อ่านกรุงเทพธุรกิจวันนี้ แล้วรู้สึกไม่ดีต่อ NATION เลย

[chatchai]

หัวข้อข่าว ตัวใหญ่ สีเข้ม อยู่หน้าแรก

' สุริยะ ' รับสุวรรณภูมิล่าช้า 1 ปี ชี้ไม่กระทบ-มีดอนเมืองสำรอง

แต่พอเข้าไปอ่านเนื้อข่าวด้านใน

นายสุริยะ กล่าวว่า เมื่อสัปดาห์ที่แล้วตนไปตรวจความคืบหน้าการก่อสร้างท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ และได้รับรายงานว่า งานก่อสร้างยังคงเป็นไปตามเป้าหมาย และจะเปิดให้บริการได้ตามกำหนด คือวันที่ 29 ก.ย. 2548 อย่างแน่นอน แต่หากงานก่อสร้างไม่แล้วเสร็จตามกำหนด กลุ่มไอทีโอ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบค่าเสียหายต่างๆที่เกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม หากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิเปิดให้บริการล่าช้ากว่ากำหนด 1 ปี ก้จะไม่มีผลกระทบ เพราะท่าอากาศยานกรุงเทพ ก็สามารถรองรับการให้บริการได้ แต่อาจจะต้องเพิ่มสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เช่น เคาน์เตอร์เช็คอิน


เดิมผมก็มีความรู้สึกต่อบทความของคุณสุทธิชัย หยุ่น ว่าเป็นขาประจำของรัฐบาล รวมถึงภาพเหตุการณ์ที่ภาคใต้ ที่มีการตัดต่อ

ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆ ความน่าเชื่อถือก็จะหมดไปนะครับ

[dingding]

คนที่รู้แน่ๆ และรู้มากที่สุดว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นจริงๆ...
มักเป็นผู้ให้ข่าวบิดเบือนมากที่สุด...

สื่อต่างๆเป็นเพียงแค่ "เครื่องมือ" ในการสร้าง "หลักฐานในอนาคต"
เพื่อใช้ "กล่าวอ้าง" เรื่องที่ได้เตรียม "บิดเบือน" ไว้แล้ว
เพียงเพื่อ เมื่อเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ จะมี "หลักฐาน" ปรากฎในทาง "แก้ต่าง" รออยู่เรียบร้อย

เรียกว่า "สร้างอดีตไว้ในอนาคต"

[อยู่ภูเก็ตจ้า]

คำพูดของคุณติงติงต้องอ่านหลายๆรอบครับ มีความจริงที่น่ากลัวแฝง
ตัวอยู่ลึกๆ นี่สิเรียกว่า "คนรู้จริง" มีประสบการณ์ "วงใน"

[harry]

เนชั่นห่วยมานานแล้วครับ ผมรู้มาตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ

[CEO]

ผมก็ว่าคิดเป็นขาประจำครับ ผมสังเกตมานานตั้งแต่มีรัฐบาลนี้ใหม่ๆ

แต่คนเขียนข่าวก็มักจะตั้งหัวให้มันตื่นเต้นไว้ก่อนทั้งนั้นแหละครับ ไม่ว่าหัวไหน :lol:

อ่านที่คุณ ติงติงเขียนแล้ว สงสัยจังว่าเรียนจบอะไรมาบ้างครับที่เขียนสำนวนแบบนี้ออกมาได้

อ่านแล้วงงเป็นบ้า

บอกตรงๆว่าไม่เข้าใจครับ

ข้าน้อยขอตัวฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนครับ

[dingding]

ขออภัยที่ทำให้งงค่ะ ตอนเขียนมัวคิดถึงโกวเล้ง กะนิยายนักสืบ
ขออนุญาต เขียนเหตุการณ์ตามลำดับ ค่ะ....เป็นความเห็นส่วนตัวเท่านั้นนะคะ

1) คนที่รู้เรื่องร้ายทั้งหมดจริงๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น (ที่รู้เพราะเป็นผู้ก่อขึ้นซะเอง หรือเห็นมากับตาว่าพวกเดียวกันเองก่อเรื่อง และในอนาคตต้องเกิดเรื่องแน่นอน สมมุติชื่อนายเอ)

2) ----> สร้างเรื่องบิดเบือนขึ้นมา (นายเอบอกว่า นายพีต้องรับผิดชอบ ถ้าหากเกิดเรื่องขึ้น โดยหาข้ออ้างมาสนับสนุน เป็นข้ออ้างที่ผู้ฟังจะไม่ค่อยเข้าใจ)

3) ---->ให้ข่าวกับสื่อด้วยข่าวที่บิดเบือนนั้น ซึ่งข่าวนี้จะเป็นประโยชน์และเป็นข้ออ้างที่จะปกป้องตนเองในอนาคต (สื่อปล่อยข่าวออกไปว่านายพีต้องรับผิดชอบถ้าเกิดเรื่องขึ้น ก็นายเอ ออกมาบอกแบบนั้น)

4) --->สื่อออกข่าวไปตามการบิดเบือน (ประชาชนรับข่าว 80% มักเชื่อ เพราะไม่รู้ว่าเรื่องจริงๆมีอะไรบ้าง ตัดสินใจเท่าที่ได้รับข้อมูลมา บันทึกเอาไว้ในสมองว่า หากเกิดเรื่องขึ้น นายพีต้องรับผิดชอบ เพราะไม่มีใครให้คิดไปถึงมากกว่านี้)

5) ---> ถึงเวลาในอนาคต เรื่องร้ายเกิดขึ้นจริงๆ (สื่อประโคมข่าวเรื่องที่เกิดขึ้น ขุดหาข้อมูลเก่าที่เคยเขียนไว้เอามาเขียนใหม่ ไม่ต้องไปหาข้อมูลที่อื่นอีกให้ยุ่งยาก)

6) ----> คนที่ให้ข่าวครั้งแรก ออกมาตอกย้ำเนื้อหาที่เคยให้ข่าว (บิดเบือน)ไปแล้ว (นายเอออกมาให้ข่าวอีกครั้ง ตอกย้ำว่า เคยบอกไปแล้ว นายพีต้องรับผิดชอบ สื่อเห็นด้วย ประชาชนเห็นด้วย ทุกคนพร้อมใจกันหันไปถล่มนายพี)

7) ----> ข้าพเจ้าผู้ให้ข่าวนั้น สะอาดหมดจด ไร้รอยด่างทั้งมวล (คนเห็นใจ เห็นความดีที่นายเอ อุตส่าห์ออกมาเตือนตั้งแต่แรก)

8) ----> Happy Ending คนเดียว (นายเอลอยตัว ไม่ผิด มือสะอาด ได้ทั้งหน้า ได้ทั้งผลประโยชน์....อุ๊บส์....นายพีเลือดอาบ เสียทั้งหน้า เสียทั้งเงิน...ไม่ไหว หนีไปลงทุนประเทศอื่นดีกว่า คนประเทศนี้น่ากลัวจริงๆ)

จบค่ะ รู้สึกเหมือนนิยายยังไงไม่รู้นะคะ

[อ-ริน]

ชัดเจนมากค่ะ คุณติงติง

สำหรับเนชั่น ปกติจะอ่านทุกวันเพราะอยากรับข้อมูลจาก...อีกฟากหนึ่ง...บ้างค่ะ
แต่เริ่มเสียความรู้สึกตั้งแต่เรื่องเอามีดดาบใส่มือคนแก่ที่นอนตายตอน28เมษา
แล้วออกมายอมรับ(เพราะมีอีกฉบับเอามาแฉ)ว่าเป็นการตัดแต่งภาพ
หลังจากนั้นก็จะอ่านอย่างพินิจมากขึ้นค่ะ

[ขุนอิน]

อ่านของคุณติงติงแล้วหนาว

แต่มันก็เป็นความจริงของโลกนี้ เห็นได้ตั้งแต่ระดับชาวบ้านรากหญ้าไปจนถึงระดับผู้บริหารประเทศ

มันเป็นธรรมชาติของกลไกการป้องกันตัวของมนุษย์ ถ้ารู้ว่าเราจะโดนยำ ก็ต้องหาทางชิ่งไว้ก่อน จะโยนอุจจาระไปให้ใครก็ได้ ยิ่งโยนไปให้ฝ่ายตรงข้ามได้ยิ่งดี

หันมาดูตัวเราดีกว่าว่าอย่าเป็นอย่างเขา เริ่มด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะไม่ทำอะไรที่ผิดพลาดเสียหายทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น แต่ถ้าผิดพลาดไปแล้วก็ต้องรู้จักแก้ไข