บัญญัติ 10 ประการของวอร์เรน บัฟเฟตต์

[choosak]

10 investing basics from Buffett
The Oracle of Omaha became the world's richest person by adhering to simple but critical tenets. Here are his rules for smart living and savvy investing.
By Michael Brush

Last year's market madness didn't just flush away $7 trillion in wealth.

It also washed away a lot of investors' confidence and left them stumped about the best position to take now. "Somewhere between cash and fetal," quips one pessimist.

In such downbeat times, let's consider a dose of optimism, wisdom and insight: the basics as taught by that perennial investing Yoda, Warren Buffett.

For new investors or those now starting over, there's good news here because Buffett's investment success comes from some easy-to-grasp human qualities as much as sophisticated expertise in balance sheets.

Buffett would be the first to say his homespun and positive philosophy played a big role in his becoming the richest person in the world (before he gave most of his loot away).

Changing your basic psychology can be tough, so new investors may have a leg up here because they don't have ingrained bad habits. But for anyone, a psychological makeover is worth the effort if you hope to recover your losses in the market's next leg up -- and then make the right moves for the rest of your life.

My tour of the essence of Buffett's wisdom starts with the simple psychological lessons taught by the master, many of which are applicable in life outside investing.

Lesson No. 1: Be frugal
If the economic downturn is forcing you to live simply, look on the bright side: It's making you more like Buffett.

Buffett lives in the same modest house in Omaha, Neb., that he bought more than five decades ago. He drives his own car.

How does this makes him a better investor? First, it gives him more to invest.

Second, a frugal investor will demand this quality from managers. Buffett is leery of corporate waste. Excessive executive pay or silly perks are red flags. Buffett once quipped that companies stack pay committees with "sedated Chihuahuas."

Third, frugal people don't need fast returns to support extravagant lifestyles. This leaves them free to think more clearly about when to buy and sell stocks, making them much better investors, believes Stephen Shueh, a Buffett expert and managing partner of Roundview Capital in Princeton, N.J.

Lesson No. 2: Wait for the 'fat pitch'
Resist the itch to constantly buy or sell stocks.

"Lethargy bordering on sloth remains the cornerstone of our investment style," quipped Buffett in his 1990 annual report to Berkshire Hathaway (BRK.B, news, msgs) shareholders. Have the patience to wait a long time until some market turbulence brings the "fat pitch," as Buffett calls it, or stocks of great companies trading at really cheap valuations.

We see that now in the market. Key Buffett holdings such as BNSF Railway (BNI, news, msgs) and third-quarter purchases like ConocoPhillips (COP, news, msgs), Eaton (ETN, news, msgs), NRG Energy (NRG, news, msgs) and US Bancorp (USB, news, msgs) all appear to be in the range where Buffett would -- or did -- buy.

Lesson No. 3: Be a contrarian
A great way to make money is to go against the crowd. "We simply attempt to be fearful when others are greedy and to be greedy only when others are fearful," Buffett explained in a 1986 letter to shareholders.

So be skeptical of the conventional wisdom. Not because the crowd is always wrong but because the crowd's wisdom is probably already reflected in market prices, says Todd Lowenstein, a portfolio co-manager of the HighMark Value Momentum Fund (HMVMX).

Right now, for example, many investors are extremely negative, suggesting it's a good time to buy stocks. Buffett is.

Lesson No. 4: Stick with what you know
One of Buffett's basic rules is: If you don't understand a company's product or how it makes money, avoid it. He calls this "staying within your circle of confidence."

This isn't always easy. During the late 1990s boom, Buffett famously avoided tech companies, confessing that he could not understand what they did. He looked dumb until the bubble burst. "Ultimately, when it came full circle, he was proven right," Lowenstein says.

Lesson No. 5: Don't depend on others to say you're right
If you are in need of constant affirmation about your investment decisions, particularly from the stock market, you won't be able to invest like Buffett, points out Legg Mason (LM, news, msgs) money manager Robert Hagstrom in his book "The Warren Buffett Way."

That's because Buffett makes outsized returns by purchasing disliked value stocks that are so beaten down they're often virtually ignored by the talking heads. They won't be on TV every week telling you that you made the right choice.

Lesson No. 6: Buy companies cheap
This is the essence of being a value investor. The first step involves calculating what Buffett calls an "intrinsic value" for a business -- either by examining what similar companies sell for or calculating the present value of all the cash that will be generated by a company in the future. For more details on how to do this, you'll have to consult books such as "The Warren Buffett Way" or "The Market Gurus" by Validea's John Reese.

Next, build in a "margin of safety" by purchasing a stock well below its intrinsic value.

Buffett doesn't pay much attention to earnings per share, a common measure of value. Instead, he likes to see companies with good return on equity, solid operating margins and reasonable or no debt. He also likes to see that companies generate a lot of cash and that they invest it well or return it to shareholders in the form of dividends or buybacks.

The key throughout this analysis is to look back over five years or more. Buffett wants to see a consistent operating history; he's not into startup companies. He also prefers to gauge how well a company does in different kinds of markets, not just the good times or the latest quarter.

Lesson No. 7: Look for companies with economic moats
A key characteristic supporting consistent operating history is a sustainable competitive advantage. In other words, a company should have a barrier to entry -- or a kind of moat -- that keeps potential competitors at bay.

This could be a patent protection on drugs, high costs to get into a business or simple brand power, fund manager Lowenstein says. "Franchise" businesses like these can do well because they have the power to raise prices. In contrast, companies in "commodity" businesses have to take whatever price is set by a competitive market -- which can crush profits during hard times.

BNSF Railway is a great example of a "franchise" business. It's pretty hard for anyone to lay enough track in North America to start a competing railroad. Coca-Cola (KO, news, msgs), another long-term Buffett holding, has barriers to entry in the form of a strong global brand and distribution system that is hard to replicate.

Lesson No. 8: Buy big, concentrated positions
Most professional money managers protect against risk by diversifying. Buffett goes against the crowd here, too. When he finds a company he likes, he piles into it big time.

This is crucial to his success. Money manager Hagstrom calculates that if you eliminate a dozen of Buffett's best investment choices over his career, he's only an average performer. Buffett thinks his risk protection comes from understanding a business better than the market does and then being patient enough to buy it at the right price.

Lesson No. 9: Hold for life
Buffett quips that his favorite holding period is "forever." Embedded in this concept are two key Buffett tenets I've already alluded to. First, it's worth investing only in companies that are good enough to outperform for decades. Next, you have to think on your own and avoid the madness of the crowd.

"Buffett believes that unless you can watch your stock holdings decline by 50% without becoming panic-stricken, you should not be in the stock market," Hagstrom says.

This doesn't mean buy and forget. Buffett tracks his investments closely and gets out when he thinks that they are fully valued or that trouble is on the way, points out Pat Dorsey, the director of stock analysis at Morningstar (MORN, news, msgs). A few years back, Buffett sold big positions in Fannie Mae (FNM, news, msgs) and Freddie Mac (FRE, news, msgs), the home mortgage companies that blew up last year.

Buffett is not infallible, however. He still owns big positions in Gannett (GCI, news, msgs) and Washington Post (WPO, news, msgs) even though he forecast at his 2004 annual meeting that the newspaper business would see nothing but trouble for decades.

The price of his company's stock -- always a major part of his wealth -- dropped 31% in 2008 as it followed the market down.

Lesson No. 10: Believe in America
Unlike most investors, Buffett doesn't tweak his portfolio depending on which party is coming into office or where we are in the economic cycle. This may make him seen naive. But it also has him putting money to work now, when many others have lost faith in the U.S. economic system. It's a move that will likely make him a winner down the road yet again.

After all, the current fears about the long-term prosperity of U.S. companies make no sense, he wrote in an October op-ed column in The New York Times. That's why he's also been busy moving his personal investment money from bonds to stocks in this pullback.

"These businesses will indeed suffer earnings hiccups, as they always have," he wrote. "But most major companies will be setting new profit records five, 10 and 20 years from now."

At the time of publication, Michael Brush did not own or control shares of any company mentioned in this column.

http://articles.moneycentral.msn.com/le ... ffett.aspx

[choosak]

"บัญญัติ 10 ประการของวอร์เรน บัฟเฟตต์ (1)"
By sawai

ในการจัดอันดับมหาเศรษฐีเมื่อปีที่แล้ว นิตยสารฟอร์บส์เลื่อน วอร์เรน บัฟเฟตต์ ขึ้นมาเป็นหมายเลข 1 แทน บิล เกตส์ ซึ่งรั้งตำแหน่งนั้นอยู่ 13 ปี มหาเศรษฐีในยุคนี้มักอาศัยพลังของคลื่นเทคโนโลยีดิจิทัลสร้างความร่ำรวยเช่นเดียวกับบิล เกตส์ หรือไม่ก็ใช้การเล่นแร่แปรธาตุทางการเงินเช่นเดียวกับจอร์จ โซรอส แต่วอร์เรน บัฟเฟตต์ อายุ 78 ปีแล้ว และเริ่มก่อร่างสร้างตัวมาก่อนเทคโนโลยีดิจิทัลจะเริ่มขับเคลื่อนให้เกิดคลื่นลูกที่ 3 (คลื่นลูกที่ 1 เกิดหลังการค้นพบวิธีปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์เมื่อราว 10,000 ปีก่อนซึ่งนำไปสู่ยุคเกษตรกรรม คลื่นลูกที่ 2 เกิดหลังการค้นพบเครื่องจักรกลเมื่อราว 300 ปีที่แล้วซึ่งนำไปสู่การปฏิวัติอุตสาหกรรม) นอกจากนั้น เขายังต่อต้านการเล่นแร่แปรธาตุทางการเงินแบบจอร์จ โซรอส อีกด้วย

บัฟเฟตต์เป็นประธานผู้บริหารของบริษัท Berkshire Hathaway ซึ่งก่อตั้งขึ้น 170 ปีแล้ว และเคยทำกิจการด้านสิ่งทอเป็นหลักก่อนที่บัฟเฟตต์และหุ้นส่วนจะซื้อกิจการมาดำเนินงานเมื่อปี 2508 บัฟเฟตต์ใช้บริษัทนั้นเป็นทางผ่านการลงทุนในบริษัทอื่นซึ่งทำกิจการหลากหลายอย่าง รวมทั้งการประกันภัย หนังสือพิมพ์ ร้านอาหาร ธนาคารและร้านสรรพสินค้า เขาซื้อหลายบริษัท มาควบรวมและซื้อหุ้นของอีกหลายบริษัทเป็นบางส่วน ก่อนที่เศรษฐกิจโลกจะประสบปัญหาและราคาหุ้นในตลาดหลักทรัพย์เริ่มทรุด Berkshire Hathaway มีทรัพย์สินรวมกันเกือบ 300,000 ล้านดอลลาร์ บัฟเฟตต์ประสบความสำเร็จสูงกว่านักลงทุนทั่วไปอย่างต่อเนื่อง จนทำให้ราคาหุ้นของ Berkshire Hathaway เพิ่มขึ้นจาก 4 ดอลลาร์ต่อหุ้น เป็น 75,000 ดอลลาร์ ในเวลา 40 ปี

มีผู้พยายามค้นหาปัจจัยที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จสูงอย่างน่ามหัศจรรย์นั้น เมื่อเดือนกันยายนที่แล้ว มีหนังสือเกี่ยวกับวอร์เรน บัฟเฟตต์ ชื่อ The Snowball : Warren Buffett and the Business of Life พิมพ์ออกมา แต่กว่าผู้อ่านจะค้นพบปัจจัยที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จ ก็ต้องอ่านกันนานเพราะหนังสือเล่มนี้มีความหนาเกือบ 1,000 หน้า ก่อนหน้านั้น มีผู้นำเอาข้อคิดในจดหมายที่เขาเขียนถึงผู้ถือหุ้นในบริษัท Berkshire Hathaway มารวมเป็นหนังสือชื่อ The Essays of Warren Buffett : Lessons for Corporate America ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าหนังสือทั่วไป และยาว 290 หน้า จึงต้องใช้เวลานานกว่าจะอ่านจบ เมื่อกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมา Michael Brush สรุปแนวคิดของบัฟเฟตต์ออกมาเป็น 10 ข้อเผยแพร่ไปตามสื่อต่างๆ ขอนำมาเล่าสู่กัน เพราะมันน่าจะมีประโยชน์สำหรับผู้ที่ไม่มีความเชี่ยวชาญด้านภาษาอังกฤษ หรือมีเวลาไปเสาะหาหนังสือและต้นฉบับมาอ่านเอง

ข้อแรก จงเป็นผู้มัธยัสถ์ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการลงทุนโดยตรง แต่มันมีความสำคัญพื้นฐานต่อการคิดของบัฟเฟตต์ ทั้งที่เป็นอภิมหาเศรษฐีหมายเลข 1 ของโลก เขามีความเป็นอยู่แบบเรียบง่าย อาทิเช่น ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดิมซึ่งเขาซื้อเมื่อปี 2501 ที่เมืองโอมาฮาในรัฐเนแบรสกาซึ่งยังเป็นชนบทเสียเป็นส่วนใหญ่ หลังจากต่อเติมบ้าง บ้านหลังนั้นก็ยังเป็นแบบของคนอเมริกันชั้นกลางโดยทั่วไป นอกจากนั้น เวลาเขาไปไหนมาไหนก็ยังขับรถเอง

เกี่ยวกับเรื่องนี้ Michael Brush ไม่ได้เอ่ยถึงข้อมูลที่น่าสนใจหลายอย่าง อาทิเช่น บัฟเฟตต์ได้ค่าตอบแทนจากบริษัท Berkshire Hathaway เพียงปีละ 100,000 ดอลลาร์ หรือประมาณเดือนละ 290,000 บาทเท่านั้น ต่างกับประธานผู้บริหารบริษัทขนาดใหญ่ๆ ซึ่งมักได้ค่าตอบแทนหลายสิบล้านดอลลาร์ต่อปี บัฟเฟตต์ไม่มีรายได้จากเงินปันผลของบริษัท Berkshire Hathaway เพราะบริษัทนั้นจ่ายเงินปันผลครั้งเดียวหลังจากเขาซื้อมาและหยุดจ่ายมาหลายทศวรรษแล้ว ฉะนั้นบริษัท Berkshire Hathaway เก็บผลกำไรไว้สำหรับลงทุนต่อได้จำนวนมาก

ส่วนตัวบัฟเฟตต์เองก็มีเงินเหลือเพื่อนำไปลงทุนต่อเพราะค่าตอบแทนที่ไม่สูงนักก็มักใช้ไม่หมด การไม่ใช้ชีวิตแบบหรูหราฟุ้งเฟ้อไปตามกระแสสังคม ยังผลให้เขาไม่มีความจำเป็นที่จะต้องคอยจ้องหารายได้จากการขายหุ้นที่มีอยู่ในมือ หรือจากการปันผลกำไรที่บริษัททำได้อย่างต่อเนื่อง กิจการที่เขาเข้าไปลงทุนกำจัดค่าใช้จ่ายที่ไม่ค่อยเกิดประโยชน์ และพยายามจำกัดค่าตอบแทนของผู้บริหารส่งผลให้บริษัทเหล่านั้นทำกำไรได้สูงยิ่งขึ้น

ข้อสอง จงยึดหลักช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม หรือมีความอดทนเพื่อรอโอกาสทองที่จะเกิดขึ้น จากความผันผวนอย่างหนักของตลาดหลักทรัพย์ ในปัจจุบันวิกฤติเศรษฐกิจและความผันผวนของราคาโภคภัณฑ์รวมทั้งน้ำมันปิโตรเลียมและแร่ธาตุ อาจทำให้หุ้นของบริษัทขนาดใหญ่ที่มีพื้นฐานแข็งแกร่งตกลงมาอย่างไม่น่าจะเกิดขึ้น ฉะนั้นในช่วงนี้บัฟเฟตต์จะมีโอกาสดีเป็นพิเศษ มีรายงานข่าวออกมาว่าเขาได้เข้าไปซื้อหุ้นในหลายบริษัทที่ทำกิจการด้านน้ำมันปิโตรเลียม ด้านการบริการพลังงานไฟฟ้า ด้านธนาคารพาณิชย์ และด้านการขนส่งทางรถไฟ

ข้อสาม จงเดินทวนกระแส บัฟเฟตต์เฝ้ามองว่าฝูงนักลงทุนจะพากันเดินไปทางไหนแล้ว เขาจะพยายามเดินไปทางตรงข้าม เนื่องจากทางที่นักลงทุนพากันไปนั้น โอกาสในการทำกำไรได้อย่างงดงามมีน้อยเพราะนักลงทุนพวกนั้นได้ผลักดันราคาของหุ้นให้สูงขึ้นแล้ว ฉะนั้น เมื่อตอนที่ราคาหุ้นพุ่งขึ้นไปอย่างต่อเนื่องเมื่อสองสามปีก่อน บัฟเฟตต์ไม่เข้าไปร่วมด้วย แต่ในตอนนี้ นักลงทุนจำนวนมากมองหาทางเทขายยังผลให้ราคาหุ้นโดยทั่วไปตกและหุ้นของบางบริษัทตกมากเป็นพิเศษ ตอนนี้บัฟเฟตต์ถือว่าเป็นโอกาสดีที่จะซื้อหุ้นได้ในราคาถูก จึงมีข่าวว่าเขาเข้าไปซื้อหุ้นของหลายบริษัท เกี่ยวกับเรื่องนี้ สิ่งที่ Michael Brush ไม่ได้กล่าวถึงแต่มีความสำคัญพื้นฐาน ก็คือ บัฟเฟตต์ทำการบ้านอย่างละเอียดและต่อเนื่อง นั่นคือ วิเคราะห์บริษัทต่างๆ อย่างถี่ถ้วนก่อนจะตัดสินใจซื้อหุ้น

สัปดาห์หน้าจะเล่าต่ออีก 7 แนวคิด ที่ทำให้บัฟเฟตต์ประสบความสำเร็จ

http://newsroom.bangkokbiznews.com/comm ... user=sawai

[choosak]

"บัญญัติ 10 ประการของวอร์เรน บัฟเฟตต์ (จบ)"
By sawai

ข้อสี่ จงเลือกลงทุนในสิ่งที่ตนเองเข้าใจ บัฟเฟตต์จะไม่ซื้อหุ้นของบริษัทที่เขาไม่เข้าใจว่าผลิตอะไรออกมาและไม่รู้อย่างแจ้งชัดว่าบริษัทนั้นทำกำไรได้อย่างไร ทั้งที่ในยุคนี้ มหาเศรษฐีจำนวนมากใช้เทคโนโลยีเป็นหัวจักรขับเคลื่อนการสร้างความร่ำรวย รวมทั้งเพื่อนซี่ของเขาเอง เช่น บิล เกตส์ ด้วย แต่บัฟเฟตต์หลีกเลี่ยงการซื้อหุ้นในบริษัทเทคโนโลยี ฉะนั้นเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วอันเป็นตอนที่ราคาหุ้นของภาคเทคโนโลยีพุ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง บัฟเฟตต์จึงไม่เข้าไปซื้อเพราะเขาไม่เข้าใจเทคโนโลยีใหม่ๆ และไม่รู้ว่าบริษัทเหล่านั้นจะทำกำไรได้อย่างไร อีกไม่กี่ปีต่อมา ผลปรากฏว่านักลงทุนพากันสูญเงินจำนวนมหาศาลเมื่อฟองสบู่ในภาคเทคโนโลยีแตก แต่บัฟเฟตต์ทำกำไรได้อย่างงดงามจากการลงทุนในภาคอื่น

ข้อห้า จงอย่าฟังนักวิจารณ์หรือการยืนยันของตลาด ยุคนี้มีนักวิจารณ์จำนวนมากออกมาวิจารณ์การลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ตามสื่อต่างๆ อย่างต่อเนื่อง คนกลุ่มนี้มีความเห็นสารพัดและมักจะให้การยืนยัน หรือไม่ก็แย้งการตัดสินใจในการลงทุนของนักลงทุนใหญ่ๆ เช่น วอร์เรน บัฟเฟตต์ นอกจากนั้นการเคลื่อนไหวรายวันของราคาหุ้นยังเป็นเสมือนการยืนยันในระยะสั้นด้วยว่าการตัดสินใจซื้อหุ้นนั้นถูกต้องหรือไม่ บัฟเฟตต์จะไม่ฟังคำวิจารณ์และไม่ต้องการดูราคาหุ้นว่าไปทางไหน เขาจะตัดสินใจบนฐานของการวิเคราะห์ข้อมูลของเขาเอง

ข้อหก จงค้นหาของดีราคาถูกให้พบ ในกระบวนการค้นหาหุ้นราคาถูก บัฟเฟตต์เริ่มวิเคราะห์เพื่อค้นหา "มูลค่าภายใน" (intrinsic value) ของบริษัทเป็นขั้นแรก กระบวนการนี้อาจมองดูว่าราคาหุ้นของบริษัทคล้ายๆ กันเป็นอย่างไร หรือไม่ก็คำนวณค่าปัจจุบันของเงินสดที่บริษัทนั้นน่าจะทำได้ในอนาคต รายละเอียดของวิธีคำนวณอาจหาได้ในหนังสือชื่อ The Warren Buffet Way ของ Robert Hagstrom หรือเรื่อง The Market Gurus ของ John Reese และ Todd Glassman หากราคาหุ้นที่ซื้อขายกันในตลาดต่ำกว่ามูลค่าภายในมากๆ บริษัทนั้นน่าสนใจเพราะมี "ส่วนเผื่อความปลอดภัย" (margin of safety) สูงมาก

บัฟเฟตต์ไม่ค่อยสนใจเรื่องผลกำไรต่อหุ้น หากสนใจในผลตอบแทนส่วนของผู้ถือหุ้น (return on equity) ส่วนต่างระหว่างราคาขายของสินค้ากับต้นทุน และภาระหนี้สินของบริษัท นอกจากนั้นเขายังต้องการเห็นบริษัททำเงินสดได้มากๆ แล้วนำไปลงทุนอย่างชาญฉลาด หรือไม่ก็จ่ายปันผลและซื้อหุ้นของตนคืน ในกระบวนการวิเคราะห์นี้ เขาจะมองย้อนไปในอดีตอย่างน้อย 5 ปี เพื่อดูว่าบริษัทมีประวัติการประกอบการอย่างไรในภาวะต่างๆ กัน ฉะนั้น เขาจะไม่เข้าไปซื้อหุ้นของบริษัทใหม่ๆ ที่ยังไม่มีประวัติดีจนเป็นที่ประจักษ์

ข้อเจ็ด จงมองหาบริษัทที่มีรั้วรอบขอบชิด หรือล้อมรอบด้วยคูลึก บริษัทจำพวกนี้มักมีประวัติในการทำกำไรได้ดี และมีความได้เปรียบอย่างยั่งยืนเพราะคู่แข่งเกิดขึ้นได้ยากมาก อาจเนื่องมาจากอำนาจในการปกป้องของสิทธิบัตรและของเครื่องหมายการค้าที่เป็นที่นิยมอย่างกว้างขวาง บริษัทจำพวกนี้สามารถขึ้นราคาสินค้าและบริการได้โดยไม่กระทบยอดขายและมักไม่ได้รับผลกระทบมากนักในภาวะเศรษฐกิจถดถอย ฉะนั้นบัฟเฟตต์จึงถือหุ้นจำนวนมากในบริษัทประกอบการรถไฟ เพราะยากที่จะมีใครสามารถสร้างรางขึ้นมาแข่งได้ในทวีปอเมริกาเหนือ และในบริษัทโคคา-โคลาเพราะมีเครื่องหมายการค้าซึ่งเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางพร้อมกับมีระบบการจัดจำหน่ายที่ลื่นไหลเป็นอย่างดีทั่วโลก

ข้อแปด จงทุ่มเงินลงไปในบริษัทที่น่าซื้อ เรื่องนี้เป็นลักษณะหนึ่งของการเดินย้อนกระแส นักลงทุนโดยทั่วไปมักใช้การกระจายการลงทุนออกไปในหลายบริษัทเพื่อหวังลดความเสี่ยง แต่บัฟเฟตต์กลับชอบลงทุนแบบกระจุกตัวมากกว่า เมื่อใดเขามองเห็นโอกาสดีเป็นพิเศษ เมื่อนั้นเขาจะทุ่มทุนซื้อหุ้นของบริษัทนั้นทันที เขามองว่าการวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนและการมีความอดทนที่จะรอจนได้ "ส่วนเผื่อความปลอดภัย" สูงมากๆ เป็นมาตรการลดความเสี่ยงที่ดีที่สุดอยู่แล้ว ฉะนั้น ประวัติการลงทุนของเขาบ่งว่า ความสำเร็จของเขาเกิดจากผลตอบแทนสูงมากที่เขาได้จากการทุ่มลงทุนในหุ้นของบริษัทเพียงราวหนึ่งโหลเท่านั้น

ข้อเก้า จงซื้อเพื่อถือไว้หาผลกำไรในระยะยาว บัฟเฟตต์มองว่าถ้าได้วิเคราะห์เป็นอย่างดีแล้วว่าควรลงทุนในบริษัทไหน บริษัทนั้นควรจะให้ผลกำไรดีเป็นเวลานาน ฉะนั้นผู้ที่ทนไม่ไหวที่จะดูราคาหุ้นของตนตกไป 50% อย่าคิดเข้าไปลงทุนซื้อหุ้นเด็ดขาด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเมื่อซื้อหุ้นมาแล้วก็เลิกติดตามความเป็นไป ตรงข้าม ผู้ถือหุ้นจะต้องติดตามและวิเคราะห์เหตุการณ์รอบด้านอย่างใกล้ชิด เมื่อใดเห็นว่าบริษัทนั้นหมดโอกาสที่จะทำกำไรดีต่อไป หรือกำลังเดินเข้าภาวะยากลำบากเป็นเวลานาน เมื่อนั้นจงรีบขายออกไปทันที ด้วยหลักข้อนี้ บัฟเฟตต์จึงขายหุ้นจำนวนมากในบริษัทรับจำนองบ้านขนาดยักษ์ที่รู้จักกันในนาม Fannie Mae กับ Freddie Mac ก่อนที่สองบริษัทนั้นจะประสบปัญหาจนถูกรัฐเข้าไปยึดเมื่อปีที่แล้ว สิ่งหนึ่งซึ่ง Michael Brush ไม่ได้กล่าวถึงคือ บัฟเฟตต์มองว่าการซื้อขายหุ้นบ่อยๆ รังแต่จะเป็นเหยื่อให้แก่ผู้ที่ไม่ค่อยมีบทบาทพื้นฐานทางเศรษฐกิจนัก เช่น นายหน้าค้าหุ้น ที่ปรึกษาทางการเงินและผู้บริหารกองทุน เขาประเมินว่าคนเหล่านั้นหักเอาผลกำไรของบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ไปราวปีละ 140,000 ล้านดอลลาร์ หรือ 20% ของผลกำไรทั้งหมดซึ่งมีผลกระทบทางลบต่อผลประกอบการของบริษัท

ข้อสิบ จงเชื่อมั่นในอเมริกา บัฟเฟตต์จะไม่มองว่าใครเข้าเป็นประธานาธิบดี หรือในขณะนี้วัฏจักรของเศรษฐกิจอยู่ตรงไหน หากมองว่าในระยะยาวบริษัทขนาดใหญ่ที่มีปัจจัยพื้นฐานแข็งแกร่งจะกลับมาทำกำไรได้ดีอีกครั้งแม้ในขณะนี้ดูจะมีปัญหาบ้างก็ตาม ฉะนั้นในปัจจุบัน บัฟเฟตต์จึงนำเงินจากส่วนที่ซื้อพันธบัตรไว้ออกมาใส่ลงในหุ้นของบริษัทที่เขามองว่ามีโอกาสทำกำไรได้ดีในระยะยาว

http://newsroom.bangkokbiznews.com/comm ... user=sawai

[Neocapritermes]

สุดยอด ขอบคุณมากครับ

[Neocapritermes]

สุดยอด ขอบคุณมากครับ

[iscssn]

ขอบคุณครับ  

[dome@perth]

คุณปู่นิ ไม่กลัวในสิ่งที่คนอื่นเขากลัวจริงจรี้ง
ทั่วโลกขอแ่ห่กันซื้อบอนด์ แกถอนบอนด์ซื้อหุ้น
เอาสิ..แก    เยี่ยมยอดเหนือคำบรรยาย

[ศิษย์เซียน007]

ขอบคุณครับ คุณchoosak มีประโยชน์มากมายจริงๆเหมือนดั่งสุดยอดวิชาที่ถูกจารึกบนแผ่นหินในหนังจีนกำลังภายในเลยท่าน555

ขอเรียนท่านประธานว่าถ้ากระทู้นี้ในอนาคตได้ย้ายไปอยู่ในห้องบทความจะถือเป็นเรื่องน่ายินดียิ่งนัก  :lovl:

[ศิษย์เซียน007]

แต่ข้อสิบอาจต้องปลี่ยนเป็น จงเชื่อมันในไทยซะแล้ว 555