Re: 300 บาทพ่นพิษ! รง.โคราชเจ๊งแล้ว 6 แห่ง เลิกจ้าง 800 จริงอย่างพี่ฉัตรชัยว่าครับ ผมรู้สึกเหมือนพี่กำลังจะมองนโยบายรัฐเป็น Mr.market รึเปล่าครับ คือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันก็เป็นตัวแปรที่เราควบคุมไม่ได้ ในฐานะประชาชนเราอาจวิพากวิจารณ์ได้ แต่ในฐานะนักลงทุน ไม่มีประโยชน์ที่เราจะก่นด่า Mr.market เราเพียงแค่ควรจะทำตัวให้พร้อมในยามที่ Mr.market หยิบยื่นโอกาสให้เราต่างหาก.... รึเปล่าเอ่ย โดย Mars เสาร์ ม.ค. 26, 2013 4:04 pm

Re: เมื่อไหร่สูงสุดจะคืนสู่สามัญ .. โดดหน้าผาปี 56 PE Vs. SET50 High or Low ???? What do you like? Are you sure? http://img15.picoodle.com/i51p/river_lamp/u35h_e4d_ud4cw.jpg ขอถามแบบคนความรู้น้อยหน่อยนะครับ คือที่คุณ Nevercry.boy พยายามจะสื่อก็คือ ตลาดหุ้นทุกวันนี้ PE ต่ำมากเมื่อเทียบกับ market cap รึเปล่าครับ เพราะถ้าพล็อตลงไปในกราฟจะเห้นเส้นแดงต่ำกว่าเส้นฟ้าเสียอีก คือผมอ่านแล้วงงๆ เพราะไม่ค่อยเข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่าง SET กับ PE จะสะท้อนแนวโน้มของ SET ในอนาคตได้ยังไงบ้าง แต่ผมดุกราฟแล้วกลับรู้สึกกลัว เหมือนกับ SET Growth ไปมากๆ แต่ PE ดูเหมือนจะต่ำ เพราะกำไรของบริษัทใหญ่ๆ หลายๆแห่งในปีที่แล้วพากันโตจนดึงให้ PE ต่ำ ทั้งที่โครงสร้างเศรษฐกิจไม่ได้แข็งแกร่งขึ้นอย่างชัดเจน พูดแล้วก็งงตัวเองครับ เป็นแค่ความรู้สึกไม่ได้มี Fact รองรับเลยครับ ^^" โดย Mars เสาร์ ม.ค. 26, 2013 1:57 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ผม 24 ครับ ไม่รู้คุณ yakjabon เป็นพี่หรือน้อง แต่ตอนนี้ผมนับถือเป็นศิษย์พี่สำนัก TVI ครับ ฮ่าา โดย Mars ศุกร์ ม.ค. 25, 2013 11:59 pm

Re: 300 บาทพ่นพิษ! รง.โคราชเจ๊งแล้ว 6 แห่ง เลิกจ้าง 800 แต่ประเด็นที่คุณ syj เจ้าของกระทู้ต้องการจะนำเสนอคือ "มันสมควรแล้วหรือ กับการที่โชว์ห่วยจะตายเพราะแข่งขันไม่ได้ มาเป็นตายเพราะนโยบายประชานิยมแบบอาหารจานด่านของภาครัฐ???" มือไวใจเร็วไปหน่อยครับ ยังไม่ชินกับบอร์ดที่นี่เลยเผลอ submit หลังเขียนเสร็จทุกทีเลย ขอแก้ไขเป็น แต่"ผมเข้าใจว่า"ประเด็นที่คุณ syj เจ้าของกระทู้ต้องการจะนำเสนอคือ "มันสมควรแล้วหรือ กับการที่โชว์ห่วยจะตายเพราะแข่งขันไม่ได้ มาเป็นตายเพราะนโยบายประชานิยมแบบอาหารจานด่านของภาครัฐ???" มากกว่ารึเปล่าน่ะครับ คือ SME ที่ไม่มี DCA อาจจะตายเข้าสักวันนึงก็จริง แต่ถ้าให้เวลาเขาได้ปรับโครงสร้างพฐขององค์กรให้มากกว่านี้ก่อนจะระเบิดค่าแรงขึ้นมาหลาย 10% เขาเหล่านี้อาจจะรอดก็ได้ คือผมเข้าใจเอาเองน่ะครับ ผิดถูกประการใดต้องขอโทษด้วยครับ โดย Mars ศุกร์ ม.ค. 25, 2013 10:35 pm

Re: 300 บาทพ่นพิษ! รง.โคราชเจ๊งแล้ว 6 แห่ง เลิกจ้าง 800 แชร์ตามความรู้อันน้อยนิดที่มี และฐานะที่เป็นคนในครอบครัวของเจ้าของธุรกิจขนาดกลางนะครับ ผมว่านโยบาย 300 กำลังฆ่าธุรกิจรายเล็กๆ แบบค่อนข้างชัดเจนเลยครับ เป็นนโยบายที่ให้ประโยชน์กับชนชั้นแรงงานและธุรกิจรายใหญ่โดยแท้ ส่วนคห.ที่หลายๆท่านเห็นว่า เป็นนโยบายที่มองถึงอนาคตของประเทศ อยากจะรีดศักยภาพให้เหล่า SME พัฒนาตัวเองเพื่ออยู่รอด ผมมีความเห็นแย้งครับ ขอแบ่งเป็นประเด็นดังนี้ครับ 1. นโยบายเพิ่มค่าแรงเป็นนโยบายประชานิยมที่ไม่ได้แก้ปัญหาเชิงโครงสร้างครับ คือเพิ่มรายได้ให้แบบจับยัดจริง แต่ไม่ได้มีนโยบายในด้านการพัฒนะทั้งทักษะและทัศนคติทั้งในเรื่องหน้าที่ และการเก็บออมมากเพียงพอครับ ทุกวันนี้ถึงค่าแรงจะขึ้นมากขนาดนี้ แต่ผมยังเห็นแรงงานไทย ขาดงาน หนีงาน กู้หนี้ยืมสิน ฯลฯ อยู่ทุกวี่วัน ในขณะที่แรงงานต่างด้าว แทบจะไม่มีป่วย ลา มาสายให้เห็น แถมยังเก็บเงิน(ฝากผม)โอนไปให้ครอบครัวได้เป็นหมื่นๆ 2. รัฐไม่มีนโยบายอุ้ม SME ที่มากเพียงพอจะชดเชยกับค่าใช้จ่ายที่มากขึ้นครับ สังเกตได้ชัดๆ คือบริษัทใหญ่มีปรับลดภาษีนิติบุคคล ซึ่งอย่างที่หลายๆท่านบอกว่า SME ไม่ทำขาดทุนก็ใช้วิธีการเลี่ยงภาษี (ถ้าไม่ทำก็จะแข่งขันกับ SME ระดับเดียวกันไม่ไหว เพราะรายเล็กเลี่ยงกันแทบจะทั้งระบบ) แต่ SME มีนโยบายบ้าง แต่ไม่มาก และไม่แรงครับ เห็นชัดๆเลยคือธุรกิจขนาดเล็ก-กลางที่พฐ.ไม่ดีทยอยปิดตัวไปแล้ว 3. รู้แต่แรกว่าค่าแรงจะปรับ ทำไมไม่ปรับตัว?? ผมว่าถ้าเหล่าเจ้าของ SME เอาตำรามาท่องกันถกกันถึง DCA SWOT ขององค์กร ก็น่าจะช่วยให้ผ่านวิกฤติตรงนี้ไปได้นะครับ แต่เอ๊ะ!? ถ้าเหล่าเจ้าของคนที่ว่ามีความสามารถกันมากขนาดนั้น ผมว่าเผลอๆ หลุดตัวเองไปจาก SME ไปยอมจ่ายภาษีนานแล้วครับ ภาพที่ผมเห็นคือผู้ประกอบการในต่างจังหวัดส่วนมากไม่ได้มากับทฤษฎีเลยครับ มาจากภาคปฏิบัติล้วนๆ ผู้ประกอบการประเภทนี้ใช้"ความรู้สึก"หรือ"เซ้นส์"ในการดำเนินธุรกิจครับ น้อยมากที่จะมานั่งกางตัวเลข แล้ววัดผลการดำเนินงานเหมือนนักลงทุน อย่าว่าแต่ Different ตัวเองเลยครับ แค่แยกบัญชีบริษัทกับกระเป๋าตัวเองออกจากกันได้ก็ดีมากแล้ว เสริมข้อ 3. อีกนิด คือ ผมค่อนข้างจะเข้าใจและยอมรับในโลกแห่งการแข่งขัน และเข้าใจว่าสู้ไม่ได้ก็ต้องตายไปเอง เหมือนกับโชว์ห่วยที่ถูก Super/convenient Store ฆ่าทิ้งไปไม่รู้เท่าไหร่ แต่ประเด็นที่คุณ syj เจ้าของกระทู้ต้องการจะนำเสนอคือ "มันสมควรแล้วหรือ กับการที่โชว์ห่วยจะตายเพราะแข่งขันไม่ได้ มาเป็นตายเพราะนโยบายประชานิยมแบบอาหารจานด่านของภาครัฐ???" 4. ข้อนี้อิงการเมืองนิดหน่อยนะครับ (เกริ่นก่อนกลัวจะหาว่าผมเลือกข้างเลือกสี) คือผมว่าชนชั้นกลางมีผลต่อรัฐค่อนข้างน้อยทุกยุคทุกสมัยอยู่แล้วน่ะครับ รัฐจะได้ประโยชน์จากชนชั้นล่าง เพราะสามารถชักจูงง่าย ใช้งบไม่มากก็สามารถสร้าง Loyalty ให้กับพรรคได้ ในขณะที่ชนชั้นบนระดับสูงมากๆๆๆ ก็เป็นเสมือนแหล่งทุนของพรรคการเมืองอยู่แล้ว ทั้งล่างและบนเลยเป็น Stake holder ที่สำคัญของรัฐ ในขณะที่ชนชั้นกลางน่ะเหรอ? จะซื้อเสียงก็ยาก+แพง เงินจะอุดหนุนรัฐก็คงมีแค่กระจ้อยร่อย จะสนใจไปทำไม???? ทั้งหมดนี้คือภาพที่ผมเห็นนะครับ โรงงานของบ้านผมจ้างแพงกว่า 300 ครับ จ่ายภาษีเกือบทั้งระบบ (อ่านแล้วเงียบไว้ อย่าเอ็ดไปนะครับ) แต่ลูกค้าโรงงานผมเป็นรายเล็กครับ ผมขายของส่วนใหญ่จะขอให้เปิดบิลขาวแทบทั้งนั้น ทุกวันนี้ลูกค้าต่างจังหวัดรายเล็กๆ เริ่มเขียนเช็คยาวขึ้น โอนเงินช้าลง ทุกวันๆ จนผมเริ่มกลัวแล้วครับ นี่ก็ปรึกษากันว่าจะเปิด Vat หมดแล้วแบกภาระไว้เองแล้ว (ยอมเสียภาษียังดีกว่าถูกเบี้ยวหนี้ครับ) ผมรู้สึกว่าหลายๆ นโบายของรัฐเป็นนโยบายประชานิยมจนเกินไปนะครับ คือซื้อแต่ใจแต่ไม่ได้พัฒนาคุณภาพชีวิตจริงๆจังๆเลย ผมกำลังรู้สึกว่าประเทศเราจะมีชนชั้นกลางน้อยลงครับ แต่คนรวยจะรวยขึ้นมาก คนจนยังคงจนต่อไป การกระจายรายได้จะมี Gap ที่มากขึ้นครับ ทั้งหมดทั้งมวลเป็นแค่ "ความรู้สึก" นะครับ คือผมไม่มี Fact ว่าการกระจายรายได้ในปัจจุบันเทียบกับอดีตเป็นยังไง อาจจะดีขึ้นก็ได้ครับ ถ้ามีผู้รู้ท่านใดแลกเปลี่ยน ก็ดียินดีมากๆครับผม ขอบคุณมากครับ โดย Mars ศุกร์ ม.ค. 25, 2013 10:31 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค เล่นบอร์ดอ่านกระทู้ที่นี่มากๆแล้ว อยากเห็นหน้าพวกพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ตัวเป็นๆ จริงๆ อยากจะขอบคุณ อยากจะเรียนรู้ และถ่ายทอดให้มากเท่าที่จะมากได้ ผมรู้สึกได้ว่าพวกพี่ๆที่สิงกันอยู่ในบอร์ดนี้มีความพิเศษอะไรบางอย่าง เหมือนกับเป็น "นักลงทุน" ตัวจริงเสียงจริง ไม่เหมือนคนเล่นหุ้นเอาซะเลย เพียงแค่ใช้ตลาดหุ้นเป็นเครื่องมือหาโอกาสซื้อธุรกิจดีๆ ราคาเหมาะสมแค่นั้น แต่ก่อนผมคิดว่าชีวิตมีหลายทางเลือก "ทางลัด" คือทางที่จะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จได้เร็วที่สุด (เชื่อว่าเด็ก Gen ใหม่ก็จะอุตริคิดแบบเดียวกันกับผมไม่น้อย) ตอนนี้ประสบการณ์ได้ทำให้ผมรู้แล้วว่าทางลัดนั้น อาจจะทำให้ประสบความสำเร็จได้เร็วที่สุด แต่ไม่ใช่ทางที่ยั่งยืนที่สุด การ"อดทน"เดินในเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งที่เหมาะกับเราต่างหาก ที่จะทำให้คนเรามีจุดหมายที่ยิ่งใหญ่ยิ่งขึ้นๆ มันจะไม่เร็วเหมือนทางลัด เพราะจุดหมายนั้นมันจะทอดยาวไม่มีวันสิ้นสุด ต้องขอขอบคุณเวปบอร์ดแห่งนี้ และสมาคมฯ จริงๆครับ ผมตั้งใจว่าจะสมัครสมาชิกสมาคมอย่างแน่นอน แต่ว่าตอนนี้ยังไม่พร้อมครับ ผมกลัวตัวเองว่าถ้าสมัครไปแล้วจะมัวแต่เข้าไปนั่งร่อนอยู่ในห้องร้อยคนร้อยหุ้น แทนที่จะเป็นห้องคลังกระทู้คุณค่า เพราะฉะนั้นผมจะอดใจรอที่จะเป็นสมาชิกเพื่อที่จะทำให้ตัวเองมีคุณสมบัติที่เหมาะสมเสียก่อน สักวันหนึ่งผมอยากจะได้เจอเจอกับเพื่อนๆ พี่ๆที่มีแนวคิดคล้ายคลึงกันครับ ผมเคยคิดว่าการเก็บค่าสมาชิกอาจจะทำให้สังคมที่นี่เปลี่ยนไป แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่านี่เป็นสังคมที่น่าอยู่จริงๆ ขอบคุณจากใจครับ โดย Mars ศุกร์ ม.ค. 25, 2013 10:28 am

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ สนุกดีนะครับ ข้อคิดของพี่ yakjabon ให้อะไรผมได้เยอะเลย ผมอาจจะไม่ได้โชคดีที่สุดที่ไม่ได้ทำตามฝันของตัวเอง แต่อย่างน้อยผมไม่ใช่คนที่แย่ที่สุดแน่ๆ เพราะทุกวันนี้ถึงจะเป็นฝันของพ่อ แต่มันก็คงจะดีกว่าทำตามฝันให้เจ้านายหรือผู้ถือหุ้นที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเราน่ะนะ ^^ ผมเคยแอบอ่าน warren buffet and the interpretation of financial statements แล้วน่ะครับ ก็เข้าใจได้ไม่ยากเท่าไหร่นะครับ แต่ผมมีความรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่าวอเรนตัวจริงคงไม่ได้อ่านงบแค่นี้เลยยังไงไม่รู้น่ะครับ (ไม่รู้ผมบ้าหรือคิดไปเองรึเปล่า 555) เดี๋ยวผมจะลองปัดฝุ่นกลับมาทบทวนอีกเที่ยวหนึ่ง ว่าแต่พี่ yakjabon มีอะไรจะแนะนำมั้ยครับ NIDA ฟังดูรายชื่ออ.แล้วน่าสนใจมากๆๆๆๆๆครับ ไม่ทราบว่าบรมครูเหล่านั้นยังสอนอยู่รึเปล่าครับ แล้วค่าเทอมนี่มหาโหดมั้ยครับ เห็นชื่อคนสอนแล้วตาละห้อยทีเดียว ปล.2 นอกจากกระทู้ตะแกรงร่อน ผมเพิ่งค้นพบกระทู้ หัดรู้เรื่องงบการเงินของคุณ sattaya ครับ กะว่าจะตามอ่านไปพร้อมๆกับตะแกรงร่อน ผมเป็นคนอ่านหนังสือได้ไม่ยาวน่ะครับ เป็นเด็กรุ่นใหม่สมาธิสั้น ถ้านั่งหน้าจอคอมจะนั่งได้นานกว่า เลยรู้สึกว่าอ่านอะไรจากเวปบอร์ดน่าจะซึมซับได้เยอะกว่าหนังสือ แต่หนังสือไม่ทิ้งแน่ครับ มีเวลายาวๆ ที่อยู่ในโลกส่วนตัวเป็นได้เปิดทุกครั้ง แต่ทุกวันนี้อยู่ออฟฟิศวันละ 12 ชม. จะอ่านหนังสือก็กลัวพนักงานเห็น แอบหาความรู้ผ่านหน้าจอสบายใจกว่า ฮ่าๆๆๆ โดย Mars พฤหัสฯ. ม.ค. 24, 2013 11:50 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ผมรบกวนถามพี่ๆอีกนิดนึงนะครับ (ขอเรียกทุกท่านว่าพี่ๆ ไม่แน่ใจว่าอายุมากกว่าน้อยกว่า แต่นับตามอาวุโสในสำนัก VI ผมคงจะเป็นศิษย์รุ่นเล็ก) คือผมอ่านกระทู้ตะแกรงร่อนหุ้นแล้ว ได้แนวคิดมากๆ แต่ผมรุ้สึกว่ายังขาดในแง่มุมของการปฏิบัติอีกมากน่ะครับ (ถึงพี่วิบูลย์จะบอกว่าเป็นแค่ 10% ก็เถอะ) คือผมค่อนข้างจะเข้าใจแนวทางการลงทุนของตัวเองแล้ว แต่ผมยังขาดเครื่องมือน่ะครับ เกริ่นซะมาก สรุปคือผมอ่านงบไม่เป็นครับ (ฮา) คือตามที่ผมเข้าใจ แนวคิดของ VI คือการลงทุนในธุรกิจ และเป้าหมายก็เพื่อผลตอบแทน"ในระยะยาว" ซึ่งงบการเงินก็เสมือนสุขภาพของบริษัท เพราะฉะนั้นจริงๆแล้วเราควรจะเข้าใจแทบจะทั้งหมดของงบ (เพราะทุกส่วนก็คืออวัยวะในร่างกาย) แต่สำหรับผมที่อ่อนด้อยเรื่องพื้นฐานทางบัญชีอยากจะให้พี่ๆช่วยแนะนำหนังสือการอ่านงบที่เน้นในจุดที่สำคัญๆ ถ้าเปรียบกับอวัยวะก็เหมือนเป็นหัวใจ ปอด ดวงตา ฯลฯ ก่อนน่ะครับ บอกตามตรงคือผมเปิดงบแล้วแทบจะหมดกำลังใจ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดีเลยครับ ^^" โดย Mars พฤหัสฯ. ม.ค. 24, 2013 5:54 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ยินดีแชร์แนวคิดครับ ป.ตรีผมจบบริหารการตลาดมา คิดว่าตัวเองก็พอรู้อะไรๆในธุรกิจ กลยุทธ์การตลาด การจัดการองค์การ ต่างๆพอตัว แต่พอเรียนMBAแล้วถึงรู้ว่าเรารู้มาน้อยมาก มันทำให้เข้าใจในธุรกิจมากขึ้น จริงๆไม่เรียนโทก็ได้นะครับซื้อหนังสือมาอ่านเอง ถ้าอ่านหนังสือจบก็ได้ความรู้เหมือนกัน แต่การเรียนโทมันบังคับให้เราต้องรู้ภายในระยะเวลาเท่านั้นเท่านี้ก่อนที่จะสอบ มีคำถามอะไรก็ถามอาจารย์ผู้สอนได้ แล้วเอามาใช้ในธุรกิจของเราได้ด้วยครับ และที่สำคัญกว่าเอามาใช้ในการเลือกหุ้นได้มากกว่าเสียอีก 2ปีของป.โทอ่านหนังสือหุ้นน้อยลงมากครับ แต่กลับกันอ่านหนังสือธุรกิจ กลยุทธ์ต่างๆ การตลาด การบริหารทรัพยากรมนุษย์ ความยืดหยุ่นของการจัดโครงสร้างองค์การและอื่นๆแทนครับ เพราะเรียนโท.เลยจำเป็นต้องอ่านเพื่อจะได้มีไอเดียในการทำข้อสอบครับ ค่าใช้จ่าย ของผมประมาณแสนหก-แสนเจ็ดครับ เรียนรามคำแหงครับ ขับไปมหาลัย100กิโลครับ นอนโรงแรม1คืน คืนละ500 ใบปริญญาก็ไม่มีความหมายกับผมเหมือนกันครับ เพราะไม่เคยทำงานออฟฟิสเลย แต่คิดว่าปัจจุบันอายุ30 และจะลงทุนตลอดชีวิต ต้องลงทุนไปอีกหลายๆสิบปี คิดว่าตัวเองจำเป็นต้องมีอาวุธคือความรู้ ในการลงทุนในตลาดหุ้นครับ สรุป ความคิดผมแนะนำให้เรียนนะครับ คุ้มค่าแน่นอนครับ ถ้าไม่มีมหาลัยในใจ แนะนำรามคำแหงครับ ขอบคุณพี่ porzilla มากครับ สงสัยต้องบริหารเวลาดีๆ หาเรียนเพิ่มซะแล้ว แต่ตอนนี้ขอขะมักขะเม่นศึกษาแนวทางการลงทุนในธุรกิจของตัวเองต่อไปครับ ^^ โดย Mars พฤหัสฯ. ม.ค. 24, 2013 5:14 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค เป็นกระทู้ที่ให้แรงบันดาลใจจริงๆครับ ปัญหาของคุณMarsคล้ายกับผมเลยครับ แรกๆเป็นเหมือนกับของคุณMarsและของคุณPlant ตอนนี้ทำธุรกิจมาได้5-6ปีแล้ว ก็เริ่มอยู่ตัวและพิสูจน์ตัวเองกับพ่อได้แล้ว แต่ก็ยังเหนื่อยมากๆอยู่ครับจันทร์ถึงศุกร์ทำงานร้านค้าปลีกขายสังฆภัณฑ์กับวัสดุเครื่องมือช่าง 7.00-19.00 น. และอ่านหนังสือลงทุนวันละ2-3ชม. เสาร์อาทิตย์ เรียนป.โทMBA 2ปี พอจบแล้วด้วยเหตุผลจำเป็น (ไม่ใช่อยากนะครับ)ทำให้ต้องเรียนต่อนิติศาสตร์ เสาร์อาทิตย์อีก ตอนนี้ผ่านมาได้80เปอเซนต์แล้วอีก20เปอเซนต์ก็จะจบ บ่นมาซะยาว สรุปคือ ตอนนี้ผมทำงานหนัก อ่านหนังสือเยอะ เรียนหนัก และเหนื่อยมาก กระทู้นี้ทำให้ผมมีแรงฮึดครับ ปล. ผมชอบแนวคิดและคำพูดของคุณ Plant คุณ Mars และเรื่อง10000ชม.ของคุณGuiman มากๆครับ สงสัยกระทู้นี้จะเป็นกระทู้รวมตัวคนทำงานหนักครับ ฮ่าๆๆ ขอถามคุณ porzilla หน่อยนะครับ คือผมก็สนใจจะเรียนต่อโทแบบเหนื่อยเอาโล่อยู่ อยากถามว่าในประสบการณ์ของคุณ porzilla แล้ว ความเหนื่อยกับค่าใช้จ่าย (ทั้งค่าเทอม ค่าเดินทาง ค่าเสียเวลา) กับประสบการณ์ที่ได้จาก MBA ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา คุ้มค่ามั้ยครับ คือผมมองอนาคตตัวเองแล้ววุฒิน่าจะไม่ใช่ของที่ผมต้องการ ก็เลยขออนุญาตถามประสบการณ์ชีวิตหน่อยน่ะนะครับ ถ้าละลาบละล้วงก็ต้องขอโทษด้วยครับ ขอบคุณครับ โดย Mars อาทิตย์ ม.ค. 20, 2013 10:14 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ผมเป็นคนขี้เกียจแล้วก็ใจร้อนครับ ในชีวิตเลยชอบหาทางลัดเสมอ เล่นหุ้นก็ศึกษาแต่ทฤษฎีของคนที่ success มากๆแล้ว แล้วก็เชื่อแต่คำของคนเหล่านั้น (ผมเชื่อใน STA เพราะคำให้สัมภาษณ์ของเจ้าสัวธนินทร์ ที่มั่นใจว่ายางจะดีไปอีก 10-20 ปี โดยที่ไม่เคยคิดเลยว่าเรารู้จักอะไรบ้างเกี่ยวกับตัวองค์กรของ STA!?) พอกำไรหุ้นหลายสิบ % เข้าหน่อยก็คิดว่านี่คือทางลัดที่จะทำให้ประสบความสำเร็จในชีวิต แล้วก็เริ่มทำการบ้านน้อยลงไปอีก (คิดว่าอยู่นิ่งๆ ถือทิ้งไว้ยาวๆ ก็คงจะดีเอง) แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่าชีวิตของคนประสบความสำเร็จจริงไม่เคยผ่านทางลัด ทุกๆ ท่านผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาแล้วทั้งนั้น ก่อนหน้านี้นอกจากไม่มีเวลาแล้ว ผมก็ไม่อยากจะเปิดพอร์ตมาเจอสีแดงด้วย รู้สึกเหมือนชีวิตมันไม่ success ตามที่คิดเอาซะเลย แต่ตอนนี้ผมรู้สึกดีมากๆ ที่มีหุ้นตัวแดงอยู่ในพอร์ต เพราะถ้าไม่มีผมก็คงไม่คิดได้ว่าตัวเองยังโง่เหลือเกิน ทำการบ้านมาน้อยเหลือเกิน สุดท้ายผมตั้งใจจะเอาอย่างหนึ่งในตัวละครในดวงใจชื่อว่า "สุมาอี้" ในการ์ตูนชื่อ "หงสาจอมราชันย์" ครับ (ไม่ใช่ user name นะครับ ^^") หงสาฯ เป็นการ์ตูนสามก๊ก ที่มีมุมมองแปลกๆน่ะครับ เพราะเลือกที่จะให้สุมาอี้ซึ่งมีบทบาทน้อยมากๆ ในนิยายสามก๊กเรื่องอื่นๆ เป็นตัวเอง เพราะผู้แต่งมองว่า สุมาอี้ คือผู้ที่ชนะ ขงเบ้ง ในท้ายที่สุด และเป็นผู้ที่สามารถรวม 3 แผ่นดินให้เป็น 1 ได้ สุมาอี้ในหงสาฯ นอกจากเฉลียวฉลาดแล้ว นิสัยอย่างหนึ่งที่เป็นสุดยอดในเรื่องคือ "ความอดทน" ครับ เพราะสุมาอี้เลือกที่จะอยู่ใต้โจโฉ (ผู้ที่สั่งฆ่าล้างตระกูลสุมาอี้เอง) เพื่อรอวันที่จะอยู่เหนือโจโฉในท้ายที่สุดครับ โม้มาเป็นเวลานานมากแล้ว ขอตัวไปทำการบ้านก่อนนะครับ (ตั้งเป้าจะอ่านตะแกรงร่อนวันละ 2 หน้าครับ ^^) โดย Mars อาทิตย์ ม.ค. 20, 2013 9:53 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค แนวการลงทุนแบบ VI ไม่ยากเลยครับ แต่ที่อยากที่สุดก็บริหาร "วินัย" และ "จิตใจ" ผมมักจะรวมเป็นเรื่องเดียวกันคือ "ความโลภ" ไม่รู้ว่าผมนิ่งไปรึเปล่่าครับ เพราะก่อนหน้านี้ถือ STA กับ BANPU เพราะนึกว่าตัวเองทำการบ้านมาดีแล้ว (เอาเข้าจริงพอได้อ่านกระทู้ตะแกรงหุ้นแล้วถึงได้รู้ว่าไม่เลย....) ผมนิ่งขนาดว่าข่าวมายังไง แดงยังไงก็ไม่เคยเข้าไปเปิดพอร์ตเลยครับ ยิ่งช่วงก่อนวุ่นๆ บางทีก็ไม่มีเวลาตาม มาถึงตอนนี้ซึ้งครับ สงสัยเราจะนิ่งมากไป ทำการบ้านมาไม่ดีแต่ดันใจนิ่ง 555 โชคดีที่ผมซื้อหุ้น 4-5 ตัวตั้งแต่ตอนมีม็อบเสื้อแดง พอร์ตโดยรวมเลยยังทะลึ่งเขียวอยู่ แต่รอบนี้กะว่าจะล้างพอร์ตสักครึ่งนึงแล้วครับ กลับมาคิดดูดีๆ ผมไม่ได้เข้าใจในธุรกิจพลังงานมากพอเลย ถึงจะขาดทุนก็ยอมครับ สู้อยู่กับสิ่งที่เราเข้าใจ เราถนัดจริงดีกว่า แต่ที่สำคัญคือต้องทำการบ้านให้เยอะแล้วครับ โดย Mars อาทิตย์ ม.ค. 20, 2013 9:38 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค คุณ Guiman ครับ ผมยอมรับว่าเคยได้ยินปาฏิหาริย์ 10,000 ชม.แรกจากคุณนี่แหละครับ คุณ Guiman พอจะมีอะไรแชร์เกี่ยวกับทฤษฎีนี้มั้ยครับ ผมไม่รู้เรื่องทำธุรกิจ คุยเรื่องนี้อย่างเดียวละกันกั๊บ ไอเรื่อง 10000 ชม นี่ผมรู้จักมาจากหนังสือ 2 เล่ม 1.เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด เขียนโดย อ. ที่เป็นคนเกาหลี ขายดีมากเล่มนี้ ลองหาอ่านดูครับ เขาบอกว่าการทำสิ่งใดให้เก่งระดับเทพนั้นมันมีความลับอยู่ คือการฝึกซ้อมให้ครบหมื่นชม แต่ถ้าไม่ได้ทุ่มเทขนาดนั้น ไม่มีเวลาขนาดนั้น เขาก็แนะนำวิธีของเขาโดยใช้วิธี 1 ต่อ 1 คือ ให้ฝึกซ้อมสิ่งใดก็ตามวันละ 1 ชม เป็นเวลา 1 ปี พอครบปี จะเห็นผลน่าพอใจพอสมควร เขาเองก็ใช้วิธีนี้ในการฝึกภาษาอังกฤษเหมือนกัน 2.พิชิตเกมชีวิต winning the game of life เขียนโดย adam khoo พูดคล้ายๆกัน โดยยกตัวอย่างจากนักกีฬาเก่งๆ เช่น ไทเกอร์ วูดส์ ที่ฝีมือระดับเทพตั้งแต่อายุ 18 เพราะเล่นกอล์ฟตั้งแต่ขวบ สองขวบ พอถึงอายุ 18 ชมการฝึกซ้อมก็เท่ากับคนอายุ 28 ซะแล้ว คนเขียนเองก็เป็นนักพูดสร้างแรงบันดาลใจที่ยอดเยี่ยม เขาบอกว่าเป็นแบบนี้ได้เพราะเขาเริ่มพูดมาตั้งแต่อายุ 15 มาเทียบดูกับตัวเองแล้ว ก็มีหลายๆเรื่องที่คล้ายกัน ผมฝึกภาษาอังกฤษด้วยตัวเองแบบเอาจริงมา 3 ปีกว่าแล้ว แรกๆฝึกเยอะมาก วันละ 2-4 ชม หลังๆหย่อนๆหน่อย เพราะเริ่มอยู่ตัว (มาฝึกเล่นหุ้นแทน) คิดเฉลี่ย ถ้าผมฝึกวันละ 2 ชม 3 ปี ก็เท่ากับ 2100 กว่าชม ถ้าวันละ 3 ชม 3 ปี ก็ 3000 กว่าชม ผลคือ ผมอ่านหนังสือภาษาอังกฤษได้ค่อนข้างคล่อง อ่านหนังสือหุ้นของฝรั่งได้แทบจะไม่มีติดขัด (แต่อ่านพวกนิยายยังติดๆขัดๆ) ส่วนเรื่องเล่นหุ้น ผมเล่นมาปีครึ่งกว่าๆ อยู่กับมัน (อ่านหนังสือหุ้นไป 50 กว่าเล่ม ฝึกดูกราฟ ฝึกดูงบ อ่านเว็บบอร์ด) วันละ 2-3 ชม สุทธิแล้วประมาณ 1000 กว่าชม อย่างต่ำ เหลืออีก 8 พันกว่าชม (หลังเรียนจบผมคงต้องเอาจริงกว่านี้ละ อีกนานเลยตู กว่าจะเป็นเซียน T^T ) พวกเซียนหุ้นนี่ จากประวัติ ผมเห็นบางคนฝึกวันละ 7-10 ชม อย่างเสี่ยยักษ์ คุณมดแมงเม่าคลับ หยงเกิดมาเทรด หรือต้านมัดเล่ย์กรุ๊ป (คนสุดท้ายนี้มี mentor ด้วย เห็นว่าฝึกกันหนักมาก จนต้องกินยา+สะกดจิตเลย) --------------------------------------------------------------------- ที่จริงมันก็ไม่ได้เป๊ะขนาดว่า ครบ 10000 ปุ๊บจะเป็นเซียน หรือแค่ 9พัน ยังไม่เซียน ผมว่ามันค่อยๆเป็นค่อยๆไปครับ (แต่วัดง่ายๆว่า หมื่นชม เซียนละกัน) ส่วนกี่ปีจะเป็นเซียน คงต้องกำหนดเอง ถ้าฝึกวันละ 4 ชม เกือบ 7 ปีเป็นเซียน วันละ 6 ชม 4 ปีครึ่งเป็นเซียน วันละ 8 ชม 3 ปีครึ่งเป็นเซียน ฟังดูแล้วคล้ายทฤษฎีกฎ 80/20 หรือพวก Rule of thumb นะครับ ตัวเลขที่ไม่เข้าใจ หาเหตุผลที่มาไม่ได้ กลับเป็น magic number ของผู้ที่ประสบความสำเร็จหลายๆคน น่าสนใจครับ ผมก็มองเรื่องหุ้นกับเรื่องภาษาเป็นจุดอ่อนสำคัญ ต้องบริหารเวลาว่างตัวเองเพิ่มซะแล้ว ^^" โดย Mars อาทิตย์ ม.ค. 20, 2013 9:33 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ตอบคุณ Plant ครับ ขอบคุณมากครับสำหรับไอเดีย และกำลังใจมากมาย อย่างที่คุณ Plant ว่าแหละครับ คือหลายๆ อย่างที่เราเห็นว่าเป็น "ปัญหา" เราก็อยากจะเข้ามาแก้ แต่หลายๆ ครั้งคนที่ทำอยู่แต่เดิมเค้ารู้สึกว่าเค้าผ่านมันมาได้โดยที่ไม่จำเป็นจะต้องแก้ หรือคิดว่ามันเป็นปัญหาด้วยซ้ำ (ฮาา) ส่วนเรื่องที่ผมอึดอัดใจจริงๆ แล้วส่วนมากจะมาจากญาติๆน่ะครับ ผมแจงเป็นข้อๆ อย่างนี้แล้วกันนะครับ 1. ญาติๆ ของผมเป็นผู้ถือหุ้นก็จริง แต่ไม่ใช่ผู้บริหาร ถ้ามีสายงานชัด เค้าจะลำบาก เพราะเค้าจะก้าวก่ายกิจการไม่ได้ตามใจตัวเองเหมือนก่อน 2. ญาติๆ ผมไม่ชอบการให้อำนาจคนอื่นทำงานน่ะครับ ไม่ไว้ใจลูกน้อง ไม่ดูผลงาน มีแต่ต้องใช้ให้คุ้ม ใช้ให้หนัก เห็นคนว่าง คนพัก เป็นไม่ได้ (ซึ่งตรงนี้ผมที่เป็นคนปกป้องพนักงานตลอด จะถูกญาติๆต่อว่า เคยว่าจนพนักงานร้องไห้เกือบจะลาออกไปก็มี) ความน้อยเนื้อต่ำใจมันมาจากการที่เราทุ่มเทให้องค์กร มองประโยชน์ขององค์กรเป็นหลักกลับถูกมองด้วยสายตาไม่ดี จากคนที่ไม่ได้ทำงาน คือผมก็เข้าใจคนอื่นๆนะครับว่าเค้าต้องการ Self esteem ในด้านอื่นๆ ที่ไม่ใช่เรื่องของความประสบความสำเร็จขององค์กรมากกว่า คือเค้าอยากให้ผมเคารพ ทำตัวเป็นหลานที่ดี อยู่ในโอวาท มากกว่าที่จะเป็นผู้บริหารที่มองประโยชน์ขององค์กรเป็นหลัก พูดๆไปส่วนใหญ่ก็เหมือนจะฝอยแล้วครับ (ฮา) คือพอคิดได้ ผ่านช่วงนั้นมาได้ก็รู้สึกดีน่ะครับ คือว่าก็ว่าไป ไม่มีใครทำก็ช่าง อะไรที่เราลงมือทำได้ก็ทำมันซะเอง (เหมือนที่คุณ Plant ว่า) ส่วนปัญหาอะไรที่เราเข้าไปจัดการมันไม่ได้ก็อย่าไปคิดว่ามันเป็นปัญหา ก็สบายขึ้นเยอะครับ งานก็ไม่หนักไม่เครียดเท่าแต่ก่อน มีเวลาเหลือมาดูหุ้นซะอีก ทัศนคติเปลี่ยนชีวิตก็สบายขึ้นเป็นกองครับ ^^ โดย Mars อาทิตย์ ม.ค. 20, 2013 9:29 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ปัญหาธุรกิจที่บ้าน คือ เรื่องอะไรเหรอครับ?? เผื่อผมจะมีความสามารถช่วยแก้ปัญหาในเรื่องที่คุณ "Mars" เจออยู่ได้ หากไม่สะดวกโพสส่งข้อความมาคุย กันก็ได้ครับ เพราะเริ่มแรกผมเข้ามาทำงานที่บ้านก็เจอหลายๆปัญหาเหมือนกัน แต่ตอนนี้กำลังค่อยๆแก้ทีละปัญหาจนไกล้จะอยู่ตัวแล้วครับ(แต่ยังมี ปัญหาให้แก้อีกเยอะ555+...^^) ปล.ด้วยความรู้สึกของคนที่คล้ายๆกันครับ...^^) อืม.. ยังไงดีล่ะครับ เป็นปัญหาธุรกิจก็จริง แต่ผมคิดว่าน่าจะเรียกว่าปัญหาครอบครัวซะมากกว่านะครับ 555 คือครึ่งปีก่อนผมเป็นเด็กเพิ่งเรียนจบ ไฟแรง ก็รู้สึกอยากพิสูจน์ตัวเองตามประสาเด็ก Gen นี้น่ะครับ ประกอบกับเป็นคนมีพื้นเรื่องการลงทุน แล้วก็ชอบด้านวิเคราะห์ คำนวณ ผมก็เลยนั่งกางทุกอย่างออกมาเป็นตัวเลข ทีนี้ที่บ้านก็คนจีนๆน่ะครับ ยังติดอารมณ์ในแบบกงสี/เถ้าแก่ เดิมๆมากันอยู่ก็เยอะ ทำงานไม่มีระบบ แล้วก็ไม่เน้นประสิทธิภาพงาน ผมก็ค่อนข้างจะอึดอัดใจน่ะครับ คือเหมือนกับเราตั้งใจทำงานเต็มที่ อยากพิสูจน์ตัวเอง แต่ผู้ใหญ่กลับมองว่าเราอวดเก่ง ก้าวร้าว มันก็ออกแนวท้อๆ น่ะครับ ยิ่งตัวเลขที่เอามากางมันก็มีแต่ทำร้ายตัวเอง ลงทุนมาก การแข่งขันสูง ยังจะเจอค่าแรงขึ้น ค่าน้ำมัน แล้วยังจะค่าไฟอีก (คุณ Plant น่าจะประสบปัญหาไม่ต่างกันมั้งครับ) แต่ด้วยความที่ผมเป็นลูกชายคนเดียว แล้วคนที่ต้องแบกรับภาระของบริษัทมากที่สุดก็คือคุณพ่อของผม แล้วก็ตลอดครึ่งปีผมก็ได้วางระบบอะไรหลายๆ อย่างไว้ เช่นระบบวัดผลการทำงาน ระบบการจ่ายค่าแรง คนงานที่นับถือน้ำใจกัน เชื่อใจกัน เหมือนเป็นเพื่อน พี่น้องก็มี ถ้าผมไป เค้าก็อาจทนบรรดาญาติๆ ผมไม่ได้ ผมก็เลยยิ่งรู้สึกว่าทิ้งไปไหนไม่ได้ คือพักก่อนใจผมมันลอยไปที่อื่นแล้วน่ะครับ อยากหนี อยากไปเรียนต่อบ้าง หางานทำบริษัทต่างประเทศเงินเดือนสูงๆ บ้าง คืออยากวิ่งตามความฝันของตัวเองน่ะครับ แต่สุดท้ายพออ่าน Motto "With money you can..." ผมก็ซึ้งเลยครับ คือนี่ตรูจะไปวิ่งตามอะไรฟะ นี่ถ้าวันนึงวิ่งออกมา แล้วบริษัทมันล้ม พ่อเครียดจนเป็นอะไรขึ้นมามรึงจะมีความสุขกับไอ้ฝันบ้าๆ ที่ว่าอยู่อีกรึเปล่าฟะ ว่าแล้วผมก็ล้มเลิกความคิดทุกอย่างครับ ไม่เรียนต่อไม่บ้าไม่บออะไรแล้ว อยู่ที่นี่แหละ คือผมไม่ได้เก่งขนาดคิดว่ามีผมแล้วบริษัทอยู่รอดได้หรอกนะครับ แต่ผมทนไม่ได้ที่จะเห็นมันล้มไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ถ้ามันจะต้องล้มสู้ให้ผมทำทุกอย่างแล้วเห็นมันล้มไปต่อหน้าต่อตาจะดีกว่า เป็นความคิดที่งี่เง่าเรื่องเหตุผลทางเศรษฐศาสตร์มากๆ แต่ในด้านของความเป็นลูกแล้วผมคิดว่าผมต้องเลือกที่จะทำหน้าที่ที่ทำอยู่ต่อไปให้ดีที่สุดครับ โดย Mars เสาร์ ม.ค. 19, 2013 11:28 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ทีแรกกลับเข้ามานึกว่าจะไม่มีใครตอบแล้ว เพราะเป็นกระทู้โชว์ง่าว (ฮา) แต่มีเพื่อนๆ มาตอบกันไม่น้อยเลยดีใจมากครับ คุณ Guiman ครับ ผมยอมรับว่าเคยได้ยินปาฏิหาริย์ 10,000 ชม.แรกจากคุณนี่แหละครับ คุณ Guiman พอจะมีอะไรแชร์เกี่ยวกับทฤษฎีนี้มั้ยครับ อ่านคห.คุณ Plant ก็ว่าได้กำลังใจมาเฮือกใหญ่แล้ว เจอคุณ Sunrise ผมได้อีกหลายเฮือกเลย ผมไม่คิดว่าคุณ Sunrise จะเป็นนักลงทุนต๋อกต๋อยหรอกนะครับ ผมไม่เชื่อว่าคนที่มีความขยัน ตั้งใจ มุ่งมั่นจะเป็นแค่คนต๋อกต๋อยได้หรอกครับ ผมขอแชร์ประสบการณ์ตัวเองนะครับ ผมเริ่มเล่นหุ้นเพราะประทับใจดร.นิเวศน์ในงานสัมนาเด็ก NIP ตอนเรียนหนังสือ แล้วก็เปิดพอร์ตที่แวะดูบ้างไม่ดูบ้างมาตลอด แต่หลังจากเรียนจบ ผมก็เลือกที่จะมาทำงานกับครอบครัว ที่เป็นโรงงานเล็กๆ ทำงานใช้สมองบ้าง แรงบ้าง วันละ 12 ชม. 6 วันต่อสัปดาห์ทำให้ผมเหนื่อยมาก รู้สึกถูกดูดพลังชีวิตไปมาก จนเพิ่งจะมาเข้าที่เข้าทางก็ปาเข้าไปครึ่งปีแล้ว ผมถึงมีโอกาสได้กลับมาดูพอร์ตที่แทบจะไม่เคยเปิดดูเลยอีกทีหนึ่ง ก่อนหน้านี้ผมศึกษาแนวทางของนักลงทุน VI มาตลอด แล้วก็คิดว่าตัวเองน่าจะพอมีอาวุธติดตัวกับเค้าบ้างแล้ว แต่พอผมมาเปิดพอร์ตอีกทีก็เจอหุ้นคดีฟ้องร้องสีแดงเถือกไปซะแล้ว เลยหมดอาลัย ไม่อยากจะเปิดมาให้ช้ำอีก กิจการที่บ้านก็ไม่อยากยุ่ง มองไม่เห็นอนาคต ท้อมากๆ จนอยากจะเลิก แต่ก็ฝืนผ่านมาได้เพราะคิดว่าที่ตัดสินใจมาทำก็ไม่ใช่เหตุผลเรื่องเงินตั้งแต่แรก ฝืนไปทำงานแต่ละวันๆแบบเบื่อๆ ท้อๆ แล้วก็กลับมาคิดถึงหุ้น กลับมาเปิดเวปนี้ เห็นความเปลี่ยนแปลงของห้องร้อยคนร้อยหุ้น แล้วก็ไปตามอ่านย้อนประเด็นที่ถกกันเรื่องค่าสมาชิก จนไปเจอคห.ของท่านหนึ่งในนั้นที่เตือนสติผม "With money you can buy a house but not a home..." (ผมจำชื่อสมาชิกท่านที่โพสไม่ได้แล้ว เพราะตอนนั้นประทับใจมากจนไปเซิชกูเกิลหาฉบับเต็มมาอ่าน) หลังจากนั้นทำให้ผมมีแรงใจ รู้สึกฮึดขึ้นมา ทั้งในเรื่องของงาน ครอบครัว คนรัก การลงทุน เหมือนกับจำความรู้สึกสมัยที่เริ่มสนใจหุ้นใหม่ๆได้ว่า ณ วินาทีนั้น เรารู้สึกยังไง ทำไมถึงคิดอยากจะเล่นหุ้น ทำไมถึงหาหนังสือมากมายมาอ่าน ได้ไม่รู้จักเบื่อ เหมือนกลับมาหาตัวเองเจออีกครั้งหนึ่ง หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ก่อนจะไร้สาระเลยเถิดก็ขอพอ ดีกว่า เอาเวลาไปทำการบ้านต่อละครับ มัวแต่โม้เดี๋ยวจะไม่ได้เดินไปไหนซะที ขอบคุณทุกๆ คนมากครับ ^^ โดย Mars เสาร์ ม.ค. 19, 2013 10:10 pm

Re: เด็กใหม่(ที่แก่แล้ว)อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเพื่อนๆ และค ขอบคุณครับ อายจัง เซิชผ่านระบบแล้วไม่เจอ ปกติมาร์คห้องนี้ไว้ไม่ได้เข้าห้องอื่นเลย ขอโทษนะครับที่โพสกระทู้ดูจะเปลืองพื้นที่บอร์ดไปซะแล้ว โดย Mars เสาร์ ม.ค. 19, 2013 2:21 pm

Re: แจก EPS16YEAR (งบดุล,ราคา,19ปี,Ratio ต่างๆ,แบบเครดิตภาษี ขอด้วยครับ ขอบคุณครับ [email protected] โดย Mars ศุกร์ ม.ค. 18, 2013 2:57 pm

เนื่องจากมีเพื่อนในบอร์ด ส่งข้อความมาหาผมขอ EXCEL DCF ขอด้วยคนครับ [email protected] โดย Mars พฤหัสฯ. ก.ย. 23, 2010 7:05 pm

ศึกชิง คาร์ฟูร์ งวดนี้ คุณเชียร์ใครครับ แล้วมีผู้เข้าร่วมประมูลคนไหนที่สนับสนุนปชปบ้างล่ะครับเนี่ย โดย Mars พฤหัสฯ. ก.ย. 23, 2010 6:59 pm

อยากให้พี่ๆจัดคอร์ส valuation (การหามูลค่าหุ้น) ขอไปด้วยคนครับ ขอบคุณครับ โดย Mars จันทร์ ก.ย. 20, 2010 5:21 pm