**** กษัตริย์ยอดกตัญญู *****

[LOSO]

> ลูก ๆ ทุกคน...ก็ได้รู้กันแล้วว่า
> ความหวังของแม่ ..ที่มีต่อลูก 3 หวังคือ
> ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
> ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
> เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา
> หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ

> ทีนี้...มาดูตัวอย่างบ้าง..บุคคลที่เป็นยอดกตัญญู
> ที่ประทับใจอาจารย์มากที่สุด คือใคร ทราบไหม?
> คือคนในภาพนี้..

[LOSO]

ในหลวงของเรา...

[LOSO]

> ในหลวง...นอกจากจะเป็น
> ยอดพระมหากษัตริย์ของโลก..
> เป็น THE KING OF KINGS แล้ว
> ในหลวงของเรา
> ยังเป็นกษัตริย์ยอดกตัญญูด้วย
> ความหวังของแม่...ทั้ง 3 หวัง
> ในหลวงปฏับติได้ครบถ้วน ... สมบูรณ์
> เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด ให้แก่พวกเรา
> ในหลวงทำกับแม่ยังไง ?
> ตามอาจารย์มา...อาจารย์จะฉายภาพให้เห็น....

[LOSO]

> หวังที่ 1. ยามแก่เฒ่า..หวังเจ้า..เฝ้ารับใช้...
> ใครเคยเห็นภาพที่... สมเด็จย่า เสด็จไปในที่ต่าง ๆ
> แล้วมีในหลวง..ประคองเดินไปตลอดทาง...เคยเห็นไหม...?
> ใครเคยเห็น...กรุณายกมือให้ดูหน่อย...ขอบคุณ...เอามือลง
> ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนเนี่ย.. มีคนเยอะแยะ...
> มีทหาร...มีองครักษ์ ...มีพยาบาล..
> ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่แล้ว
> แต่ในหลวงบอกว่า..."ไม่ต้อง....
> คนนี้...เป็นแม่เรา...เราประคองเอง"
> ตอนเล็ก ๆ แม่ประคองเรา
> ..สอนเราเดิน หัดให้เราเดิน...
> เพราะฉะนั้น..
> ตอนนี้แม่แก่แล้ว...เราต้องประคองแม่เดิน
> เพื่อเทิดพระคุณท่าน... ไม่ต้องอายใคร...
> เป็นภาพที่...ประทับใจมาก...
> เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ท่านกตัญญูต่อแม่.. ประคองแม่เดิน
> ประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จ ... สองข้างทาง
> ฝั่งนี้ 5,000 คน ฝั่งนู้น.....8,000 คน
> ยกมือขึ้น...สาธุ แซ่ซ้อง..สรรเสริญ
> "กษัตริย์ยอดกตัญญู..."
> ในหลวง..เดินประคองแม่..
> คนเห็นแล้ว ...เขาประทับใจ
> ถ่ายรูป...เอามาทำปฏิทิน
> ...เอาไปติดไว้ที่บ้าน
> เพื่อแสดงความเคารพ...กราบไหว้...

[LOSO]

> ลองหันมาดูพวกเรา...ส่วนใหญ่
> เวลาออกไปไหน แต่งตัวโก้...
> ลูกชาย..แต่งตัวโก้... ลูกสาว..แต่งตัวสวย...
> แต่เวลาเดิน...ไม่มีใครประคองแม่
> กลัวไม่โก้...กลัวไม่สวย
> ข้าราชการ...แต่งเครื่องแบบเต็มยศ...
> ติดเหรียญตรา...เหรียญกล้าหาญ...เต็มหน้าอก...
> แต่เวลาเดิน...ไม่กล้าประคองแม่...
> กลัวไม่สง่า...กลัวเสียศักดิ์ศรี...
> ประคองแม่ .... เป็นเรื่องของ...คนใช้...
> หลายคน...ให้ประคองแม่.. ไม่กล้าทำ อาย...
> เวลาทำดี..ไม่กล้าทำ...อาย
> เวลาทำชั่ว...กล้า....ไม่อาย...
> ใครเห็นภาพนี้ที่ไหน...กรุณาซื้อใส่กรอบ...
> แล้วเอาไปแขวนไว้ที่บ้าน...เอาไว้สอนลูก
> เห็นภาพชัดเจนไหมครับ?

[LOSO]

> เท่านั้น ...ยังน้อยไป...มาดูภาพที่ชัดเจนกว่านั้น...
> หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่า...เสร็จสิ้นลงแล้ว
> ราชเลขา..ของสมเด็จย่า...
> มาแถลงในที่ประชุม...ต่อหน้าสื่อมวลชน...ว่า...
> ก่อนสมเด็จย่า จะสิ้นพระชนม์..ปีเศษ...ตอนนั้นอายุ 93
> ในหลวง..เสด็จจากวังสวนจิตร.. ไปวังสระปทุมตอนเย็นทุกวัน
> ไปทำไมครับ....?
> ไปกินข้าวกับแม่...
> ไปคุยกับแม่...ไปทำให้แม่..ชุ่มชื่นหัวใจ...
> พอเขาแถลงถึงตรงนี้ อาจารย์ตกตะลึง..
> โฮ้โห....ขนาดนี้เชียวหรือในหลวงของเรา
> เสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่...
> สัปดาห์ละกี่วัน...ทราบไหมครับ ?
> พวกเราทราบไหมครับ...สัปดาห์ละกี่วัน ?
> 5 วัน......
> มีใครบ้างครับ....?
> ที่อยู่คนละบ้านกับแม่ แล้วไปกินข้าวกับแม่ ...สัปดาห์ละ 5 วัน
> หายาก.........
> ในหลวง มีโครงการเป็นร้อย...เป็นพันโครงการ...
> มีเวลาไปกินข้าวกับแม่..สัปดาห์ละ 5 วัน

[LOSO]

> พวกเรา ซี 7 ซี 8 ซี 9 ร้อยเอก..พลตรี...อธิบดี..ปลัดกระทรวง
> ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่....บอกว่า...งานยุ่ง
> แม่บอกว่า...ให้พาไปกินข้าวหน่อย..
> บอกว่า ไม่มีเวลา จะไปตีกอล์ฟ...
> ไม่มีเวลาพาแม่ไปกินข้าว...
> แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟ...เห็นตัวเองหรือยัง ..?
> พ่อแม่..พอแก่แล้ว ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง...
> ฝนตก...น้ำเซาะ..อีกไม่นานโค่น...
> พอถึงวันนั้น...เราก็ไม่มีแม่ให้กราบแล้ว...
> ในหลวงจึงตัดสินพระทัย...
> ไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน
> เมื่อตอนที่สมเด็จย่าอายุ...93
> สัปดาห์หนึ่งมี 7 วัน ในหลวงไปกินข้าวกับแม่ 5 วัน
> อีก 2 วัน ไปไหนครับ ....?
> ดร.เชาว์ ณ ศีลวันต์...องคมนตรี บอกว่า....
> ในหลวง...ถือศีล 8 วันพระ
> ถือศีล 8 นี่ยังไง...? ต้องงดข้าวเย็น...
> เลยไม่ได้ไปหาแม่...วันนี้เพราะ ถือศีล
> อีกวันหนึ่งที่เหลือ...
> อาจจะกินข้าวกับพระราชินี..กับคนใกล้ชิด
> แต่ 5 วัน....ให้แม่
> เห็นภาพชัดแล้วใช่ไหม...?

[LOSO]

> ตอนนี้เราขยับเข้าไปใกล้ ๆ หน่อย
> ไปดูตอนกินข้าว...
> ทุกครั้ง...ที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า...
> ในหลวงต้องเข้าไปกราบ ที่ตัก...
> แล้วสมเด็จย่า...ก็จะดึงตัวในหลวง...
> เข้ามากอด..กอดเสร็จก็หอมแก้ม...
> ใครเคยเห็นภาพสมเด็จย่า..หอมแก้มในหลวงบ้าง...?
> ภาพนี้...ถ้าใครมี...ต้องเอาไปใส่กรอบ
> เป็นภาพความรักของแม่...ที่มีต่อลูก..อย่างยอดเยี่ยม
> ตอนสมเด็จย่า..หอมแก้มในหลวง...อาจารย์คิดว่า
> แก้มในหลวง...คงไม่หอมเท่าไร
> ..เพราะไม่ได้ใส่น้ำหอม
> แต่ทำไม...สมเด็จย่าหอมแล้ว...ชื่นใจ...
> เพราะท่านได้กลิ่นหอม...
> จากหัวใจในหลวง หอมกลิ่นกตัญญู
> ไม่นึกเลยว่า...ลูกคนนี้
> จะกตัญญูขนาดนี้ จะรักแม่มากขนาดนี้
> ตัวแม่เองคือ สมเด็จย่า...ไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์
> เป็นคนธรรมดา...สามัญชน...เป็นเด็กหญิงสังวาลย์
> เกิดหลังวัดอนงค์...เหมือนเด็กหญิงทั่วไป...
> เหมือนพวกเราทุกคนในที่นี้
> ในหลวงหน่ะ...
> เกิดมา เป็นพระองค์เจ้า เป็นลูกเจ้าฟ้า
> ปัจจุบันเป็นกษัตริย์...เป็นพระเจ้าแผ่นดินอยู่เหนือหัว
> แต่ในหลวง..ที่เป็นพระเจ้าแผ่นดิน....
> ก้มลงกราบ..คนธรรมดา..ที่เป็นแม่
> หัวใจลูก...ที่เคารพแม่...
> กตัญญูกับแม่อย่างนี้ หาไม่ได้อีกแล้ว...

[LOSO]

> คนบางคน...พอเป็นใหญ่เป็นโต
> ไม่กล้าไหว้แม่....เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำ...
> เป็นชาวนา....เป็นลูกจ้าง...
> ไม่เคารพแม่....ดูถูกแม่......
> แต่นี่...ในหลวง เทิดแม่ไว้เหนือหัว...
> นี่แหละครับความหอม
> นี่คือเหตุที่สมเด็จย่า...หอมแก้มในหลวงทุกครั้ง...
> ท่านหอมความดี...หอมคุณธรรม...หอมกตัญญู..ของในหลวง
> หอมแก้มเสร็จแล้ว...ก็ร่วมโต๊ะเสวย...
> ตอนกินข้าวนี่...ปกติ...แค่เห็นลูกมาเยี่ยม...ก็ชื่นใจแล้ว...
> นี่ลูกมากินข้าวด้วย...โอย...ยิ่งปลื้มใจ
> แม่ทั้งหลาย..ลองคิดดูซิ...
> อะไรอร่อย ๆ ในหลวงจะตักใส่ช้อนแม่...
> อันนี้อร่อย...แม่ลองทาน...
> รู้ว่าแม่ชอบทานผัก...
> หยิบผักมาม้วน ๆ ใส่ช้อนแม่...
> เอ้าแม่...แม่ทานซะ...ของที่แม่ชอบ
> แทนที่จะกินแค่ 3 คำ 4 คำ
> ก็เจริญอาหาร...กินได้เยอะ
> เพราะมีความสุข ที่ได้กินข้าวกับลูก
> มีความสุขที่ลูกดูแล....เอาใจใส่...
> กินข้าวเสร็จแล้ว...ก็มานั่งคุยกับแม่...
> ในหลวงดำรัสกับแม่ว่าไง...ทราบไหม...?
> ตอนในหลวงเล็ก ๆ...แม่เคยสอนอะไรที่สำคัญ...
> "อยากฟังแม่สอนอีก"
> เป็นยังไงบ้าง...?
> เป็นกษัตริย์...ปกครองประเทศ...
> อยากฟังแม่สอนอีก...
> พวกเรา เป็นยังไง...?
> เราคิดว่า...เรารู้มาก...เราเรียนสูง...
> เรามีปริญญา...แม่จบ ป.4
> เวลาแม่สอน....ตะคอกแม่
> ตวาดแม่ กระทืบเท้าใส่แม่
> เบื่อจะตายอยู่แล้ว...รำคาญ....
> พูดจาซ้ำซาก...เมื่อไหร่จะหยุดพูดซะที...
> เราเหยียบย่ำ หัวใจแม่......

[LOSO]

> พอสมเด็จย่าสอน...
> ในหลวงจะเอากระดาษมาจด...
> มีอยู่เรื่องหนึ่ง...ที่จำได้แม่น..
> สมเด็จย่า...เล่าว่า ตอนเรียนหนังสือที่ Swiss
> ในหลวงยังเล็กอยู่...เข้ามาบอกว่า..อยากได้รถจักรยาน
> เพื่อน ๆ เขามีจักรยานกัน
> แม่บอกว่า...ลูกอยากได้จักรยาน...
> ลูกก็เก็บสตางค์...ที่แม่ให้ไปกินที่โรงเรียนไว้ซิ...
> เก็บมาหยอดกระปุก..วันละเหรียญ...สองเหรียญ
> พอได้มากพอ...ก็เอาไปซื้อจักรยาน...
> นี่คือสิ่งที่แม่สอน...
> แม่สอนอะไร..ทราบไหมครับ...?
> ถ้าเป็นพ่อแม่บางคน...
> พอลูกขอ...รีบกดปุ่ม ATM ให้เลย
> ประเคนให้เลย..ลูกก็ ฟุ้งเฟ้อ...ฟุ่มเฟือย...
> เหลิง...และหลงตัวเอง
> พอโตขี้น...ขับรถเบนซ์ชนตำรวจ...ก็ได้...
> ยิงตำรวจ...ยังได้..เพราะหลงตัวเอง..พ่อกูใหญ่
> เห็นไหม.....? ตามใจเทิดทูน จนเสียคน...
> แต่สมเด็จย่านี่...เป็นยอดคุณแม่..
> สร้างคุณธรรมให้แก่ลูก..
> ลูกอยากได้..ลูกต้องเก็บสตางค์ที่แม่ให้...ไปหย่อนกระปุก...
> แม่สอน 2 เรื่อง คือ...ให้ประหยัด....ให้ยืนอยู่บนขาของตัวเอง
> "ความประหยัด...เป็นสมบัติของเศรษฐี"
> ใครสอนลูกให้ประหยัดได้..
> คนนั้นกำลังมอบความเป็นเศรษฐีให้แก่ลูก
> พอถึงวันปีใหม่..สมเด็จย่าก็บอกว่า...
> "ปีใหม่แล้ว...เราไปซื้อจักรยานกัน.."
> เอ้า...แคะกระปุก..ดูซิว่ามีเงินเท่าไร...?
> เสร็จแล้ว...สมเด็จย่าก็แถมให้...
> ส่วนที่แถมนะ...มากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก...
> มีเมตตา...ให้เงินลูก...
> ให้...ไม่ได้ให้เปล่า...สอนลูกด้วย...สอนให้ประหยัด
> สอนว่า...อยากได้อะไร...ต้องเริ่มจากตัวเรา...
> คำสอนนั้น...ติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้....
> เขาบอกว่า..ในสวนจิตรเนี่ย...
> คนที่ประหยัดที่สุด...คือ...ในหลวง...
> ประหยัดที่สุด..ทั้งน้ำ..ทั้งไฟ...
> เรื่องฟุ้งเฟ้อ..ฟุ่มเฟือย...ไม่มี...
> เป็นอันว่า...ภาพนี้..ชัดเจน..

[LOSO]

> หวังที่ 2. ยามป่วยไข้...หวังเจ้า..เฝ้ารักษา
> ดูว่าในหลวง ทำกับแม่ ยังไง...?
> สมเด็จย่า..ประชวร อยู่ทีโรงพยาบาลศิริราช..
> ในหลวงไปเยี่ยม..ตอนไหนครับ..?
> ไปเยี่ยมตอน ตี 1 ตี 2 ตี 4 เศษ ๆ..จีงเสด็จกลับ..
> ไปเฝ้าแม่วั> นละหลายชั่วโมง...
> แม่...พอเห็นลูกมาเยี่ยม..ก็หายป่วยไปครึ่งหนึ่งแล้ว..
> ทีมแพทย์ ที่รักษาสมเด็จย่า..
> เห็นในหลวงมาเยี่ยม มาประทับ
> ก็ต้องฟิต...ตามไปด้วย ต้องปรึกษาหารือกันตลอด
> ว่า..จะให้ยายังไง...จะเปลี่ยนยาไหม..?
> จะปรับปรุงการรักษายังไง...ให้ดีขึ้น...
> ทำให้สมเด็จย่า..ได้รับการดูแลที่ดีขึ้น...
> เห็นภาพไหม...?
> กลางคืน .... ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่า...
> คืนละหลายชั่วโมง..ไปให้ความอบอุ่นทุกคืน

[LOSO]

> ลองหันมาดูตัวเราเองซิ...
> ตอนพ่อแม่ป่วย..โผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึง
> ถามว่า...ตอนนี้..อาการเป็นยังไง....?
> พ่อแม่...ยังไม่ทันตอบเลย
> ฉันมีธุระ งานยุ่ง ต้องไปแล้ว....
> โผล่หน้าไปให้เห็น...
> พอแค่เป็นมารยาท..แล้วก็กลับ..
> เราไม่ได้ไปเพราะความกตัญญู...
> เราไม่ได้ไปเพื่อทดแทนพระคุณท่าน........น่าอายไหม...?
> ในหลวง...เสด็จไปประทับกับแม่...
> ตอนแม่ป่วย....ไปทุกวัน...ไปให้ความอบอุ่น...
> ประทับอยู่วันละหลายชั่วโมง...นี่คือ...สิ่งที่ในหลวงทำ
> คราวหนึ่ง...ในหลวงป่วย...สมเด็จย่า...ก็ป่วย..
> ไปอยู่ศิริราช..ด้วยกัน..อยู่คนละมุมตึก..
> ตอนเช้า..ในหลวงเปิดประตู...แอ๊ด......ออกมา...
> พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่า
> ...ออกมารับลมผ่านหน้าห้องพอดี
> ในหลวง..พอเห็นแม่..
> รีบออกจากห้อง..มาแย่งพยาบาลเข็นรถ
> มหาดเล็ก ...กราบทูลว่า
> ไม่เป็นไร.. ไม่ต้องเข็น มีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว
> ในหลวงมีรับสั่งว่า.....แม่ของเรา....
> ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น.... เราเข็นเองได้...

[LOSO]

> นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน...เป็นกษัตริย์....ยังมาเดินเข็นรถให้แม่
> ยังมาป้อนข้าว...ป้อนน้ำให้แม่...ป้อนยาให้แม่
> ให้ความอบอุ่นแก่แม่....เลี้ยงหัวใจแม่...
> ยอดเยี่ยมจริง ๆ... เห็นภาพนี้แล้ว.....ซาบซึ้ง.....
> มาตามดูต่อ.....

[LOSO]

> หวังที่ 3. เมื่อถึงยาม...ต้องตาย...วายชีวา...
> หวังลูกช่วย..ปิดตา.......เมื่อสิ้นใจ...
> วันนั้น...
> ในหลวง..เฝ้าสมเด็จย่า อยู๋จนถึงตี 4 ตี 5
> เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน...
> จับมือแม่..กอดแม่...ปรนนิบัติแม่...
> จนกระทั่ง.."แม่หลับ..." จึงเสด็จกลับ...
> พอไปถึงวัง...
> เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า...สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์...
> ในหลวง..รีบเสด็จกลับไป..ศิริราช...
> เห็นสมเด็จย่า..นอนหลับตาอยู่บนเตียง..
> ในหลวงทำยังไงครับ......?
> ในหลวงตรงเข้าไป....คุกเข่า....
> กราบลงที่หน้าอกแม่....
> พระพักตร์ในหลวง...ตรงกับหัวใจแม่...
> "ขอหอมหัวใจแม่...เป็นครั้งสุดท้าย......"
> ซบหน้านิ่ง....อยู่นาน...
> แล้วค่อย ๆ...เงยพระพักตร์ขึ้น....
> น้ำพระเนตรไหลนอง......
> ต่อไปนี้....จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว....
> เอามือ...กุมมือแม่ไว้
> มือนิ่ม ๆ ...ทีไกวเปลนี้แหละ
> ที่ปั้นลูก...จนได้เป็น กษัตริย์...
> เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง...
> ชีวิตลูก...แม่ปั้น...
> มองเห็นหวี....ปักอยู่ที่ผมแม่....
> ในหลวงจับหวี...ค่อย ๆ หวีผมให้แม่...
> หวี...หวี...หวี....
> หวี...ให้แม่สวยที่สุด....
> แต่งตัวให้แม่...ให้แม่สวยที่สุด...
> ในวันสุดท้ายของแม่....
> เป็นภาพที่ประทับใจอาจารย์ที่สุด....
> เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู...
> หาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว....
> กษัตริย์...ยอดกตัญญู



ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ

[LOSO]

คัดลอกมาจาก หนังสือ

เรื่อง หยุดความชั่วที่ไล่ล่าตัวคุณ

ของ พ.อ.(พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน


ขอได้รับความขอบคุณยิ่งครับ

[harry]

สุดซึ้ง ในหลวงเป็นบุคคลที่ผมถือเป็นแบบอย่าง และจงรักภักดีเสมอ ขอพระองค์ทรงพระเจริญมีพระชนมายุ เป็นร้อยๆปี


ปล. หากใช้คำไม่ถูกต้อง ขออภัยด้วย

[บุคคลทั่วไป]

ขอร่วมถวายพระพร ขอให้ในหลวงของเราทรงมีพระสุขภาพ พลานามัยแข็ง
แรง สมบูรณ์ ทรงเป็นมิ่งขวัญ หลักชัย ของพสกนิกรชาวไทยตลอดไปด้วยเทิญ

[Amorna]

น้ำตาเอ่อล้นทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวของพระองค์ท่าน พระราชจริยวัตรที่งดงาม..เตือนใจดิฉันอยู่เสมอ

รักพระองค์ท่าน ก็ต้องทำให้ได้อย่างพระองค์ท่าน

ขอบคุณคุณ LOSO มากนะคะ ที่เก็บมาเล่า

[stockms]

น้ำตาคลอหน่วยจริงๆครับ.........