่อนสิ้นพระชนม์ว่า
เราเห็นม้าเจ๊กนั้นเจรจาเกินรู้นัก จะใช้ราชการไปข้างหน้า
ให้ท่านพิเคราะห์จงดี ได้ออกศึกในบังคับบัญชาของขงเบ้งหลายครั้ง
รวมทั้งศึกปราบเบ้งเฮกด้วย เป็นผู้ออกอุบายปิดใบปลิวโฆษณา
ทำให้พระเจ้าโจยอยระแวงสงสัยสุมาอี้ว่าจะแย่งราชสมบัติจึงทรงปลดสุมาอี้ออกจากทุกตำแหน่ง
ให้กลับไปอยู่บ้านเดิม ภายหลังพระเจ้าโจยอยรู้ความจริง
จึงตั้งสุมาอี้มารบขงเบ้งอีก ม้าเจ๊กรับอาสาป้องกันจุดยุทธศาสตร์ที่เกเต๋ง
มณฑลกานซุ โดยคุยว่า เสียแรงข้าพเจ้าเป็นทหาร
เรียนวิชาการออกมากแต่น้อยจนใหญ่ ทำศึกมาช้านาน
แต่ตำบลเกเต๋งเท่านี้รักษาไว้มิได้ ก็ตายเสียดีกว่าอยู่
แล้วม้าเจ๊กก็ทำหนังสือทานบนไว้ว่า ถ้าทำไม่ได้เหมือนปาก
ให้ขงเบ้งประหารชีวิต แต่แล้วม้าเจ๊กกลับถูกสุมาอี้ตีแตกพ่ายยับเยิน
เพราะเอากองทัพไปตั้งไว้บนเขา สุมาอี้เข้าล้อมเขาปิดทางน้ำทหารไม่มีน้ำดื่ม
ความปราชัยของม้าเจ๊กทำให้ขงเบ้งเกือบพินาศไปด้วย
ต้องทำอุบายนั่งดีดกระจับปี่เล่นอยู่บนหอรบเมืองเสเสีย
ลวงสุมาอี้จนต้องถอยทัพกลับไป ความจำเป็นบังคับให้ขงเบ้งต้องสั่งตัดศีรษะม้าเจ๊กด้วยน้ำตานองหน้า
เมื่อเอาศีรษะตระเวนรอบเมืองฮันต๋งแล้ว ได้แต่งการศพอย่างดี
และให้เงินทองแก่บุตรภรรยาม้าเจ๊กเป็นอันมากยิ่งกว่าเมื่อครั้งม้าเจ๊กมีชีวิตอยู่

ม้าเลี้ยง
เป็นชาวเมืองเซียงหยัง ( ซงหยง ) มณฑลหูเป่ย
มีชื่อรองว่า จื้ฉาง เป็นคนมีขนตายาว มีสติปัญญาเป็นยอดของพี่น้องในแซ่เดียวกัน
ซึ่งมี 5 คน จนชาวบ้านพูดกันเป็นคำขวัญติดปากว่า
พวกแซ่ม้าทั้ง 5 คน คนที่ขนตายาวเป็นเลิศ เล่าปี่เชิญตัวมาเป็นที่ปรึกษา
ในขณะที่ยึดแคว้นเกงจิ๋วตอนใต้ได้ ม้าเลี้ยงแนะนำให้เล่าปี่แผ่อาณาเขตไปทางใต้
ยึดเมืองเลงเหลง บุเหลง เตียงสา และฮุยเอี๋ยงไว้ในอำนาจ
เล่าปีทำตามและประสบผลสำเร็จ ระหว่างรับราชการอยู่กับเล้าปี่
ม้าเลี้ยงทำหน้าที่ผูกมิตรากับพวกง่อก๊กและพวกม่าน
ได้ผลเป็นอันดี สามก๊กไทยว่า ม้าเลี้ยงเป็นไข้ตาย
ในต้นฉบับภาจีนไม่ได้บอกว่าเป็นอะไรตาย แต่ประวัติศาสตร์ว่า
ถูกฆ่าตายระหว่างแตกทัพ ตายเมืออายุ 36 ปี

เทียหยก
เป็นชาวอำเภอตงอา เมืองตงจวิ้น มณฑลชานตุง มีชื่อรองว่า
จงเต๋อะ สูง 8 ฟุต 3 นิ้ว หนวดเครางาม แข็งแกร่ง
แต่เจ้าอารมณ์ มักพูดขัดหูผู้อื่น มีความรู้ความสามาถดี
เข้ารับราชการอยู่กับโจโฉตั้งแต่เริ่มตั้งตัวเป็นใหญ่
มีความชอบมากมายหลายครั้ง เป็นที่นับถือของโจโฉ
ดำรงตำแหน่งอุ้ยอุ้ย ( นายทหารผู้ใหญ่ฝ่ายรักษาวัง ) จนตาย

เอียวสิ้ว
เป็นชาวเมืองหัวะอิน มณฑลส่านซี มีฉายาว่า เต๋อะจู่
เป็นบุตรเอียวปิว คิ้วเรียว ตาเล็ก หน้าเกลี้ยงเกลา
ไหวพริบดี มีความรู้ความสามารถมาก แต่มักใช้ปัญญามากกว่าสติ
รับราชการอยู่กับโจโฉ ตำแหน่งหลังจง ผู้ถือบัญชีทรัพย์สินของแผ่นดิน
เป็นคนรู้ลูกไม้โจโฉทุกอย่าง ครั้งหนึ่งโจโฉทำนานหลับ
ผ้าห่มตกจากตัว คนใชัสนิดเข้ามาหยิบผ้าห่มให้
โจโฉทำละเมอชักกระบี่ฟันคอคนใช้ตาย แล้วทำเป็นตกใจตื่นร้องไห้อาลัยรัก
กำชับคนอื่นๆว่า เวลานอนอย่างเข้าใกล้ เพราะนอนร้ายมักละเมอฆ่าคน
เอียวสิวรู้ที พูดกับศพคนใช้เปรยๆว่า มหาอุปราชหานอนฝันร้ายไม่
เป็นกรรมของท่านจึงตาย โจโฉรู้ข่าวก็โกรธ โจสิดบุตรชายคนที่สาม
ของโจโฉชอบพอเอียวสิว เอียวสิวสอนลูกไม้การเมืองและการทหารให้โจสิดเป็นอันมาก
โจโฉเห็นโจสิดคล่องแคล่วเฉียบแหลมก็ดีใจ ภายหลังทราบว่าศึกษาจากเอียวสิว
ก็ยิ่งเกรงขามมากขึ้น เห็นวาจะเลี้ยงคนที่ฉลาดเฉียบแหลมเกิดควรไว้ใกล้ๆมิได้
ครั้นโจโฉปราชัยการรบกับขงเบ้งที่ทุ่งหันซุย
และด่านเองเปงก๋วน คิดจะยกทัพกลับขณะกำลังกินไก่
ใช้ตะเกียบหยิบขาไก่ชูขึ้นนั้น พอดีแฮหัวตุ้นเข้ามาถามว่า
คืนนี้จะขานยามว่าอย่างไร โจโฉพลั้งปากออกไปว่าขาไก่
เอียวสิวรู้เข้าก็บอกทหารได้ทันทีว่า เตรียมเลิกทัพแล้ว
เพราะขาไก่นั้นจะทิ้งเสียก็เสียดาย ด้วยยังมีรสอยู่
เปรียบดังสงครามคราวนี้จะเลิกเสียก็อัปยศ จะเอาชนะก็ไม่มีทาง
ในที่สุดก็ต้องเลิก ความทราบถึงโจโฉก็ตกใจมาก
เพราะเอียวสิวทายใจถูกเผง จึงสั่งให้เอาตัวเอียวสิวไปประหารชีวิตเสีย
อ้างว่าทำให้ทหารขวัญเสีย เพื่อแสดงให้ทหารเห็นว่า เอียวสิวพูดผิด
โจโฉออกรบเอง เผอิญถูกอุยเอี้ยนใช้เกาทัณฑ์ยิงถูกปาก ฟันหน้าหักสองซี่
ตกจากม้า เลยจำต้องรีบสั่งเลิกทัพกลับทันที

ซุนฮก
เป็นชาวตำบลอิ่งอิน เมืองอิ่งชวน ( เองฉวน ) มณฑลเหอหนาน มีชื่อรองว่า
อุ๋นย้อ เดิมอยู่กับอ้วนเสี้ยวแล้วมาอยู่กับโจโฉ
เป็นคนนิสัยดี สุภาพอ่อนน้อม ประหยัดมัธยัสถ์
เงินทองที่ได้จากราชการเอื้อยเฟื้อเจือจานให้ญาติมิตร
จนไม่มีสมบัติอะไรติดกาย เป็นคนมีความรู้ความคิดดี
ออกศึกกับโจโฉหลายครั้ง ชำนาญในการตั้งค่าย
มีตำแหน่งเป็นขุนนางฝ่ายซือจง ( รักษาประตูเมือง
) ตำแหน่งกวงหยงต้าฟู ( มหาอำมาตย์โท ) เมื่อโจโฉดำริจะตั้งตนเป็นวุยก๋ง
และมีเครื่องราชอิสรยยศทั้ง 9 ซุนฮกคัดค้านว่าไม่สมควร
ถึงมาตรว่าจะมีความชอบสักเท่าใดก็ดี ก็ควรจะเจียมตัวคำรบตามประเพณีข้ากับเจ้า
โจโฉไม่พอใจ เมื่อเตียมยกทัพไปตีกังตั๋ง พระเจ้าเหี้ยนเต้ให้ซุนฮกไปทัพกับโจโฉด้วย
ซุนฮกรู้ว่าโจโฉไม่ชอบหน้า ก็บอกป่วยเสีย โจโฉจึงให้เอาตระบะเปล่า
ปิดตราประจำเสีย ดังหนึ่งใส่ของกิน ให้คนเอาไปให้ซุนฮก
แล้วเขียนเป็นอักษรไปว่าอย่าให้ผู้อื่นเปิด
ครั้งซุนฮกเปิดขึ้นดู ก็เห็นแต่ตระบะเปล่า ก็เข้าใจว่าโจโฉคิดร้ายจะทำอันตรายตัว
มีความโทมนัส ก็กินยาตายเสีย และเมื่อซุนฮกถึงแก่ควมตายนั้น
อายุได้ 50 ปี โจโฉของพระราชทานบรรดาศักดิ์ให้เป็นโหว ( พระยา )

กาเซี่ยง
เป็นชาวกูจั้ง อำเภออู่อุย มณฑลกานซุ
มีชื่อรองว่าอุ๋นเหอ เป็นที่ปรึกษาของลิฉุย กุยกีก่อน
ได้แนะนำให้บุคคลทั้งสองเข้ายึดราชธานีเตียงฮันฆ่าอ้องอุ้น
และควบคุมพระเจ้าเหี้ยนเต้ไว้ ลิฉุย
กุยกีก็ทำตามคำแนะนำและเป็นผลสำเร็จ ต่อมา
เข้าช่วยพระเจ้าเหี้ยนเต้หนีลิฉุย
กุยกีกลับไปลกเอี๋ยง เป็นผู้คัดค้านไม่ให้ลิฉุย
กุยกี ปราบโจโฉ ลิฉุย กุยกี โกรธจะฆ่ากาเซี่ยงเสีย
กาเซี่ยงจึงน้อยใจมาก เมื่อลิฉุย กุยกีสิ้นชีพ
ก็ไปเป็นที่ปรึกษาของเตียวสิ้ว เจ้าเมืองอ้วนเซีย
และเป็นผู้แทนของเตียวสิ้วเข้าเจรจากับโจโฉ
ซึ่งยกทัพมาตีอ้วนเซีย จึงขอผูกมิตรด้วย
โจโฉเห็นลักษณะของกาเซี่ยงแล้วชอบใจตกลงรับความเป็นมิตร
แต่แล้วกาเซี่ยงก็ให้เตียวสิ้วเข้าตีทัพโจโฉแตกพ่ายกลับไป
ครั้นโจโฉสะสมกำลังไว้มาก
เตรียมจะปราบอ้วนเสี้ยวและเตียวสิ้ว
อ้วนเสี้ยวมีจดหมายชวนเตียวสิ้วให้ร่วมมือกันปราบโจโฉ
กาเซี่ยงชั่งกำลังแล้วแนะนำให้ปฏิเสธและให้ร่วมมือกับโจโฉ
เตียวสิ้วเห็นชอบด้วย ก็ทำตามคำแนะนำนั้น
นับแต่นั้น กาเซี่ยงก็เป็นที่ปรึกษาโจโฉ
สืบต่อมาจนถึงโจผี
และเป็นตัวการสำคัญในการโค่นล้มราชวงค์หั้นถอดพระเจ้าเหี้ยนเต้ออก
ยกโจผีขึ้นมาเป็นกษัตริย์ ตั้งราชวงค์ใหม่เรียกว่า
ราชวงค์วุย ตายเมื่ออายุ 77 ปี

เล่าหัว
เป็นชาวอำเภอเฉินเต๊อะ เมืองไหวยหนาน มณฑลหูเป่ย
มีชื่อรองว่า จื่อหยัง เป็นเชื้อพระวงค์พระเจ้าฮั้นกองบู๊
เป็นคนแก่เรียน กุยแกแนะนำให้โจโฉเชิญตัวไว้เป็นที่ปรึกษา
เป็นผู้ไปเจรจาเกลี้ยกล่อมเตียวสิ้ว ผู้บัญชาการทหารเมืออ้วนเซียให้ร่วมมือกับโจโฉเพื่อปราบเล่าปี่ที่ชีจิ๋วประสบความสำเร็จ
เมื่อโจโฉรบกับอ้วนเสี้ยวครั้งสำคัญที่กัวต๋อ
ฝ่ายอ้วนเสียวสร้างเนินดินสูงล้อมค่ายโจโฉ แล้วระดมยิงเกาทัณฑ์ลงไปในค่าย
ทำให้ทหารโจโฉระส่ำระสาย เล่าหัวเป็นผู้ประดิษฐ์เครื่องดีดก้อนหิน
ยิงขึ้นไปทำลายทหารอ้วนเสี้ยวแตกกระเจิง และทำให้โจโฉตีอ้วนเสี้ยวแตกพ่ายไป

หวดเจ้ง
เป็นชางเมืองอิ้วฝูฟงเม้ง มณฑลส่านซี มีชื่อรองว่า
เสี้ยวจื่อ เป็นบุตรชายของฝ่าเจิง ผู้เป็นปราชญ์
เป็นคนซื่อสัตย์กตัญญู แต่เห็นแก่ตัว มีความรู้ทางพิชัยสงคราม
ปากเป็นเอก พูดแล้วคนเชื่อถือ ร่วมคิดกับเตียวสงและเบ้งตัดในการนำเล่าปี่เข้าครองเสฉวน
เป็นหัวแรงในการสถาปนาราชอาณาจักรจกก๊ก เป็นที่ปรึกษาของขงเบ้งในการปราบปรามศัตรูทั้งภายนอก
ภายใน และเป็นคนวิ่งเต้นสำคัญในการสถาปนาเล่าปี่ขึ้นเป็นเจ้าฮันต๋ง
ซึ่งเป็นขั้นต้นของการเป็นกษัตริย์จกก๊ก สิ้นชีพเมื่ออายุ
45 ปี ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ เป็น อี้โหว ( พระเยา )

เตียวเจียว
เป็นชาวเมืองเผิงเฉิง มณฑลเจียวซู มีชื่อรองว่า
จื่อปู้ เป็นคนเคร่งขรึม ไว้ตัว เป็นที่เกรงขามของผู้อื้น
ซื่อสัตย์ ยุติธรรม มีความรู้ทางอักษรศาสตย์อย่างลึกซึ้งกว้างขวาง
เคยประพันธ์คำอรรถาธิบายหนังสือชุนชิวจ่อซื้อจ้วน
กับหนังสือุ่นอวี่ เป็นผู้สร้างแคว้นกังตั๋งร่วมกับซุนเซ็ก
ซุนเซ็กตั้งให้เป็นฉางซื่อ ( เลขาธิการทำเนียบรัฐบาล )
และเป็นอู่จวินจงหลังเจี้ยง ( นายทหารองครักษ์ทำหน้าที่จเร )
เป็นที่ไว้วางใจของซุนเซ็ก และสนิทสนมถึงกับเข้าไปเยี่ยมเยียนมารดาซุนเซ็กถึงในห้องได้
ก่อนซุนเซ็กจะตายได้ตังให้เตียวเจียวเป็น ฝู่อู๋เจียงจวิน
( นายพล ) และมี บรรดาศักดิ์เป็นโหลวโหว ( พระยา
) กับสั่งกำชับซุนกวนให้หมั่นปรึกษาหารือราชการงานเมืองทั้งปวงกับเตียวเจียวเป็นนิจ
ซุนกวนเคารพนับถือมาก ไม่กล้าเรียกชื่อตรงๆ
เรียกเป็นก๋ง เป็นผู้โต้คารมกับขงเบ้ง ขณะที่เข้ามาเกลี้ยกล่อมซุนกวนให้ร่วมรบต่อต้านโจโฉและเป็นผู้ทัดทานมิให้ซุนกวนช่วยเล่าปี่ต่อต้านโจโฉ
แต่ขงเบ้งได้เปรียบที่โน้มน้าวน้ำใจของจิวยี่ให้ร่วมด้วย
การทัดทานของเตียวเจียวจึงไม่ได้ผล

เตียวเหียน
เป็นชาวเมืองกองเหล็ง ( ก่วงหลิง ) มณฑลเจียงซู
มีชื่อรองว่า จื่อกาง เป็นคนดี มีความรู้ความสามารถมาก
ไม่เห็นแก่ลาภยศ ประพันธ์บทกวี่ไว้สิบกว่าบท
เขียนอรรถาธิบายคัมภีร์อี้จิง คำประพันธ์ยุคหั้น
หลี่จี้ จ่อซื้อ ชุนซิว มีชื่อเสียงโด่งดัง
จิวยี่เป็นผู้แนะนำซุนเซ็กให้เชิญเตียวเหียน
กับเตียวเจียวมาเป็นที่ปรึกษา ตอนแรกซุนเซ็กส่งของกำนัลและจดหมายไปเชิญ
บุคคลทั้งสองไม่ยอมมา ซุนเซ็กต้องไปเชิญเองจึงยอมรับ
เตียวเหียนได้รับแต่งตั้งให้เป็นชันเหมาเจิ้งหยี่
( เสนาธิการทหาร ) ถ้าเตียวเหียนออกศึก เตียวเจียวจะควบคุมการบริหารอยู่ในเมือง
ถ้าเตียวเจียวออกศึก เตียวเหียนก็จะอยู่ในเมือง
เป็นเช่นนี้ตลอดเวลา เมื่อซุนเซ็กเป็นใหญ่ขึ้นในกังตั๋ง
ได้ให้เตียวเหียน ไปทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ที่ราชธานีฮูโต๋
โจโฉเห็นเตียวเหียนเป็นหัวแรงสำคัญของซุนเซ็ก
ก็กักตัวไว้ ไม่ยอมให้กลับ พอซุนเซ็กตายแล้ว
โจโฉยอมให้เตียวเหียนกลับมาช่วยซุนกวน โดยเชื่อว่าจะภักดีต่อโจโฉ
เตียวเหียนรับราชการอยู่กับซุนกวน จนกระทั้งป่วยมาก
จนต้องกลับไปรักษาตัวที่บ้าน ก่อนจะตายได้มีหนังสือแนะนำให้ซุนกวนย้ายเมืองหลวงของกังตั๋งจากลำซี
มาตั้งที่เบาะเหลง ( นานกิง ) ซึ่งซุนกวนก็ได้ปฏิบัติตาม

จูกัดกิ๋น
เป็นพี่ชายขงเบ้ง ( จูกัดเหลียง ) มีชื่อรองว่า
จือหวี้ เป็นชาวตำบลหยังตู เมืองหลังเอ๋ย์ รูปงาม
หน้ายาว มีความกตัญญูกตเวที สุภาพเรียบร้อย
เป็นผู้แก่เรียน ชำนาญการกวี เชียวชาญประวัติศาสตร์
จ่อซื้อชุนชิว ชอบพอกับโลซก จึงถูกชวนเข้าร่วมรับราชการกับซุนกวน
ในไม่ช้าก็รักใคร่นับถือซุนกวน ถึงกับสาบานว่าจะไม่แยกกันจนวันตาย
จิวยี่เคยให้จูกัดกิ๋นไปชวนขงเบ้งมารับราชการอยู่กับซุนกวน
แต่ขงเบ้งปฏิเสธ ซุนกวนเคยให้จูกัดกิ๋นไปทวงแคว้นเกงจิ๋วจากเล่าปี่และขงเบ้ง
โดยหวังว่าขงเบ้งจะเกรงใจ แต่ไม่สำเร็จ ต่อมาซุนกวนให้จูกัดกิ๋นไปเจรจากับกวนอู
ผู้ครองแคว้นเกงจิ๋ว ขอลูกสาวกวนอูให้ลูกชายซุนกวน
กวนอูไม่ยอม ตอบว่า อันบุตรของเรานี้เป็นชาติเชื้อเหล่าเสือ
ไม่สมควรจะให้แก่ลูกสุนัข ครั้งกวนอูถูกกองทัพซุนกวนล้อมที่เมืองเป๊กเสีย
ซุนกวนให้จูกัดกิ๋นไปพูดจากับกวนอูให้ยอมสวามิภักดิ์เสียโดยดี
กวนอูตอบไม่ยอมเด็ดขาด เมื่อกวนอูถูกฆ่าตายแล้ว
พระเจ้าเล่าปี่ยกทัพมาแก้แค้น ซุนกวนให้จูกัดกิ๋นไปพูดเจรจาของเป็นมิตรต่อกัน
พระเจ้าเล่าปี่ไม่ยอม ของแก้แค้นให้ได้ ซุนกวนให้ยศทหารจูกัดกิ๋นเป็นต้าเจียงจวิน
( จอมพล ) และให้ครองแคว้นอิจิ๋ว ( ขงเบ้งมีน้องชายอีกคนในสามก๊กภาษาไทยชื่อ
จูกัดกิ๋น อย่างเดียวกับผู้เป็นพี่ชายด้วย แต่ในสามก๊กภาษาจีนชื่อ
จูเก๋อจวิน น้องชายคนนี้ไม่มีประวัติอะไรน่าสนใจ

ลกเจ๊ก
เป็นชาวเมืองอู๋ ( ง่อ ) มีชื่อรองว่า กงจี้ เป็นคนขาพิการทั้งสองข้าง
สติปัญญาดี เฉลียวฉลาด มีความรู้ทางดาราศาสตร์
โหราศาสตร์ จนทำนายวันตายของตัวเองได้ถูกต้อง
มีความรู้ในลัทธิเต๋าอย่างแตกฉาน จนสามารถเขียนคำอธิบายได้
เป็นคนเลิศในความกตัญญูกตเวที เมื่ออายุ 6 ขวบ
ไปบ้านอ้วนสุดที่เมืองจิ่งเจียวได้กินส้มอร่อยคิดถึงแม่
จงลักเอาฝากแม่ 3 ผล อ้วนสุดอัศจรรย์ในความสำนึกของเด็กผู้นี้มาก
ความในสามก๊กไทย่า ขงเบ้งจึงว่า ท่านนี้หรือชื่อว่าลกเจ๊ก
เมื่อยังเด็กนั้น ลักส้มเขาเอาไปให้แก่มารดา
นั่งลงเถิด เราจะเจราจาด้วย เมื่อซุนกวนเป็นใหญ่ในกังตั๋ง
เชิญลกเจ๊กเข้ามารับราชการเป็นโจ้วเฉาเหวียน
ต่อมาได้เป็นเจ้าเมืองหวี้หลิน ได้ยศทหารเป็นเพียนเจียงจวิน
( นายพล ) ควบคุมทหารสองพันคน

ลกซุน
เป็นชาวตำบลอู๋ เมืองอู๋จวิ้น ( ง่อกุ๋น ) มณฑลเจียงซู มีชื่อรองว่า
ป้อเอี๋ยน สูง 8 ฟุต หน้าหยก ซื่อตรง ใจกว้าง
ใครเห็นใครรัก ชำนาญในพิชัยสงครามอย่างยอดเยี่ยม
ปกครองทหารอยุ่ในระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัด
มีความรู้ทางอักษรศาสตร์อย่างดี เข้ารับราชการอยู่ในทำเนียบของซุนกวน
ไดรับแต่งตั้งเป็นอิ้วตูตุ๊ ( แม่ทัพซ้าย )
ลวงกวนอู เจ้าเมืองเกงจิ๋วให้ตายใจแล้วเข้ายึดเมืองเกงจิ๋วไว้ได้
และกวนอูถูกจับประหารชีวิต ครั้งเล่าปี่ยกทัพมาตีกังตั๋ง
เพื่อแก้แค้นแทนกวนอู ซุนกวนตั้งลกซุนเป็นต้าตูตุ๊
( แม่ทัพใหญ่ ) ให้ออกรบต่อต้าน ลกซุนใช้ยุทธวิธีเอาไฟเผากองทัพเล่าปี่เสียหายย่อยยับ
พระเจ้าเล่าปี่หนีไปสิ้นประชนอยู่ที่เมืองเป๊กเสีย
สิ้นศึกได้เลือนยศเป็น ฝู่กั๊วะเจียงจวิน (
นายพล ) ครองแคว้นเกงจิ๋ว มีบรรดาศักดิ์เป็น
เจียงหลิงโหง ( พระยา ) ต่อมาได้เลือขั้นเป็นไจเสี่ยง
( สมุหนายก ) ตอนใกล้จะตายมีความเห็นขัดแย้งกับพระเจ้าซุนกวนในเรื่องตั้งพระมเหสี
พระเจ้าซุนกวนกริ้ว ลกซุนเลยตรอมใจตาย

โลซก
เป็นชาวตำบลตงเฉิง เมืองหลินไหวย มณฑบลอันฮุย มีชื่อรองว่า จื่อจิ้ง
รูปร่างแปลกกว่าคนทั้งปวง สติปัญญาดี เจ้าตำรา
แม้ออกศึก มือก็ไว้ว่างหนังสือ เคร่งครัดต่อระเบียบวินัย
ใจบุญ สงเคราะห์คนยากจนอยู่เสมอ มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นชอบพอกับจิวยี่มาก
จิวยี่จึงนำตัวมารับราชการอยู่กับซุนกวน เมื่อโจโฉยาตราทัพมายึดเอาแคว้นเกงจิ๋วไว้ได้
ซุนกวนส่งโลซกไปสืบท่าที่ของโจโฉว่า จะเป็นอันตรายต่อกังตั๋งหรือไม่
โลซกเห็นว่า โจโฉคงจะรุกรานกังตั๋งแน่นอน และเห็นว่าซุนกวนควรร่วมมือกับเล่าปี่
บงเข้ง จึงจะสู้โจโฉได้ ก็เชิญตัวขงเบ้งไปกังตั๋งให้เจรจากับซุนกวน
ขณะนั้นขุนนางกังตั๋งส่วนมากไม่เห็นด้วยที่จะต่อสู้กับโจโฉ
เพราะโจโฉมีกำลังถึงร้อยหมื่น เหลือกำลังที่จะต้านทานได้
โลซกคงยืนหยัดในความเห็นว่าสู้ได้อยู่คนเดียว
ภายหลังขงเบ้งเกลี้ยกล่อมจิวยี่ได้อีกคนหนึ่ง
ซุนกวนจึงตกลงใจสู้โดยตั้งให้จิวยี่เป็นแม่ทัพ
ในที่สุดกองทัพเรือโจโฉอันมหึมาก็ถูกทำลายลงโดยสิ้นเชิงที่เซ๊กเพ็ก
และเล่าปี่ขงเบ้งรีบเข้ายึดเกงจิ๋วเป็นที่มั้นไว้
ซุนกวนจึงให้โลซกไปเจรจาขอคืนมาเป็นของกังตั๋ง
เล่าปี่ ขงเบ้งใช้อุบายล่อลวงต่างๆ จนจิวยี่ถึงแก่ความตาย
โลซกเป็นแม่ทัพกังตั้งแทน พยายามเจรจาต่อไปจนกระทั้งโลซกตายก็คงไม่สำเร็จอยู่นั้นเอง

http://www.thaisamkok.com/

[Muffin]

ถ้าผมเกิดอยากอ่านสามก๊กอีกรอบขึ้นมา
จะโทษคุณ Zionism  :roll:

[miracle]

กุยแกป่วยหนักจนตายตั้งแต่ตอนโจโฉไปบุกตั๋งง่อ(ง่อก๊ก)แล้ว ตอนกลับมาโจโฉยังร้องไห้ว่าถ้ามีกุยแกอยู่มีหรือที่เราจะหลงกลของขงเบ้ง บังทองและพ่ายแพ้จนเสียรี้พลร้อยหมื่นได้

เข้าใจว่าน่าจะเป็นเกียงอุยนะครับ ที่ขงเบ้งฝากฝังเล่าเสี้ยนไว้ให้ เพราะตามเนื้อเรื่องเหมือนจะเป็นศิษย์ที่ขงเบ้งนิยมปรึกษาราชการมากที่สุดหลังจากประหารม้าเจ๊กที่ทำให้เสียเกเต๋งจนต้องเสียการใหญ่

ผมยังคิดเล่นๆว่าถ้าจูล่งช่วยอาเต๊าไม่สำเร็จ ใครจะครองจ๊กก๊กต่อจากเล่าปี่

ขอโทษครับจำผิดตัว
เป็นเกียงอุยจริงด้วยครับ

[ด๊กดิงด่าง]

เกือบตอบไปแล้วว่าน้องส้ม ฟินันซ่า  เธอวิเคราะห์ทีไรหุ้นวิ่งทุกที  ผมก็ได้มาบ้าง