|0 คอมเมนต์
เราหยิ่งเกินไปหรือเปล่า คิดว่าโตด้วยลำแข้งลำขาตัวเองได้
ไม่งั้น พม่า ภูฎาน คงเป็นประเทศเศษรฐกิจเติบโต ยั่งยืนที่สุดในโลกไปแล้ว
ใช่ครับ การปิดประเทศอาจจะทำให้คนในประเทศมีความสุขได้ แต่คุณต้องปิดการรับรู้ข่าวสารด้วย ไม่อย่างนั้นคุมไม่อยู่.......
keyword อยู่ที่ " ข้อมูลข่าวสาร " เลยครับ เหมือนนอกกะลา กับกะลาครอบ เป็นปัจจัยที่ทำให้รู้และตัดสินใจต่างกัน
ภูฏานคงยังแฮปปี้อยู่เพราะไม่รู้ว่าโลกภายนอกไปถึงไหนแล้ว อัตราการตายของทารก ของแม่ สูงมาก แต่คนไม่เดือดร้อนเพราะเขาคิดว่าก็ตายมากๆแบบนี้แหละไม่เห็นแปลก แต่คนที่รู้เขาไม่กล้าให้ภรรยาคลอดที่นั่น ต้องพามาคลอดเมืองไทย
ถ้าเศรษกิจไม่ดี ประเทศก็ไปไม่รอด เหมือนครอบครัวอ่ะครับ ประเดี๋ยวก็ยุ่ง ความสุขจะมีได้อย่างไรถ้าไม่มีกิน ก็กินผักกินแมงไปตามเรื่อง แต่บางเรื่องมันไม่ใช่แค่ผักแค่หญ้า มันมีความจำเป็นมากกว่านั้น
ปิดประเทศไปนานๆ สุดท้ายลูกหลานไม่มีกินก็ต้องไปทำงานนอกประเทศ เป็นต่างด้าวหลบหนีเข้าเมือง เป็นแรงงานเถื่อน สารพัด อย่าว่าแต่พม่า ลาว เขมรเลยครับ
ขนาดยิ่งใหญ่แบบรัสเซียยังต้องออกมาขายตัวถึงเมืองไทย
ตอนนี้ทั้งจีนและรัสเซียเขาเริ่มเปิดประเทศ จีนเขามีนักคิดนักปราชญ์เยอะแยะ แล้วสรยุทธ์เป็นอะไรถึงลำพองใจว่าเก่งกว่าเขานัก
ทั้งสุรยุทธ์ทั้งสนธิเก่งแค่ไหนเชียว ถ้าไปอยู่เมืองจีน ผมว่าไม่ติดฝุ่นเขาหรอก นายกไม่มีทางได้เป็น ขนาดเมืองไทยยังไม่ได้เป็นเลยถ้าวัดตามความสามารถและตามสถานการณ์ปกติ ต้องปล้นเขามาอ่ะ ถึงได้เป็น ใช่ไหมครับ
เสียดายคนไทยเป็นถึง ผอ. WTO แต่เมืองไทยกลับเป็นแบบนี้