ขอเสริมคับ เพื่อนแฟนผมเป็นครู มีเงินฝากสหกรณ์แปดล้าน เพราะเก็บออมและสอนพิเศษครับ ดังนั้นเป็นไปได้เหมือนกันที่จะมี 10 ล้านcanuseeme เขียน: พองานราชการผมก็พลอยนึกถึงอาชีพประมาณครู อะไรยังงั้น เกษีณ กันที่ ประมาณ 30000 บาท
มองยังงัย 10 ล้านก็สำหรับเทพเท่านั้น
ddoo7 เขียน:ขอเสริมคับ เพื่อนแฟนผมเป็นครู มีเงินฝากสหกรณ์แปดล้าน เพราะเก็บออมและสอนพิเศษครับ ดังนั้นเป็นไปได้เหมือนกันที่จะมี 10 ล้านcanuseeme เขียน: พองานราชการผมก็พลอยนึกถึงอาชีพประมาณครู อะไรยังงั้น เกษีณ กันที่ ประมาณ 30000 บาท
มองยังงัย 10 ล้านก็สำหรับเทพเท่านั้น
อย่าอายเลยค่ะ การที่เข้ามาอ่าน web นี้ หรือ web ที่ให้สาระในเรื่องการพัฒนาชีวิตในด้านต่างๆAleAle เขียน:สุดยอดมากเลยครับ ผมยิ่งอ่านแล้วยิ่งอายตัวเองเลย
oatty เขียน:ยอดเยี่ยมจริง ๆ ครับ
ผมว่าคนที่โชคดีกว่าพี่คือ สามีของพี่ครับ ทำบุญมาดีจริง ๆ ได้เมียเป็นแม่ยอดศรีเรือนแบบนี้
ชอบตรงนี้มากเลยค่ะคุณนุช เพราะตัวเองก็ชอบต้นไม้เหมือนกัน2. ดูแลบ้านอย่างดี เวลาทำความสะอาดห้องครัวและห้องน้ำจะขัดผนังด้วยเสมอ
ชอบปลูกต้นไม้บังแดดกว่าจะถึงเวลาขายต้นไม้ร่มครึ้มบรรยากาศรวมๆ จะค่อนข้างร่มเย็นค่ะ
เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ มันสุดยอดมากครับ ต้องอดทน และช่วยกันในครอบครัวจริงๆ นับถือครับtheenuch เขียน:สรุปเส้นทางใช้ชีวิตและการลงทุนของที่บ้านอย่างคร่าวๆ นะคะ
(เราว่าคล้ายๆ กับชีวิตของใครหลายคนแน่นอนค่ะ)
หลังแต่งงานเช่าหอพักอยู่แถว ม.เกษตร ค่าเช่า 2,800 บาท (รถบริษัทสามีผ่าน)
ย้ายมาอยู่หอแถวๆ หลัง ปตท. 3,200 บาท/เดือน
(รถบริษัทผ่าน+ใกล้ที่ทำงานเรามากขึ้นทำงานที่กระทรวงสาธารณสุขค่ะ)
ยืมเงินเตี่ยมาซื้อรถนิสสันมือสอง (ไม่มีดอกเบี้ย-ทยอยคืนจนหมดอย่างเร็ว) เพื่อความสะดวกในการรับงานพิเศษ
(รับอยู่เวรห้องพยาบาลโรงงานแถวนวนคร+และต่อมารับไข่ไก่มาส่งขายให้ร้านอาหาร
บรรทุกไข่แผงไข่เต็มท้ายรถและในตัวเบาะคนนั่งด้านหลังเท่าที่จะบรรทุกได้ค่ะ)
เริ่มต้นผ่อนทาวนเฮาส์เพื่ออยู่อาศัยย่านรังสิต 8.2 แสน (มีลูกตอนอยู่บ้านนี้ค่ะ)
มีเงินอะไรพิเศษมาก็โปะบ้านเพิ่มตลอด ต่อมาขายได้ 9.8 แสน
เปลี่ยนไปซื้อบ้านเดี่ยวหลังแรก 80 ตรว. ที่จริงทางโครงการกำหนด spec เป็นบ้านหลังใหญ่
แต่ขอร้องเค้าเอาบ้านหลังเล็กลง เจ้าของโครงการเกรงว่าจะน้อยเนื้อต่ำใจหรือเปล่าหลังเล็กกว่าใคร
ตอบไปว่าอยู่กันแค่ 3 คน หลังเล็กก็พอ อยากได้ที่ดินมากไว้ก่อนเผื่อมีเงินค่อยต่อเติมก็ได้
เจ้าของโครงการกรุณามากๆ ตกลงให้ แต่ขอให้เป็นแปลงท้ายๆ ซอย
ราคารวมต่อเติม 1.7 ล้าน ต่อมาขายได้ 2.4 ล้าน
ซื้อคอนโดใกล้ ม.บูรพาจากผู้ที่ผ่อนดาวน์แล้วกู้ไม่ผ่าน 3.8 แสน
(กู้สหกรณ์ที่ทำงานสามีบางส่วน) ให้นักศึกษาเช่าประมาณ 3 ปี (ผ่อนหมดภายใน 3 ปี) แล้วขายต่อ 4.5 แสน
ลงทุนในหุ้นครั้งแรกด้วยเงินจากการขายคอนโด
ช่วงแรกยังไม่ใช่แนว VI แต่ก็ซื้อหุ้นแล้วถือรอบใหญ่
โชคดีที่เลือกหุ้นถูกตัว มี story แตกพาร์ จาก 10 เป็น 1
ซื้อไว้ก่อนที่คนอื่นๆ จะไล่ราคาถือไว้จนแตกพาร์
แล้วก็ถือจนราคาขึ้นไปอีกแล้วค่อยขาย port โตขึ้นเยอะค่ะ
ที่ดินเปล่าซื้อมา 6.5 แสน (กู้ BBL 5.2 แสนเหมือนเดิมผ่อนมากเท่าที่จะมากได้)
ขายต่อ 8.2 แสน หักคืน BBL เหลือเท่าไหร่เอาลงทุนเพิ่มค่ะ
เปลี่ยนไปซื้อบ้านหลังใหม่(ติดถนนหลัก+สภาพแวดล้อม+ระบบรักษาความปลอดภัยดีขึ้น)
หลังนี้ลงตัวมากตอนนี้ต้นไม้ร่มครึ้มเลย ธนาคารให้ผ่อน 17,000 บาท/เดือน แต่ผ่อนจริง 50,000 บาท
รีไฟแนนซ์ไปใช้ดอกเบี้ย 0 เปอร์เซ็นต์ 9 เดือน (ยอดกู้ตอนรีไฟแนนซ์เหลือ 1.82 ล้าน)
ครบ 9 เดือน ที่ต้องเสียดอกเบี้ยนำเงินที่ได้จากการ ออกจากงานของสามีมาจ่ายเพิ่มอีก 1 ล้าน
ปัจจุบันเหลือยอดหนี้ 5.8 แสนบาท (ถ้าปิดก่อน มี.ค. 58 ต้องเสียเบี้ยปรับ 3% ของยอดกู้)
ปัจจุบันไม่มีหนี้บัตรเครดิต ไม่ได้ผ่อนรถค่ะ
ทุกครั้งที่ขายบ้านได้กำไรเสมอค่ะ เพราะ
1. ตอนต่อเติมบ้านเลือกใช้วัสดุราคาไม่สูง เช่นเลือกกระเบื้องที่ราคาถูกไม่มีลาย
แล้วใส่ลูกเล่นสลับไปมาสลับให้เก๋ๆ (ช่างปวดหัวกับเรามากเลย)
2. ดูแลบ้านอย่างดี เวลาทำความสะอาดห้องครัวและห้องน้ำจะขัดผนังด้วยเสมอ
ชอบปลูกต้นไม้บังแดดกว่าจะถึงเวลาขายต้นไม้ร่มครึ้มบรรยากาศรวมๆ จะค่อนข้างร่มเย็นค่ะ
การทำงานเสริม
รับอยู่เวรห้องพยาบาลตามโรงงาน (เวร 12 ชม.) หลังจากซื้อรถเก่าๆ มาคันแรก
ทำให้สามารถแขวนชุดสำรองไว้ในรถได้ เวลาพี่ๆ เพื่อนๆ ไม่ว่าง
(เช่นเราอยู่คืนวันศุกร์ พอเสาร์อาทิตย์บางคนที่มีชื่อตามตารางเวรไม่ว่าง
ก็จะโทรมาถามว่า “อยู่ต่อได้มั้ย” รับทันทีไม่มีอิดออดค่ะ
บางทีอยู่ติดกัน 48 ชั่วโมงเลย (4 เวรติด) ก็มีค่ะ....)
รับไข่ไก่มาส่งให้ร้านผัดไทย , ซื้อขนมแพคใหญ่มาแบ่งให้เป็นแพคเล็ก เอาไปฝากขาย
เป็นอย่างไรบ้างคะ เส้นทางไม่ได้สบายเลย
ที่สำคัญที่สุดคือการทยอยเปลี่ยนแนวการลงทุนมาเป็นแบบ VI ค่ะ
ใครหลายคนที่ลำบากตอนนี้ก็อดทน และสู้ๆ นะคะ
ยังอาจจะเป็นไปได้ครับ แต่ผมคิดว่าต้องเป็นข้าราชการระดับสูง เพราะพวกนี้จะมีเบี้ยเยอะแยะไปหมดครับ เบี้ยบางอย่างเยอะมาก บางอย่างมีเป็นครั้งคราว บางอย่างมีอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งถ้าเป็นกระทรวงบางกระทรวงอย่างที่เราเห็น ๆ ดีไม่ดียังไปนั่งเป็นบอร์ดรัฐวิสาหกิจได้อีกต่างหาก อีกอย่างพอเกษียณไปข้าราชการระดับสูงบางกระทรวงก็ไปนั่งเป็นกรรมการในบ.ต่าง ๆ อีกไปจนอายุ 70-80 ปีก็ยังมี แต่ปัญหาก็คือมีคนจำนวนน้อยที่จะไปได้จนถึงจุดนั้น ส่วนหนึ่งก็มักจะมีแบ็คมีพื้นฐานทางบ้านรวยอยู่แล้ว ที่สำคัญรายได้พวกนี้มันมาเยอะเอาตอนอายุมาก จะรอไหวไหมเท่านั้นcanuseeme เขียน:
หากคิดจากเงินเดือน ราชการ ล้วนๆ ยาก ครับ
สามารถคำนวณได้ ง่ายๆหน่อยก็จาก Excel ครับ ราชการ เริ่มก็หมื่น จบอายุ60 เต็มที่ ก็ 5-6 หมื่น
ขั้นเงินเดือนราชการไม่ต่างกันมาก ตรวจสอบได้จากราชการที่เกษียณ เงินเดือนท้ายก็ประมาณนี้
คิดทำงานทั้งชีวิตจะได้ สิบล้าน ต้องไม่กินไม่ใช้ละครับ
ไม่ใช่ว่าผม อยาก จะมาดับฝันหลายๆท่านนะครับ
แต่ อย่างที่บอก ต้องขยัน
หา
รายได้ ทางอื่นเสริม
คนชอบเหมือนกันเลยค่ะ....แมวตัวกลมๆ เขียน:ชอบตรงนี้มากเลยค่ะคุณนุช เพราะตัวเองก็ชอบต้นไม้เหมือนกัน2. ดูแลบ้านอย่างดี เวลาทำความสะอาดห้องครัวและห้องน้ำจะขัดผนังด้วยเสมอ
ชอบปลูกต้นไม้บังแดดกว่าจะถึงเวลาขายต้นไม้ร่มครึ้มบรรยากาศรวมๆ จะค่อนข้างร่มเย็นค่ะ
เวลาไปตามหมู่บ้านที่ไม่มีต้นไม้ใหญ่เลย แม้บ้านจะสวยแค่ไหนก็ไม่รู้สึกอยากอยู่
อยากให้ผู้ประกอบการเข้าใจจุดนี้จัง เห็นส่วนใหญ่ตัดต้นไม้ออกหมดเลย เอาต้นนิดเดียวมาปลูกแทน
คุณนุชเดาเก่ง มีแมวเยอะค่ะ แต่ก่อนเยอะกว่าตอนนี้อีกบ้านคุณแมวตัวกลมๆ ต้องมีแมวเยอะด้วยใช่มั้ยคะ....
ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ....แต่จริงแล้วไม่อาจรับคำชมไว้ได้เองคนเดียวนะคะsangjun เขียน:ติดตามอ่านค่ะ ให้กำลังใจได้อย่างดี นักลงทุนชวนกันหมุนโลก ซึ้งมากค่ะ คุณเป็นคนที่ใจงามมากจริง ๆ รับราชการสาธารณสุขแต่ยังทำไม่ได้เช่นนี้เลย เข้ามาโพสเรื่อย ๆ นะคะมีประโยชน์มากจริง ๆ
Monday, 20 August 2007
ภาพใหญ่-ภาพเล็ก
เวลามองหรือคิดเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ ผมชอบเริ่มจาก “ภาพใหญ่ ” หรือภาพรวมทั้งหมดของสิ่งนั้นก่อน ถ้าดูแล้วน่าสนใจ ผมถึงจะมองต่อไปถึงรายละเอียดหรือ “ภาพเล็ก” ที่อยู่ในภาพใหญ่นั้น เช่นเดียวกัน การคิดที่จะหาหรือกำหนดแนวทางในเรื่องต่าง ๆ ผมก็จะเริ่มจากยุทธศาสตร์ใหญ่ก่อน ส่วนกลยุทธ์ย่อย ๆ นั้นจะตามมาภายหลัง เหตุผลของผมก็คือ ผมเชื่อว่าถ้า “ภาพใหญ่” ถูกมองหรือกำหนดถูกต้องแล้ว “ภาพเล็ก” หรือกลยุทธ์ย่อยอาจจะผิดพลาดบ้าง ผมก็ยังจะได้รับผลดีอยู่แม้จะน้อยไปบ้าง ตรงกันข้าม ถ้า “ภาพใหญ่” ผิดเสียแล้ว ถึงเราจะดูหรือทำ “ภาพเล็ก” ถูกต้องสมบูรณ์แบบ ผลลัพธ์ก็จะยังไม่ดีพออยู่ดี บางที การมองที่ “ภาพใหญ่” นั้น ไม่ใช่เรื่องยาก แต่สิ่งที่อาจจะยากกว่าก็คือ อะไรคือ “ภาพใหญ่”
อย่างเรื่องปัจจัยของความสำเร็จในอนาคตของคนหนุ่มสาวอายุ 25-30 ปีที่ยังไม่ได้แต่งงานนั้น คุณคิดว่าภาพใหญ่คืออะไร? คนทั่วไปอาจจะคิดว่า การทุ่มเททำงานหนักเพื่อความก้าวหน้าในชีวิตการงานเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ดังนั้น เขาจึงทุ่มเทให้กับการทำงานมากมายจนลืมไปว่า แท้ที่จริงภาพที่ใหญ่กว่า โดยเฉพาะของผู้หญิง ก็คือ การมีชีวิตคู่หรือครอบครัวที่ดี ดังนั้น ถ้าเราเชื่อว่าชีวิตคู่เป็นตัวกำหนดความสำเร็จหรือความสุขในอนาคตมากกว่าเรื่องงาน เราก็ต้องทุ่มเทให้ความสำคัญกับการหาคู่เท่า ๆ กับหรือมากกว่าการทำงานเป็นบ้าเป็นหลังจนลืมไปว่า มันอาจจะเป็นเรื่องที่ง่ายกว่าที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตและมีความสุขมากกว่าถ้าเราได้คู่ที่เหมาะสม บางที การได้แต่งงานกับคนที่ถูกต้องเพียงครั้งเดียวอาจจะทำให้คน ๆ หนึ่งสบายไปทั้งชาติได้แม้ว่าเขาหรือเธอจะทำเรื่องอื่น ๆ ไม่ค่อยได้เข้าท่าเลย เหตุผลก็เพราะว่า เรื่องอื่น ๆ นั้นเป็น “ภาพเล็ก” แต่การแต่งงานนั้น เป็น “ภาพใหญ่”
ในเรื่องของการลงทุนนั้น ผมคิดว่าเรามีประเด็นของ “ภาพใหญ่” มากมายหลายเรื่อง และถ้าเรากำหนดได้ว่าอะไรเป็นภาพใหญ่ได้ชัดเจนและถูกต้อง โอกาสที่เราจะประสบความสำเร็จในการลงทุนก็จะมีสูง เพราะการปฏิบัติของเราจะอยู่ในกรอบที่ถูกต้อง ลองมาดูว่าภาพใหญ่บางส่วนที่ผมคิดมีอะไรบ้าง
เรื่องแรกก็คือ เราต้องคิดว่าภาพใหญ่ในการลงทุนของเราคืออะไร? สำหรับผมแล้ว การลงทุนซื้อหุ้นในตลาดหลักทรัพย์นั้น มันคือการเข้าเป็นหุ้นส่วนหรือเจ้าของธุรกิจ ผมไม่เคยมีเป้าหมายว่าซื้อหุ้นแล้วจะขายเมื่อไรหรือจะกำไรกี่เปอร์เซ็นต์ในช่วงเวลาสั้น ๆ การคิดว่าเรากำลังเป็นเจ้าของหรือทำธุรกิจในหุ้นที่เราซื้อลงทุนนั้น ช่วยให้ผมคิดถึงสินค้าที่บริษัทผมจะขาย ยอดขาย กำไร และปันผลที่ผมจะได้รับ ความเข้มแข็งของบริษัทและการเจริญเติบโตของธุรกิจ ผู้บริหารที่ซื่อสัตย์ไว้ใจได้ ฯ ล ฯ ผมคิดว่าเหล่านี้คือภาพใหญ่ ในขณะที่ราคาหุ้นจะขึ้นไปกี่เปอร์เซ็นต์และการที่บริษัทจะมีข่าวดีหรือกำไรจะเพิ่มขึ้นในไตรมาศหรือปีหน้าเท่าไร เหล่านี้เป็น “ภาพเล็ก” ที่เราไม่ควรเริ่มต้นมองและหมกมุ่นกับมันมากเกินไปก่อนที่จะดูที่ “ภาพใหญ่” ว่า นี่คือธุรกิจที่เราต้องการเป็นเจ้าของหรือไม่?
“ภาพใหญ่” เรื่องที่สองก็คือ เป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ของการลงทุนของเราคืออะไร? ในความคิดผมก็คือ การลงทุนของเราน่าจะเพื่อให้เม็ดเงินของเราเติบโตขึ้นอย่างมั่นคงโดยที่ความเสี่ยงในการที่เงินต้นจะลดลงมีน้อยมาก เป้าหมายหลักก็คือการสร้างความมั่นคงและอิสรภาพทางการเงินในระยะยาวของเรา เพราะด้วยวัตถุประสงค์หลักแบบนี้ จะทำให้เราเพิ่มพอร์ตโฟลิโอของหุ้นตลอดเวลาในขณะที่จะมีการกระจายการถือครองหุ้นอย่างเหมาะสมเพื่อป้องกันความเสี่ยง เช่นเดียวกับการเลือกถือหุ้นที่มีความเสี่ยงในการลดค่าลงต่ำ ตรงกันข้ามถ้าเราไม่มี “ภาพใหญ่” ของวัตถุประสงค์ของการลงทุน เราก็อาจจะเข้ามาซื้อขายหุ้นลงทุนเป็นครั้งคราวและพยายามทำกำไรเป็น “ค่าขนม” หรือเพื่อให้ได้เงินมาใช้จ่ายในลักษณะของการเก็งกำไรเป็นช่วง ๆ ซึ่งลักษณะนี้เป็นเรื่องของการมอง “ภาพเล็ก” ของภาวะตลาดหุ้นและการซื้อขายในช่วงสั้น ๆ ซึ่งโอกาสที่จะประสบความสำเร็จจะมีน้อย
ภาพใหญ่เรื่องที่สามก็คือเรื่องของความเชื่อและการปฏิบัติตามที่ควรจะเป็น ตัวอย่างของความเชื่อมีมากมาย เช่น ภาพใหญ่ของผมก็คือ ผมไม่เชื่อการคาดการณ์ภาวะตลาดหุ้น ดังนั้น ผมไม่ศึกษาวิธีการที่จะหาจังหวะเข้าออกจากตลาดเพราะนี่คือ “ภาพเล็ก” หรือความเชื่อที่ว่าการลงทุนในตลาดหุ้น ผลตอบแทนในระยะยาวสำหรับพอร์ตที่มีขนาดใหญ่พอสมควรจะไม่สามารถทำได้เกินปีละ 20-25% โดยเฉลี่ย นี่ก็คือภาพใหญ่สำหรับผม ดังนั้น ถ้าผมลงทุนแล้วได้ผลตอบแทนปีละ 15-20% ผมจะรู้สึกว่าประสบความสำเร็จสูงมาก ว่าที่จริง 10-15% ต่อปีผมก็ไม่รู้สึกเดือดร้อนแล้ว ผมจะไม่พยายามฝืน “ภาพใหญ่” โดยการพยายามหาหุ้นที่อาจจะกระโดดทีเดียวหลายเท่าแต่มีความเสี่ยงสูงเพื่อที่จะสร้างผลตอบแทนสูงกว่าที่ผมจะทำไหว
ภาพใหญ่เรื่องสุดท้ายที่ผมอยากจะพูดถึงก็คือ เรื่องของสไตล์ในการลงทุน ผมคิดว่า ตัวเราเองก็ควรจะมี “ภาพใหญ่” นั่นหมายความว่า เมื่อมองตัวเราเองจากภายนอก ควรจะรู้หรือบอกได้ว่าเราเป็นนักลงทุนแบบไหน พูดอย่างหยาบ ๆ ก็คือ เรามีสไตล์การลงทุนแบบไหน ชอบลงทุนในหุ้นซุปเปอร์สต็อคหรือแบบก้นบุหรี่ที่ชอบหุ้นที่มีราคาถูกมาก หรือเราชอบหุ้นประเภทวัฎจักรหรือหุ้นที่กำลังฟื้นตัว นอกจากนี้ ก็ยังมีเรื่องของสไตล์การกระจายการถือครองหุ้นและอื่น ๆ อีกร้อยแปด ประเด็นก็คือ ถ้าเรามีสไตล์ชัดเจน การลงทุนของเราก็มักจะสามารถคาดการณ์ได้ ตัวอย่างเช่น ผมเองนั้น จะไม่สนใจหุ้นหลาย ๆ บริษัทที่มีผลการดำเนินงานไม่แน่นอนในอดีตที่ผ่านมา 4-5 ปี แม้ว่าในช่วงปัจจุบันบริษัทจะมีกำไรดีและดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนในช่วงปีหรือสองปีข้างหน้าและหุ้นวิ่งขึ้นมาอย่างโดดเด่นมากและ “น่าจะ” โดดเด่นต่อเนื่องไปอีกอย่างน้อยเป็นปี สาเหตุก็เพราะมันไม่ใช่สไตล์ของผม มันเป็น “ภาพเล็ก” ที่แม้ว่าผมอาจจะทำกำไรได้ แต่มันก็จะไม่เปลี่ยน “ภาพใหญ่ ” ในเรื่องการลงทุนและผลตอบแทนของพอร์ตของผม
โพสต์
บันทึกไม่สำเร็จ