ร่วมส่งบทความ เพื่อรับเทปงานTVI Meeting 2

[Mon money]

เนื่องจากในงาน TVI Meeting #2 ได้มีการบันทึกเสียงการเสวนาไว้ ความยาว 180 นาที เป็นเทป2ตลับ ทางทีมงานมีความประสงค์จะให้สมาชิกร่วมกันเขียนบทความเพื่อรับเทปชุดนี้ ทีมงานได้จัเตรียมเอาไว้ทั้งสิ้น 2 ชุด

กติกาง่ายๆ เพียงส่งบทความในหัวข้อ "เมื่อครั้งเป็นมือใหม่" ถ้าเป็นมือใหม่เลยให้เขียนประสบการณ์ที่พบเลยครับ

-หมดเขต 7 พฤษจิกายน 2546
- ความยาว ไม่เกิน หน้ากระดาษ A4
- ตัดสินโดยการVoteของสมาชิกทุกท่าน โดยทำVote ใช้เวลา 2 อาทิตย์

ร่วมสนุกกันมากๆนะครับ

[ปรัชญา1]

(ไม่ได้ส่งเข้าประกวดนะครับ แต่ส่งเข้ามาประกอบกระทู้)

ผมเริ่มเข้าลงทุนในตลาดหุ้น จาก...คนที่รู้จักกันมาชวน
ว่า..การลงทุนในหุ้น จะมีสภาพคล่อง ดีกว่าเล่นที่ดิน เล่นแสตมป์
เล่นพระ เล่นของเก่า เล่นไม้ เล่นหิน หรือของสะสมชนิดอื่น

ผมได้รับการแนะนำให้รู้จักกับมาร์เก็ตติ้งคนแรก
โดย........เธอนำเอาเอกสารมาให้เซ็นต์ที่บ้าน
และได้ทำหน้าที่ เป็นผู้ดูแลลูกค้า

ตอนแรกเราก็นึกว่าเธอเก่ง เธอสามารถหาหุ้นมาแนะนำให้เรา
ได้ทุกวันเมื่อไปถึงห้องค้า บางวันไม่ได้ไปเธอก็โทรศัพท์มาให้สั่งซื้อสั่งขายถึงบ้าน ช่วงนั้นหุ้นขึ้นจากระดับแถว400จุด วิ่งขึ้นไปหา1,700จุด
กองทุนหุ้น มาเกิดขึ้นทีหลังผมเล่นหุ้น สมัยเขาขายกองทุน
เขาจะให้พนักงานธนาคารมาขายให้กลุ่มลูกค้ากลุ่มเป้าหมายถึงบ้าน
ด้วยว่าเราเป็นลูกค้าเขา มีบ/ช OD กับทางแบ๊งก์ ก็ซื้อกันด้วยความเกรงใจ กองทุนที่ผมซื้อเขาไปเป็นกองทุนไทยออร์คิด1ของกองทุนที่เสนอขายของธนาคารกรุงไทย ได้เงินปันผลมา2บาทและขายกองทุนจำนวนนั้นไปในตลาดได้ราคามา12บาท ด้วยต้นทุน10บาท

ได้กำไรครับ
และไม่ได้เข้าไปซื้อกองทุนอีกเลย
เนื่องจาก นักลงทุนรุ่นพี่เก่าแก่
เขาสมมุติให้ผมฟังว่า.....

ถ้าเขาเป็นผู้บริหารกองทุนใดกองทุนหนึ่ง
เขาจะให้พ่อ-แม่-พี่-น้อง-เครือญาติ
เปิดบัญชีซื้อหุ้นไว้รอขายให้กองทูนที่เขาบริหารอยู่
เรียกว่ารู้ทางลมหรือจะเรียกอินไซด์ก็ว่า....กันไป
ซื้อมา แล้วปล่อยให้กองทุนไล่เก็บหุ้นขึ้นไปได้กำไรสัก20-40%
ก็มาตั้งออฟเฟ่อร์ให้กองทุนของเขาเป็นผู้มารับช่วงซื้อต่อ

ผมกลับมาคิดเออ...ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่


มันก็มีโอกาสเป็นไปได้ ถึงจะมีโอกาสน้อยคนเรา100คน
คงชั่วไม่กี่คน ถ้าเราเจอคนชั่วคงแย่
ผมเลยคิดว่าเราลงทุนเองนี่ล่ะ
หมดให้มันหมดกับมือเรา ความคิดของเรา

อย่าเอาเงินที่เก็บออมทำงานทั้งชีวิตไปฝากเขาเล่นหุ้นเลย

เล่นได้หรือเล่นเสีย ผู้บริหารกองทุนก้ได้เงินเดือนได้โบนัส
เราต้องไปรับความเสี่ยงเองเต็มๆ

นึกขึ้นมา.........คิดถึงลุงช่วย อยู่ท่ามะกา
ที่เอาอึ ราดตัวเอง ประชดชีวิต
ในความรู้สึกผมเชื่อคำที่ลุงช่วยบอกว่าพนักงานมาเสนอขาย
หน่วยลงทุนแบบนั้น หลอกชาวบ้านเป็นความจริง

คือ...คนมาขายหน่วยลงทุน

ก็ไม่เคยลงทุน ไม่มีความรู้ความเสี่ยง
รู้อย่างเดียว คือ..

ทำยอดขายให้ได้ตามที่ได้รับโควต้ามา

ก็ต้องพูดทุกวิถีทางเพื่อให้มีคนซื้อ


(จบแค่เรื่องขายกองทุนแค่นี้ชักนอกเรื่อง)

หลังจากหุ้นขึ้นไปผ่านดัชนี1,700จุดและเริ่มย่อตัวลงมา
ผลประกอบการลงทุนในพ๊อท์ตผมก็ขาดทุน และขาดทุน
จนทนดูไม่ได้ จากเงินที่มีอยู่ตอนเข้าตลาด3แสนบาท
เล่นเด้งหน้าเด้งหลัง เก็งกำไรไปกับเขาจนได้เกือบ2ล้านบาท
สุดท้ายออกจากตลาดขายหุ้นล้างพอท์ต
เหลือเงินกลับมาแค่3หมื่นกว่าบาท
สงสารตัวเอง ได้แล้วไม่รู้จักเลิกไปเชื่อแต่คำแนะนำของ
ผู้อำนวยการ เชื่อมาร์เก็ตติ้ง ไม่รู้จักคิดเองทำตามเขาบอกทั้งหมด

แต่แท้ที่จริงเราโง่เอง

ลงทุนแบบนั้น เชื่อมาร์เก็ตติ้ง
ก็มารู้ทีหลังว่าเธอจบการศึกษา
มาจากวิทยาลัยนาฏศิลป์..........
แต่ไม่มีงานทำเลยมาสมัครเป็นมาร์เก็ตติ้ง
มาร์เก็ตติ้ง...ก็ไม่เป็นเรื่องการลงทุนเช้าสำนักงานใหญ่แฟกซ์มามี
หุ้นเด่น-หุ้นดับ แนวรับ-แนวต้าน ก็ซื้อๆขายๆไปวันๆ
โถ...ลูกค้าล่ะเจ๊ง แต่พวกมาร์ได้วอลุ่ม
เลิกมาสงบจิตสงบใจตั้งหลักใหม่
ไปหาซื้อหนังสือเกี่ยวกับบริษัทจดทะเบียนทั้งตลาดมา
พยายามจำอักษรย่อ ว่าบริษัทนี้ทำมาค้าขายอะไร
การศึกษาเราน้อยเรื่อง แกะงบบัญชีไม่เป็น

แต่หลงตัวเอง ว่าข้าพัฒนาแล้ว ก็เป็นหนึ่งในตองอู

ไปซื้อหนังสือจิตวิทยามวลชนมาอ่านและเข้าตลาดเล่นหุ้นอีก
เพราะผี(พนัน)ไม่เคยลืมหลุม
สุดท้าย....แฮ่ะ แฮ่ะ

เงินทีกำเข้าไปลงทุนอีก3แสนหมด
ตอนดัชนีไหลลงจาก1,100จุดมาถึง700จุด
สุดท้ายก็เลิกเล่นอีกกลับมาหลบเลียแผลใจ
ค้นหาตัวเอง

ด้วย1สมองและ2มือ

ก่อนที่จะกลับเข้าลงทุนด้วยเงิน3แสนบาทเป็นรอบที่3
ตอนดัชนี250กว่าจุด

รอบ3 ไม่เล่านะครับเดี๋ยวผิดกติกา
ขอเป็นส่วนประกอบส่วนเล็กน้อยของกระทู้ครับ

ขอบคุณที่อ่านเรื่องไร้สาระจนจบ

[Jeng]

อิอิ

3 แสน 3 รอบ

[TOMOKI]

อยากได้ครับแต่เขียนบทความไม่เก่ง มีทางอื่นที่จะได้เทปนี้ไหมครับ เช่นจำหน่ายแล้วแบ่งรายได้ส่วนหนึ่งเพื่อการกุศลร่วมกัน

[Mon money]

คุณTomokiและเพื่อนๆครับ ใจจริงอยากทำออกมาหลายๆชุดครับ แต่ไม่มีกำลังจะทำไหว เลยทำออกมา2ชุดครับ

เขียนเถิดครับ เขียนอย่างที่ใจคิดไม่ต้องกังวลอะไร นึกถึงสมัยเราเริ่มต้นใหม่ๆเราได้พบได้เห็นอะไรบ้างก็เขียนมาเลยไม่ซีเรียสครับ

[Meeja]

เมื่อครั้งเป็นมือใหม่

เสียงแห่งความปิติดังขึ้นไม่ขาดสาย ฝูงชนหลั่งไหลมาร่วมแสดงความ
ยินดีกับผู้สำเร็จ วัฒนธรรมแห่งการ เอาอย่าง เข้ามาสู่ชีวิต เรียนจบแล้ว
และรับ ปริญญา คือความสำเร็จของผมเมื่อครั้งวันวาน หางานทำ เป็น
สิ่งที่พึงทำต่อๆ ไป

เอาอย่าง-ปริญญา-หางานทำ วงเวียนวงจรชีวิตที่เด็กจบใหม่เกือบ
ทุกๆ คนต้องคิดต้องทำ งานที่ทำชอบไหม ไม่มีใครรู้ ปริญญาที่จบมาจะ
ได้ใช้ไหม ไม่มีใครทราบ ทุกคนรู้แต่ว่าต้องเอาอย่างตามๆ กันไป ใครที่
ทำอะไรไม่เหมือนเขากลายเป็นคนประหลาด วงจรชีวิตของผมก็เป็นเช่น
นั้น เพื่อไม่ให้ประหลาดต้องหางานทำ โชคดีที่เกิดมาหัวพอไหวได้จบ
วิศวะกับเขา กระทั่งบัณฑิต มือใหม่ อย่างผมหางานก็ง่าย เงินเดือนก็
มาก ชีวิตนี้หากเก็บเกี่ยวความรู้ทางช่างไปเรื่อยๆ จนได้เป็นวิศวกร มือ
เซียน เหมือนพี่ๆ เขา ผมก็คงมี โอกาส ที่จะได้มีฐานะกับเขากันบ้างซักที

โอกาส คำๆ นี้อาจเกิดขึ้นกับชีวิตคนคนหนึ่งได้บ่อยๆ แต่จะไขว่คว้า
ได้หรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ผมมีโอกาสได้เก็บเงินมากกว่าใช้ มีโอกาสได้
ทำงานในสถานที่ดี ในสถานที่ที่เจ้านายดี ซึ่งน้อยคนนักที่จะได้พบได้
เจอ แต่ปัญหาก็เริ่มเข้ามา เมื่อผมรู้ว่าผมคงไม่มีโอกาสได้เป็นวิศวกรมือ
เซียนกับเขาแล้ว เพราะผมไม่ชอบงานวิศวกรรม ผมหางานเอาอย่างเขา
แล้วแต่ก็ไม่ถูกใจ ผมเอาปริญญาอย่างเขาแล้วแต่ก็ไม่ชอบมัน ผมจะปรับ
จะแก้กันอย่างไร มืดแปดด้านแต่ต้องหน้าด้านอยู่ คงเป็นสถานภาพ ณ.
ตอนนั้น จะไปไหน?

โชคดีที่เกิดมาเป็นคนประหยัด งานก็ทำอยู่ต่างจังหวัด โอกาสใช้เงิน
น้อย โอกาสเก็บเงินมาก ยังไม่รู้หรอกว่าอะไรคือเงินเฟ้อ อะไรคือหนี้สิน
อะไรคือทุน อะไรคือกระแสเงินสด จำได้แต่คำสอนของครอบครัว เก็บเงิน
มากๆ จะได้มีใช้ในวันหน้า คำสอนนี้เป็นจริงครับคุณพ่อและคุณแม่ ผมจะ
จำและทำไว้ (ถ้าโลกนี้ไม่มีเงินเฟ้อนะ โชคร้ายที่มันมี)

โอกาสย่อมมีเสมอ ผมชอบอ่านหนังสือ และเป็น Rich Dad & Poor
Dad ของคุณคิโยซากิเล่มนั้นมันจุดประกายขึ้นมา อะไรคือเงินเฟ้อ อะไร
คือหนี้สิน อะไรคือทุน อะไรคือกระแสเงินสด คงมีคนอีกมากที่ได้ประกาย
จากหนังสือเล่มนี้ แต่เช่นเดิม การไขว่คว้าโอกาสเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ผม
ต้องการโอกาสอันนี้ ผมเริ่มค้นหาทางออกจากความมืด หากยังทำงาน
เป็นลูกจ้างต่อไปโอกาสแห่งกระแสเงินสดคงมีไม่มาก โอกาสมาอีกครั้ง
เมื่ออ่านหนังสือตีแตก ของ อ. นิเวศน์ ทุนในตลาดหลักทรัพย์นี่ล่ะที่จะ
เป็นแหล่งกำเนิดกระแสเงินสดแห่งผม ผมมีโอกาสที่ได้แปลงเงินเดือนที่
เหลือแต่ละเดือน ให้เป็นทุนเพื่อความงอกเงยต่อๆ ไป

ผมมีความหวัง ผมอยากเป็นนักลงทุน นักลงทุนที่ไม่มีใครสอนใน
ปริญญา นักลงทุนที่ไม่เอาอย่างคนอื่นเขา ไม่เป็นเหยื่อแห่งการเก็งกำไร
นักลงทุนที่หาทุนมาทำงานแทนเรา นักลงทุนที่แสวงหาโอกาสแห่งชีวิต
นักลงทุนอย่าง Value Investor ที่ไม่ต้องเอาอย่างใคร และยินดีต้อนรับ
ทุกคนที่ลงทุนโดยมีความรู้ ตอนนี้ผมเป็นนักลงทุน มือใหม่ เข้าสู่วงจร
ชีวิตในรูปแบบใหม่ มีโอกาสที่จะไขว่คว้า มีความรู้ให้ศึกษา ผมยังคงไขว่
คว้าความรู้เพื่อแปลงตัวเองให้เป็นนักลงทุน มือเซียน อย่างเฮียๆ ทั้ง
หลายประจำ Web TVI แห่งนี้ ตอนนี้ถึงผมยังทำงานประจำอยู่ แต่ผมรู้
แล้วว่า ผมทำมันไปทำไม (แต่คงต้องเปลี่ยนงานนะ)

เฮียๆ เพื่อนๆ ครับ ผมจะไปกับพวกคุณพร้อมกัน...

[supachail]

ผมเริ่มลงทุนครั้งแรกประมาณ ปี 2537 หรือ 2538 ตอนนั้นเพิ่งทำงานได้ 1-2 ปีเอง ช่วงนั้น เศรษฐกิจเติบโต ภาวะตลาดหุ้นก็เป็นที่ดึงดูดมาก โบรกเกอร์หลายแห่ง ก็เปิดรับสมาชิกใหม่โดยไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมแรกเข้า ทำให้เด็กจบใหม่อย่างผมและเพื่อนๆ ได้มีโอกาสเปิดบัญชีซื้อ- ขายหุ้นกับเขาบ้าง ต้องยอมรับเลยว่า ตอนนั้น เราก็ยังมีเงินเก็บน้อย แต่ก็อยากลงทุน ผมได้ซื้อหุ้นบางตัว โดยการแนะนำของมาร์เกตติ้ง ก็พยายามลงทุนหุ้นเป็นแบงค์ เพราะ ดูปัจจัยพื้นฐานแข็งแกร่งดี หุ้นสื่อสารก็น่าสนใจเพราะแนวโน้มเติบโตสูง ช่วงแรกๆ เมื่อลงทุนไปแล้ว ยอมรับเลย ว่าค่อนข้างตื่นเต้นมากๆ เหมือนว่าเงินต้นของเราจะเป็นอย่างไร เพิ่มขึ้นหรือลดลง ทุกๆวัน ก็คอยพยายามอ่านนสพ. ธุรกิจ ติดตามข้อมูล ข่าวสาร มันก็มีข้อดี นะที่เรารู้สึกตื่นตัว อยู่ตลอดเวลา คอยดูว่า มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ( High Risk High Return ก็แบบนี้ละครับ)
แรกๆก็แบบ ซื้อมาไม่นาน พอมีกำไรนิดหน่อย ก็ขายแล้ว กลัวหัวใจวาย ตื่นเต้นเหลือเกิน ไม่มีใครทำนายได้ว่า ราคาจะขึ้นหรือลง หุ้นบางตัว ก็ไปซื้อตอนที่ราคาสูง ก็มีขาดทุนบ้างเหมือนกัน บางทีเราก็คิดเหมือนกัน ว่า ทำไมการลงทุนมันเป็นถึงตื่นเต้นขนาดนี้เชียวหรือ เราไม่รู้ว่า ตอนไหนเรียกว่า ราคาถูก ตอนไหนที่ราคาแพงเกินไปแล้ว เพราะ P/E ตลาด มันก็ขึ้นไปเรื่อยๆ ทุกคนก็มีความหวังว่าตลาดหุ้น จะเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆ หุ้น IPO ก็ทยอยออกสู่ตลาดเรื่อยๆ เพื่อนผมหลายคน ทำงานอยู่กับบริษัทในกลุ่มสื่อสาร ก็ได้มีโอกาสจองหุ้นที่จัดสรรให้พนักงาน พอหุ้นนั้นเข้าตลาด ก็ได้กำไรกันเป็นแถว บางตัวกำไร 50% บางตัวเป็นเท่าตัวเลย ก็ทำให้หลายคน เกิดความโลภเหมือนกัน ผมก็ไปซื้อหุ้นสื่อสารตัวหนึ่ง ตอนเข้าตลาดไปแล้ว พอซื้อไปสักพัก ราคาลง ก็ใจแป้วสิครับ มีแรงขายทำกำไรไม่น้อย แต่ยังดี ว่ารออีกไม่นานมาก ราคาก็ปรับขึ้นมา พอมีกำไรนิดหน่อย ก็ขายออกไป ก็มีความรู้สึกกล้าๆกลัวๆกับตลาดหุ้นเหมือนกัน รู้สึกว่า ราคาขึ้นลงขึ้นกับจิตวิทยาของผู้ลงทุนอย่างมาก ไม่ค่อยมีใครสนใจพื้นฐานกันสักเท่าไร โชคดีได้หุ้นจองพลังงานตัวหนึ่ง พอหุ้นเข้าตลาด ราคาขึ้นไปเกือบเท่าตัว ผมดีใจมาก เป็นการลงทุนในตลาดหุ้นที่ได้กำไรมากสุด (2-3 เดือนเอง) ผมก็มีไปซื้อกองทุนด้วยความหวังพึ่งผู้บริหารมืออาชีพ ตอนแรกลงทุนกองทุนปิด เพราะคิดว่า ยังขายในตลาดได้ ปรากฏว่า เข้าตลาด ไม่มีคนสนใจ ราคาต่ำกว่า NAV 20% เราก็แย่เลย จากนั้น ก็เลยเปลี่ยนไปเป็นกองทุนเปิดดีกว่า เพราะไปซื้อขายผ่านเคาน์เตอร์ธนาคารได้ เราก็เออดีเหมือนกัน ช่วงนั้น SET น่าจะอยู่ 1400 -1500 แล้วมั้ง โชคดีบางตัวมีกำไรบาง ก็ขายทำกำไรบ้าง ก็ปรากฏว่า ลงทุนได้ไม่นานมาก ตลาดหุ้นถึงจุดสูงสุดประมาณ 1600 หรือ 1700 จุด แล้วก็ตกลงไปเรื่อยๆ แบบที่เราทราบๆกันนะครับ คราวนี้ก็เป็นเรื่องสิครับ ใครมีพอร์ตลงทุนก็ขาดทุนหมด หุ้นตก กองทุนก็ตก แย่กันหมด ตอนนั้นเราก็ไม่กล้า cut loss ตั้งแต่ต้น แถมที่เลวร้าย คือกองทุนที่เราลงทุน เป็นกองทุนหุ้น ซึ่งจะมีนโยบายลงทุนในหุ้น ไม่ต่ำกว่า 60% ก็แย่สิครับ เพราะตลาดหุ้นซบเซา อยู่ในขาลง กองทุนก็ยังต้องถือหุ้นอยู่ตามนโยบาย ผลก็คือ เงินต้นก็หดหายเป็นเรื่อยๆ จากตอนซื้อ 10 บาท เหลือ ต่ำสุด 2 บาท ผมยังโชคดี ที่ลงทุนตอนที่อายุยังน้อย เงินก็มีไม่มาก ตั้งแต่นั้น ผมก็หยุดการลงทุนในตลาดทุนไว้แค่นั้น สรุปภาพรวมได้ว่า การลงทุนของผม โดยรวม มีกำไรนิดหน่อย จนเมื่อปีที่แล้ว ผมได้อ่านหนังสือ Rich Dad Poor Dad ได้เรียนรู้ และ เห็นแนวทางในการดำเนินชีวิตมากขึ้น ทำให้ผมเริ่มกลับมาให้ความสำคัญกับการลงทุนอีกครั้งหนึ่ง และ ตั้งใจว่า จะศึกษาหาความรู้ เพื่อที่จะลงทุนในตลาดอย่างมีหลักการ ซึ่งผมคิดว่า Value investment คือ หลักการที่ดีที่เราควรนำไปปรับใช้ ประกอบกับนำความผิดพลาดในอดีตเป็นบทเรียน ให้เราระมัดระวังมากขึ้น อีกทั้งได้อ่านหนังสือของอาจารย์ นิเวศน์แล้ว ได้ประโยชน์ มากๆเลย ครับ

[VIB007]

คุณมน
พอดีหนังสือ Value Investing Made Easy
ผมมีแล้ว
เลยมาร่วมสนุกในบทความนี้แทน
เพราะอยากได้เทปงานสัมนา
ไปฟังเสียงตัวเองดู
ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหน
ส่วนเสียงของคุณมนและพี่เจ๋ง
เป็นเสียงสเตริโออยู่แล้ว
ไพเราะน่าฟังกว่าผมเยอะ
ใครได้เทปชุดนี้ไป
ก็ทำใจไว้ด้วยแล้วกันครับ

ตอนนี้พอมีเวลา
เลยมาร่วมวง
แต่ขอเขียนคร่าวๆแล้วกันครับ
เอามันเข้าว่า

เมื่อประมาณ 6 ปีก่อน
มีเพื่อนเป็นมาร์เก็ตติ้ง
ของหลักทรัพย์ธนสยามที่ปิดไปแล้ว
ชวนไปเปิดพอร์ต
โดยนำเงินสดไปแลกเป็นตั๋วพีเอ็น
แล้วเขาจะเปิดบัญชีซื้อขายหุ้นให้
ตอนนั้นอยู่ว่างๆไม่รู้จะเอาเงินไปทำอะไร
เลยแบ่งไปเปิดพอร์ตครึ่งนึง

พอได้เบอร์บัญชีมา
ก็เริ่มกระบวนการเลยครับ
ด้วยความไม่มีประสีประสา
ความรู้เรื่องหุ้นก็ไม่มีสักนิด
จำได้ว่าในหนังสือพิมพ์
มีตารางราคาหุ้นอยู่
เลยไปเปิดดู
พบว่า
มีหุ้นตัวหนึ่ง ราคาต่ำสุดในรอบ 24 สัปดาห์
กับราคาสูงสุดต่างกันหลายสิบเปอร์เซนต์
พบว่า
การหาเงินจากหุ้นช่างง่ายดายเสียจริง
ซื้อไว้ไม่ท่าไหร่
ก็ได้กำไรมากมายหลายตังค์
ของอย่างนี้ ของกล้วยๆ
อันนี้คิดในใจนะครับ
ไม่ได้บอกใคร

ผมก็เปิดดูต่อ
หุ้นอะไร Most Active ในวันนั้น
อ้อ หุ้นแบงค์ใหญ่ตัวหนึ่ง
เอาล่ะ
เลือกตัวนี้หละว่ะ
โทรไปสั่งมาร์ทันที
ซื้อไปจำได้ว่า
หนึ่งแสนบาท
พอวางหูเสร็จ
รู้ได้ด้วยสัญชาตญานว่า
ตูได้กำไรแน่งานนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

วันรุ่งขึ้น
เหมือนมีซิกเซนต์ครับ
ราคาหุ้นตัวนั้นขึ้นไป 4% ครับ
ผมหมุนโทรศัพท์หามาร์ผมทันที
"ขายหมดพอร์ต"
ผมสั่งมาร์ของผมด้วยความมั่นใจเกินร้อย
หลังจากนั้นสองสามวัน
ผมได้รับเงินขายหุ้นกลับเข้าบัญชี
ผมมีเงินเพิ่มขึ้น 4,000 บาท
ผมรู้สึกว่า
ผมเป็นเซียนกลับชาติมาเกิด
ผมเป็นผู้หยั่งรู้ในตลาดหุ้น
ผมมีสัญชาตญานในการทำนายราคาหุ้น
โอ.....ผมช่างเก่งกาจเสียจริงๆ

จากนั้น
ผมก็ใช้วิชาที่ผมมี
จัดการดำเนินการซื้อหุ้นอีกเหมือนเดิม
ผมสั่งซื้อหุ้นตัวเดิมครับ
คราวนี้ผมมั่นใจมาก
ผมเดิมพันด้วยเงินมากกว่าเดิมสองเท่า
โทรไปหามาร์
สั่งซื้อด้วยความมั่นใจ
"เคาะราคาเลย หุ้นขึ้นแน่นอน"
หลังจากวางสาย
ผมก็กลับบ้าน
นอนหลับฝันดี
เพื่อพรุ่งนี้ตื่นมา
จะพบกับข่าวดีเหมือนคราวที่แล้ว

วันรุ่งขึ้น
ข่าวการประกาศปิดกิจการไฟแนนซ์แพร่สะพัด
นายกออกมาให้ข่าวว่า
จะไม่มีการลดค่าเงินบาท
ถึงตอนนั้น
ไม่มีใครฟังใครแล้วครับ
ราคาหุ้นแบงค์ตัวที่ผมถือ
ก็ค่อยๆดิ่งลงเหมือนเรือดำน้ำ
แต่ผมมีวิชาดีครับ
เพราะผมคิดว่า
"ไม่ขายก็ไม่ขาดทุน โว๊ย"
ผมก็เปิดดูราคาหุ้นตัวนี้แทบทุกวัน
แล้วราคามันก็ร่วงลงทุกวัน
สุดท้ายผมก็ขาดทุนไปมากกว่า 50%
กว่าจะตัดใจขายทิ้งได้

และแล้ว
ผมก็พบว่า
การลงทุนในหุ้น
มันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่ผมคิด
และผมก็ไม่ไช่เซียนหุ้นอย่างที่ผมคาด

และ
ผมก็ยังพบอีกว่า
ผมเป็น.....แมงเม่าตัวจริงเสียงจริงครับ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

จบบริบูรณ์

[ปรัชญา1]

แว่วเสียงมาตามสายลม

เสียงดีทั้ง3คน

หล่อทั้ง3คน

อธิบายได้ดีเยี่ยมครับฟังแล้วเข้าใจง่าย

อ่านหนังสืออาจจะงงๆ แต่ได้ฟัง3ท่านพูดเข้าใจได้เลยครับ

ขอชมจากใจจริง ทำได้ดี (ท่าน ดร.ยังไม่เคยทำได้แบบนี้เลย)

แต่...สาวๆคงต้องผิดหวังนะครับ

มีเพื่อนคู่ชีวิต แล้วครับ คงจะให้ไปเป็นวิทยากรส่วนตัวคงไม่ได้ค่ะ

[Mon money]

สำหรับการแข่งขันของชุดนี้ยังไม่หมดนะครับ ยังต่อได้อีกจนถึงอาทิตย์หน้า ผมขอเพิ่มให้อีกสองชุด รวมทั้งสิ้น4ชุด อย่าช้านะครับ รีบกันหน่อย

ส่วนเรื่องความหล่อเนี้ย ผมอาจเป็นรองทั้ง2ท่านนะครับ

แต่เรื่องความหนุ่มนี่ผมกล้ายืนยันว่า ผมหนุ่มสุด

สำหรับเรื่องการเป็นที่ปรึกษาของสาวๆ นี่ยังเปิดรับนะครับ อิ อิ

ยินดีรับใช้สาวๆทุกท่าน

[โหนด]

ไม่ได้ไปพบปะสังสรรค์แต่ชอบฟังเทปบรรยายเลยต้องขอลองดูด้วยค่ะ

...จากเป็นคนที่ไม่เคยสนใจเรื่องการลงทุนในหุ้นเลย ทำงานอย่างหนักด้วยใจรักทุกวัน ไม่เคยวางแผนชีวิตให้ตัวเอง มีก็ใช้ไม่มีก็ไม่ใช้ วันหนึ่งเมื่อปี44 มีเพื่อนมาเล่าว่าอ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อพ่อรวยสอนลูก เล่าให้ฟังจนเริ่มสนใจและเอามาทิ้งไว้ให้อ่าน ก็อ่านดูคืนนั้นทั้งคืนเกือบไม่ได้นอน ใจมันเต้นเร็วบอกไม่ถูกว่าเป็นอะไร อ่านไปนึกไปว่าเออจริงของเขาๆ ทั้งคืน อยากมีอิสรภาพทางการเงิน ทำไมเราไม่เคยคิดอะไรแบบนี้บ้าง
...เช้าขึ้นบอกกับแม่ว่าให้ช่วยรับหนังสือพิมพ์ธุรกิจสักฉบับ เกิดมาไม่เคยสนใจอ่านก็ลองอ่านดู เข้าอเมซอนไปซื้อหนังสือของปีเตอร์ลินช์ที่เขาพูดถึงในหนังสือพ่อรวย ได้มาครั้งแรกเปิดดูแล้วต้องตายแน่ๆมีแต่ตัวหนังสือล้วนๆ พอลองอ่านดูแล้วกลับวางไม่ลงเพราะเขาเขียนได้สนุกดี เห็นภาพเข้าใจง่ายๆ อยากลองซื้อหุ้นขึ้นมาบ้างจะทำยังไงดี อ่านข่าวว่าเขามีอบรมเบื้องต้นที่ตลาดหลักทรัพย์ก็สมัครไปฟัง ได้ฟังดร.นิเวศน์ครั้งแรกที่นั่นก็ใช่เลย...ดร.คนนี้มาแนวเดียวกับปีเตอร์ลินช์เลย ใช้ได้ก็จำชื่อเขาเอาไว้ ที่นั่นเขาก็อบรมอีกหลายเรื่องทั้งวันรู้สึกว่าหัวทั้งโตทั้งหนัก มีหนังสือดร.ขายที่หน้างานก็ซื้อมาอ่านอีก...อ่านไปหัวเราะไป เออแกเอาจริงแฮะเข้าท่าดี...ไม่เหมือนที่ดูในทีวีที่วิเคราะห์กันทั้งวัน คุณปีเตอร์สอนไว้ว่าอย่าไปฟังเขาก็รู้เท่าเรานั่นแหละ
...ได้เพื่อนแม่ที่มีพอร์ตเขาบอกให้มาลองซื้อที่เขาดูก็ได้ ก็มาเลือกว่าเราจะซื้ออะไรดีในหนังสือพิมพ์ เขาว่าให้ดูหุ้นที่มีเงินสดมากไม่มีหนี้ มีปันผลดีทุกปีไม่ต่ำกว่า 7-8% ดูแล้วก็เลือก CM ลองดูหนี้ไม่มีเงินสดเยอะแยะปันผลตลอด ตัวก็เล็กๆไม่มีใครสนใจ แล้วก็ LEE ขายอาหารสัตว์นี่นา น่าจะดีเพราะมีลูกค้าทำทั้งไก่กุ้งส่งออกเยอะแยะ แล้วก็มองๆ TF ตามที่ฟังดร.มาในงานเพราะทุกคนรอบตัวเราก็ทานมาม่ากันทั้งนั้นและโหวตกันเองแล้วว่าเส้นอร่อยกว่าใคร แต่จะซื้อวันไหนดีนะ กลับไปอ่านปีเตอร์ลินช์อีก...ให้รอซื้อตอนหุ้นสะอึก...วันหนึ่งหนังสือพิมพ์ก็ลงว่าหุ้นใหญ่TFจะขายหุ้นไปทำอย่างอื่น เท่านั้นแหละหุ้นก็ลงรูดไปหลายสิบบาทเราก็นี่ไงสะอึกแล้ว โทรไปหาเพื่อนแม่มือไม้สั่นว่าจะซื้อแล้วค่ะวันนี้เลย TF CM LEEอย่างละ 200หุ้น จำได้ว่าเขาโทรกลับมาถามว่าโบรกเกอร์ของเขาถามว่าCMชื่อเต็มๆว่าอะไรไม่รู้จักหรือคงไม่ค่อยจะได้ยินบ่อยๆ
...จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ได้ค่อยๆเรียนรู้จากหนังสือมาตลอด หนักไปทางปีเตอร์ลินช์มากกว่า(อ่านทุกเล่มโดยสั่งจากอเมซอน)เพราะได้อ่านของ
เกรแฮมแล้วไม่ค่อยจะรู้เรื่องนัก ตั้งใจว่าซื้อหุ้นแล้วจะถือนานๆเป็นปีกว่าจะขายออกเพื่อเปลี่ยนตัวใหม่ ทุกครั้งที่ตั้งใจจะปรับพอร์ตก็จะกลับไปอ่านทบทวนหนังสือให้แน่ใจ
...ทุกวันนี้ก็มีพอร์ตของตัวเองที่มีพอร์ตย่อยๆของเพื่อน,น้องชายและหลานอยู่ในชื่อของเรา(ของเพื่อนใช้วิธีปรึกษากัน ของน้องเราก็แนะนำให้เขาตัดสินใจเอง ของหลานเราดูแลทั้งหมด) ดูแลพอร์ตให้พ่อซึ่งไว้ใจให้เราซื้อขายแทน(เคยแต่ซื้อไม่เคยขายเลย) คุยกันเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างเพราะเราคอยห้ามไม่ให้ขาย กลายเป็นคนสนใจเรื่องธุรกิจต่างๆเพราะเข้าไปค้นคว้าและไปอบรมบ้างจนระยะหลังนี้ไม่ไปแล้วเพราะเริ่มเบื่อ ได้มาเจอเวบไซท์นี้รู้สึกดีใจมากที่มีโอกาสหาความรู้ได้ตลอดเวลา จากการอ่านโพสท์ที่แลกเปลี่ยนความเห็นกัน คิดว่าชีวิตตัวเองเปลี่ยนไปมากในด้านความรู้เรื่องการเงินการลงทุนและตั้งใจว่าจะลงทุนเกือบ100%ของเงินที่หามาได้ มีเหลือไว้แค่พอกินพอใช้นิดหน่อยก็น่าจะมีความสุขพอแล้วค่ะ

[ลูกอิสาน]

ถ้ามีคนคิดอย่างคุณโหนด ....ผมว่าเวปนี้ก็บรรลุวัตถุประสงค์แล้วครับ
ขอเป็นกำลังใจครับ

[ปรัชญา1]

[
แต่จะซื้อวันไหนดีนะ กลับไปอ่านปีเตอร์ลินช์อีก...ให้รอซื้อตอนหุ้นสะอึก......

คุณโหนด พบสัจจะธรรมแล้วครับ รอวันหุ้นสะอึก
ถ้าจับสัญญาณได้ ก็เป็นนาทีทองครับ

[Mon money]

เนื่องจากมีห้าบทความดังนั้นไม่ต้องVoteครับ ท่านที่ส่งบทความลงกรุณาส่งที่จัดส่งให้ผมทางPMด้วยครับ