แจก EPS16YEAR (งบดุล ย้อน 19 ปี,ราคา,Ratio,แบบเครดิตภาษี) รบกวนพี่ครรชิต ช่วยส่งให้ผมอีกทีนะครับ เครื่องคอมฯ ผมเกิดเดี้ยง ไฟล์ข้อมูลหายไปครับ [email protected] โดย หมากเขียว อังคาร ธ.ค. 27, 2005 3:26 pm

=====วางหมาก...กระดานหุ้น ตอน "หมากเขียวเรโช"===== ทำลิงค์ให้ใหม่ครับ http://topicstock.pantip.com/sinthorn/topicstock/I3645748/I3645748.html โดย หมากเขียว พฤหัสฯ. ก.ย. 29, 2005 12:06 pm

แจก EPS16YEAR (งบดุล ย้อน 19 ปี,ราคา,Ratio,แบบเครดิตภาษี) ขอด้วยครับ พี่ครรชิต อยากได้ PE ของกลุ่มอุตสาหกรรม และ PBV กลุ่มอุตสาหกรรมด้วยน่ะครับ ผมจะนำไปใช้เป็นข้อมูลประกอบการเขียนบทความ "วางหมาก...กระดานหุ้น" ครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับพี่ e-mail: [email protected] โดย หมากเขียว จันทร์ ส.ค. 01, 2005 3:31 pm

=====วางหมาก...กระดานหุ้น ตอน กระบวนท่าที่ 2===== การเล่นหุ้นแบบเก็งกำไรระยะสั้น (Speculating) นั้นต้องเข้าไว ออกไว หูตาไว กระทั่งบางทีต้องมีข่าววงใน ถ้าไม่ช่ำชองจริงๆ แล้ว โอกาสได้กำไรมีน้อยมาก ดังนั้นในวงการนี้ หาผู้ที่ทำกำไรได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ จากการเล่นหุ้นแบบนี้ได้เพียงไม่กี่คน ซึ่งต้องถือว่าเป็นข้อยกเว้น ต่างจาก Value Speculating ซึ่งนักลงทุนหน้าใหม่ ยังคงทำไม่ได้แน่นอน เพราะนอกจากจะต้องอาศัยดวง ดั่งที่กล่าวมาแล้ว ยังต้องมีฝีมือ และหมั่นฝึกฝนด้วย คือต้องเก่งทางเทคนิคพอสมควร (เทคนิคในที่นี้ นอกจากการดูกราฟแล้ว ยังรวมไปถึงเทคนิคหรือทริคในการเทรดเฉพาะตัวของแต่ละบุคคลด้วย) เพราะคนที่จะลงทุนหรือเล่นหุ้นแบบนี้ได้ จะไม่สนว่าหุ้นนั้นพื้นฐานจะดีแค่ไหนอย่างไร ขอให้มี Volume คือมีคนสนใจมาก ก็เล่นแบบ VS ได้ นอกจากจะต้อง เก่ง และ เฮง แล้ว ถ้าสามารถเข้าถึงแหล่งข่าวของพวกนักปั่น หรือนักเล่นหุ้นขาใหญ่ ที่มีอิทธิพลต่อตลาดได้ ยิ่งสามารถช่วยในการทำกำไรได้อีก ซึ่งนักลงทุนหน้าใหม่ไม่มีทางทำได้แน่นอน รวมทั้งนักลงทุนหน้าเก่าเช่นผมด้วย ที่ยังไม่มีความสามารถถึงขนาดเข้าถึงแหล่งข่าวได้เจาะลึกขนาดนั้น Value Speculator ในสินธร ที่ผมคิดว่า ฝีมือดี และเห็นฝีมือกันจะๆ เวลาเขานำ กรณีศึกษามาให้ชมกัน ก็เห็นจะมี คุณแอนดี้ นี่แหละ โดยเฉพาะการดู PDT (Power Down Tick) นี่ ยอมรับว่า ค่อนข้างแม่นยำเลยทีเดียว รวมทั้ง เฮียร็อค ที่ผมนับถืออีกด้วย อีกคนที่ผมคิดว่า ฝีมือดีเช่นเดียวกัน โดยเล่นหุ้นเป็นอาชีพ อาศัยความช่ำชองในตลาดมานานถึง 30 ปี นั่นคือ พี่ prettypetie รวมทั้งอีกหลายๆ คน ที่ฝีมือดีไม่แพ้กัน ทั้ง คุณหมอวีค ที่เล่นหุ้นเป็นอาชีพ และยังเป็นวิทยากรรับเชิญในงานมีตติ้งครั้งที่ผ่านมา เฮีย aeaw บุรุษผู้ย่ำไปที่ไหน แผ่นดินต้องมีอันสะเทือน (555 ล้อเล่นนะครับเฮีย) เจ้าของ เผ่น พันลี้ เฮียคลาย เครียด เจ้าของสำนักเทิมเปิ้ลบ๊อกซิ่ง กับหลักสมเกิน (จริงๆ ผมว่าน่าจะกึ่งๆ VSOP) ที่ผมเห็นว่ามันคือคำตอบของการวิเคราะห์จิตวิทยามวลชนเลยทีเดียว และเป็นแรงบันดาลใจให้กับผม ในการเขียนบทความ วางหมาก...กระดานหุ้น อีกคนที่ลืมไม่ได้ เคยเขียนบทความ แท่งเทียนวันนี้ อยู่ช่วงหนึ่ง คือ คุณโฆษิต วิเคราะห์แท่งเทียนได้อร่อยมาก อีกคนซึ่งหายไปหลายเดือนแล้ว คือ คุณ chezip จากการได้แลกเปลี่ยนทัศนะกันทางอีเมล หลายฉบับ ยอมรับว่าเป็นนักลงทุนที่ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว ว่าแล้วจบการเขียนบทความนี้ คงต้องตามหาเขาดีกว่า เห็นหายไปนาน ไม่รู้ไปไหน คนอื่นๆ ก็มีนะครับ แต่ผมไม่แน่ใจว่า เขาเป็น VS หรือเปล่า อาทิเช่น คุณอยากเชือก ที่ไม่ยอมมีอมยิ้มกับเขาเสียที (ผมเข้าใจว่า น่าจะเป็นคนดังนะ) อีกคนคือ คุณ luck me คนเก่าๆ ที่ตอนนี้หายไปก็มีครับ อาทิเช่น คุณชอบอ่าน คุณ Invisible hand นึกออกได้เพียงเท่านี้ ขออภัยจริงๆ กับ VS ท่านอื่นๆ ที่มีฝีมือไม่แพ้กัน รวมทั้งท่านที่เป็น VSOP หลายๆ ท่านที่ผมไม่ได้กล่าวถึง อาทิ คุณซีเค คุณคัดท้าย เฮียฟิชชี่ ฯลฯ) โดยส่วนตัว ผมไม่ค่อยชอบ VS แบบ day trade (คุณแอนดี้ จะถนัดมาก คนที่สนใจลองคุยกับเขากันได้ที่หลังไมค์) เพราะในแต่ละวัน ต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา ใจจดจ่ออยู่กับเบาะแส สัญญาณต่างๆ ซึ่งผมเห็นว่ามันทำให้เครียดหนัก ยิ่งกว่าการทำงานธรรมดาเสียอีก มีแรงบีบคั้นกดดันในจิตใจ และอารมณ์ที่ยากจะอธิบายได้ (คนที่ลองอยู่น่าจะรู้ดี) ส่วนใหญ่ VS ที่ผมเล่น ผมจะใช้กราฟระดับ 30 นาที เป็นหลัก โดยดู 5, 10, 15 และรวมไปถึงระดับ 60 นาที เป็นรอง เพื่อใช้ตัดสินใจในการทำการซื้อขาย การซื้อขายบางครั้ง 2-3 วัน บางครั้งเกือบอาทิตย์ก็มี ไม่ค่อยเป็น day trade เท่าไหร่ ออกไปเรื่อง Value Speculating เสียเยอะ กลับมาเรื่อง Speculating กันต่อดีกว่า... นักลงทุนหน้าใหม่ ที่ชอบเข้ามาแล้วเก็งกำไรระยะสั้น (Speculating) และบางคนยังเข้าใจผิด คิดว่าตัวเองเป็น VS เสียด้วย ไม่มีทางที่จะทนทานภาวะกดดัน ของการลงทุนระยะสั้นได้แน่นอน จิตใจจะสับสน กระวนกระวาย การตัดสินใจจะไม่เด็ดขาด คิดกลับไปกลับมา ในที่สุดก็มักจะกลายเป็นว่า ตัดสินใจซื้อหุ้นในราคาสูงเกินไป หรือขายไปในราคาที่ต่ำกว่าควรจะเป็น แล้วก็มาโทษตลาด โทษเจ้ามือ โทษอะไรต่างๆ นาๆ แต่ไม่ได้มองดูว่า ตนเองเลือกทางเดินในการลงทุน หรือเล่นหุ้นที่ผิดมาตั้งแต่แรกแล้ว อย่างไรก็ดี ถ้าคุณถลำตัวเข้าสู่วงจรของการเก็งกำไรระยะสั้น (Speculating) ไปแล้ว ก็ยังพอจะได้ประโยชน์ จากการเล่นตรงที่ว่า ทำให้คุณได้บริหารหัวใจเป็นระยะๆ ทำให้เลือดได้สูบฉีด!!! 555 ล้อเล่นครับ คุณก็สำรวจดูว่า การเล่นแบบนี้ กระทบจิตใจตัวเองอย่างไร หากว่าตัวเองรู้สึกท้อแท้ อ่อนอกอ่อนใจกับความผิดพลาด (ซึ่งผมก็เจอกระทู้แบบนี้เยอะมาก ในช่วงที่ตลาดหมีแบบนี้) ก็อย่า เล่นเช่นนี้ต่อไป แต่หากว่าคุณรู้สึกว่า สนุกดีนะ มันส์ดีจริง ก็จัดได้ว่าคุณมีเงินถุงเงินถัง ก็ยังสามารถเล่นแบบนี้ได้ต่อ เพียงแต่ว่า จะต้องรีบสรุปหาบทเรียน ขจัดข้อบกพร่องและความไม่รู้ของตนเองออกไปให้รวดเร็ว นักเก็งกำไรระยะสั้น (Speculator) ที่เห็นอยู่ในตลาดหุ้นมีมากเหลือเกิน เฉพาะที่อยู่ตามห้องค้า ผมว่าเกิน 90% ที่เหลืออีก 10% เป็น VS แบบ day trade จากการที่ได้คุยกับเพื่อนที่เป็นมาร์หลายคน พบว่าส่วนใหญ่แล้วพวกนักเก็งกำไรระยะสั้น (Speculator) จะเสียมากกว่าได้ และมีอยู่ส่วนหนึ่งที่ไม่เหมาะมาเล่นหุ้นแบบนี้เลย นั่นก็คือพวกกลุ่มผู้สูงอายุ ซึ่งเห็นได้เยอะมาก ตามห้องค้า พวกเขาเหล่านั้น ไม่เข้าใจตลาด ไม่รู้จักเลือกหุ้น ตัดสินใจไม่เป็น ว่ากันมา ก็ตามเฮโลกันไป จังหวะที่พอจะได้กำไร กลับขาดทุน มักจะเข้าซื้อในตอนที่ราคาหุ้นเริ่มอ่อนตัวลง (หลังจากพุ่งแรงมาแล้ว) เป็นแมงเม่า บินเข้ากองไฟ หรือไม่ก็เทขายหุ้นที่ราคาตกไปจนถึงระยะที่ใกล้จะเงยหัวขึ้นมาอยู่แล้ว เรียกว่า เข้าไม่ถูกจังหวะทั้งขึ้นทั้งล่อง ดังที่ได้บอกไปแล้วว่า มีคนบางคนเท่านั้น ที่สามารถเล่นแบบเก็งกำไรระยะสั้น (Speculating) ได้ ไม่ใช่ว่า เขาเล่นได้ เราต้องเล่นได้ ดังนั้น อยากให้คนที่เล่นหุ้นแบบเก็งกำไรระยะสั้น (Speculating) ลองหันมา เล่นแบบ Value Speculating ดูบ้าง ศึกษาก่อนให้มากๆ และนำความรู้ที่ได้ ไปลองใช้จริง เพื่อให้เกิดประสบการณ์ และความช่ำชองในการใช้เครื่องมือ หรือไม่ก็ผันตัวเองเป็น Value Investor ไปเลยก็ได้ หากมีเงินเย็น และมุ่งหวังที่จะลงทุนยาวๆ เพื่อเงินปันผล หรือคนที่ชอบครึ่งๆ กลางๆ ก็หันมาใช้แบบ ลูกผสม FTA หรือ VSOP แล้วแต่ใครถนัด น่าจะเกิดประโยชน์มากกว่า Speculating จริงๆ จากงานวิจัยทางการเงิน ผลสรุปออกมาว่า การ ลงทุน ในหุ้นระยะกลางและระยะยาว โดยอิงอยู่กับความเข้าใจในการเปลี่ยนแปลงของราคาหุ้นที่เราจะซื้อขาย ทั้งอดีตและปัจจุบัน จะมีโอกาสทำกำไรได้มากกว่าการ เล่น หุ้นแบบเก็งกำไรระยะสั้น (Speculating) และไม่ต้องเคร่งเครียดจนเกินไปด้วย การ ลงทุน ในหุ้นแบบนี้ จึงจะรู้สึกสนุก เพลิดเพลิน อันเป็นกำไรที่แท้จริงของชีวิตมากกว่า ดังนั้น หากรู้ตัวเองว่า ไม่อยู่ในประเภทนักเก็งกำไร (Speculator) แต่เป็นนักลงทุนที่ต้องการมีรายได้งอกเงยจากก้อนเงินที่ตนเองมีอยู่ นอกจากงานที่ทำอยู่ปกติ และยังพอมีเวลาได้ติดตามข่าวสารเหตุการณ์ รู้จักวิเคราะห์สถานการณ์ ทำความเข้าใจหุ้นในตลาดจนรู้จัก ก็ลองเปิดใจศึกษาทั้งการวิเคราะห์พื้นฐาน วิเคราะห์เทคนิค และวิเคราะห์จิตวิทยามวลชนดู และเข้าไปลงทุนแบบ VS ทั้งสั้น กลาง ยาว แล้วแต่ความชอบ หรือจะแบบลูกผสมแบบ FTA หรือ VSOP ก็ได้แล้วแค่ความถนัด แต่หากเป็นคนที่มีเงินเย็น มุ่งหวังผลตอบแทนเป็นเงินปันผล มากกว่าส่วนต่างราคา อยากเป็นเจ้าของธุรกิจ ที่ตนเองชื่นชอบ ไม่สนใจการวิเคราะห์ทางเทคนิคเลย ก็ให้ลงทุนแบบ VI เน้นลงทุนที่คุณค่าของหุ้น หรือถ้าอยากใช้เทคนิคอยู่บ้าง FTA ก็เป็นทางเลือกที่ดี ที่จะทำให้คุณมีจำนวนหุ้นเพิ่มขึ้นได้ จากการใช้ Model Trade (ผู้ที่ยังไม่ทราบว่า FTA เป็นอย่างไร ลองอ่าน วางหมาก...กระดานหุ้น ตอน เจาะลึกกลยุทธ์ FTA ดูครับ ตามลิงค์นี้ http://topicstock.pantip.com/sinthorn/topicstock/I3299212/I3299212.html) หรือคุณจะขยันหน่อย ใช้แบบ DSM ก็ได้ (รายละเอียด หาอ่านได้ที่ห้องอิสรภาพทางการเงิน) ซึ่งพวก VS, VSOP หรือ VI โอกาสที่จะผิดพลาด จะน้อยกว่าพวก Speculator เลือกทางเดินของการลงทุนที่คุณถนัด และใช้มันได้ดี จะส่งผลดีต่อการลงทุน และเงินในพอร์ทของคุณครับ ขอให้ จอมยุทธ์ ทุกท่านโชคดี ให้อยู่รอดปลอดภัยใน ยุทธภพ นี้ด้วยเทอญ ตอนนี้คงขอหยุดไว้เพียงเท่านี้ ไว้พบกันตอนหน้า กระบวนท่าที่ 3 แมงเม่าของเมื่อวันวาน คือ เซียนหุ้นของพรุ่งนี้ :twisted: ***สงวนลิขสิทธิ์ ห้ามทำการคัดลอก ดัดแปลง แก้ไข โดยไม่ได้อ้างอิงหรือขออนุญาตล่วงหน้า*** โดย หมากเขียว พุธ ก.ค. 20, 2005 1:14 pm

=====วางหมาก...กระดานหุ้น ตอน กระจกแห่งฝัน===== 3 ปี ผ่านไป ตระการเรียนจบโทการเงินแล้ว วันนั้นเป็นวันครบรอบวันตายของเหน้ วิเคราะห์ผิดอีกแล้วนะ ไอ้โง่ เขาด่าตัวเองในฐานะนักวิเคราะห์หน้าใหม่ของบริษัท สอบ CFA ไม่ผ่านเหรอเนี่ย ช่างเหมาะเจาะเสียจริงที่โดนครบทั้งสองเรื่อง เบื่อตัวเองจริงๆ โว้ย...ทำไมทำอะไรก็ไม่สำเร็จซักอย่าง อยากรู้อนาคตจริงๆ เป็นอีกครั้งที่เขาเริ่มท้อแท้กับโลกของความจริง ตระการกลับบ้าน ไม่ยอมพูดจากกับใคร รีบเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง นั่งมองกระจก และรำพึงว่า อยากรู้อนาคตจริงๆ ตระการนั่งเหม่อลอย ความคิดเริ่มสับสน แต่ก็หยุดลงเพราะมีเสียงชายแก่คนหนึ่งร้องทักว่า ลื้อนี่ม่ายไหวจิงๆ เขาสะดุ้ง หันรีหันขวางไม่เห็นใครสักคน แต่แล้วเขาก็ขนลุกกับภาพที่เห็น เพราะกระจกที่อยู่หน้าเขา กลับมีแสงประหลาดส่องออกมา คะ คะ คะ...ใคร!!! เขาร้องด้วยความตกใจ แต่ระงับสติไว้ได้ ลื้อจำอั๊วะม่ายได้รึ ส่องอยู่ทุกวัง เสียงก้องออกมาจากกระจก ตระการเริ่มถอยออกมาด้วยความตกใจและสงสัยเป็นที่สุด นะ...นายพูดได้ ฮิ ฮิ ผิกหวังกะตัวเอ็งล่ะซิ ที่ทังอะไรก็ม่ายสำเร็ก ใช่ คราวนี้ดูเหมือนตระการจะเริ่มหายกลัวแล้ว เขาพูดต่ออย่างมั่นใจ ใช่...ฉันผิดหวังกับตัวเองมาก ทำไม นายช่วยฉันได้รึ ถ้าอั๊วะจะช่วยลื้อ ลื้อคงหยักรู้อนาคกสินะ ตระการพยายามเพ่งมองที่กระจก แต่เขาไม่สามารถเห็นอะไรทั้งสิ้น นอกจากแสงที่พุ่งออกมา ใจเย็งๆ จับตาดูดีๆ อั๊วะจะให้ลื้อเห็งทั้งหมก มันเป็นภาพที่ทำให้เขาสนใจมาก เป็นภาพตั้งแต่เขาเกิด เรื่อยมาจนเน้เสีย แล้วหยุดตรงที่เขาพ่ายแพ้กลับมาในวันนี้ เอาล่ะ ต่อไปอั๊วะจะให้ดูอนาคกของลื้อ มันเป็นภาพที่เขาวิเคราะห์หุ้นผิดอีกแล้ว เขาพยายามจดจำวันที่ ที่เขาวิเคราะห์ ตารางรายงานการซื้อขายหลักทรัพย์ที่ติดอันดับกำไรสูงสุดในรอบวัน ฯลฯ เท่าที่เขาสามารถจะจำได้ ฉันจำได้แล้ว ฉันจำได้แล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า เขาพูดกับตัวเองอย่างสะใจ อีกภาพเป็นภาพที่เขาตก CISA ในเดือนถัดมา อีกแล้วหรือเนี่ย ตระการพูดกับตัวเอง ต่อมาเป็นภาพของสนามสอบแห่งหนึ่ง ห้องคอนเวนชั่นฮอลล์ เซนทรัลลาดพร้าวนั่นเอง สนามสอบ CFA รอบถัดไป เห็นตัวเองกำลังนั่งกดเครื่องคิดเลขมือเป็นระวิง เขาพยายามจดจำข้อสอบที่อยู่ในภาพให้ได้มากที่สุด อ้อ...ออกเรื่องนี้อีกแล้วเหรอ คราวนี้หวานหมู มีอีกไหม มีอีกไหม ขออีก เขาเร่งให้กระจกนำภาพในอนาคตมาให้เขาเห็นไวๆ ความโลภ ความหลง เข้ามาครอบงำจิตใจหนุ่มน้อยคนนี้เสียแล้ว ลื้อใจเย็งๆ แล้วดูต่อไป มันเป็นภาพที่ทำให้เขาแทบช๊อก เพราะภาพที่เห็นเป็นภาพที่เขากำลังนั่งเอาปืนมาจ่ออยู่ที่ปลายคางตัวเอง เขากำลังจะฆ่าตัวตาย เพราะเครียดจัดจากการเล่นหุ้นแบบมาร์จิ้น เนื่องด้วยตอนแรกเขาคิดว่า การใช้มาร์จิ้น มันสามารถทำให้เขารวยได้อย่างมหาศาลจากผลของอัตราการยกระดับ (Leverage factor) ที่จะเพิ่มขึ้นตามอัตรามาร์จิ้นที่เขากู้ได้ ซึ่งเขาสามารถกู้มาร์จิ้นได้ถึง 50% หากตลาดกระทิงเขาจะได้ผลตอบแทนมากกว่าคนที่ไม่ใช้มาร์จิ้นถึงสองเท่า (Leverage factor เท่ากับ 1/margin) แต่โชคร้ายเหลือเกิน ที่เขาวิเคราะห์พลาดอีกแล้ว ตลาดเปลี่ยนแนวโน้มจากภาวะกระทิงเป็นภาวะหมีตัวใหญ่เสียด้วย เขาขาดทุนมหาศาลจากผลของอัตราการยกระดับนั่นเอง ถูก Margin call ไปหลายครั้ง จนไม่สามารถมีเงินไปใส่ให้ถึงระดับ Initial margin อีกแล้ว เขาหมดตัว!!! จะทำ Short sell ก็ไม่ได้เพราะเขาถูกขึ้นบัญชีดำเสียแล้ว เนื่องด้วยเครดิตไม่ดี เขาจำเป็นต้องขายบ้าน ขายรถ ขายทรัพย์สินที่มีเพื่อมาใช้หนี้ เขายอมรับสภาพนั้นไม่ได้จึงหาทางออกโดยการฆ่าตัวตาย เขาตัดสินใจลั่นไก.....ปลิดชีวิตตัวเอง ไม่......ไม่จริง.....พอ.....พอได้แล้ว....ฉันไม่อยากรู้แล้ว พอเสียทีได้ไหม ตระการตะโกนลั่นห้อง นี่แหละ...อนาคกของลื้อ ฉันจะตายในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าหรือนี่ หมด หมดสิ้นทุกอย่างแล้ว เขาเริ่มท้อแท้ และสิ้นหวังกับชีวิตหนักขึ้นไปอีก อนาคตของฉัน ทำไมมันถูกกำหนดมาเลวร้ายอย่างนี้ ลื้อเข้าใจผิกแล้ว อนาคกนั้น ม่ายได้ถูกกำหนกไว้ แต่นี่...ภาพที่เห็น มันคืออนาคตของฉันนะ ฉันจะตายในอีกไม่กี่ปี!!! อนาคกม่ายได้ถูกกำหนกไว้ ถึงชะตาจะถูกกำหนกเอาไว้แล้ว เจ้าชีวิกก็สามากเปี่ยนแปงอนาคกของตัวเองได้ ถ้าสามากทำปักจุบังให้ดี อนาคกของตัวเองก็จะดีตัมไปด้วย อนาคกของลื้อสามากเปี่ยนแปงได้ด้วยตัวของลื้อเอง จงทัมมังให้ดี แล้วฉันจะทำได้รึ ทัมด้ายซิ ถ้าลื้อมีควัมพยายัม ลองถามใจลื้อเอ็งซิว่า ลื้อนี่เข้มแข้งพอรึเป่า ตระการนั่งคิดทบทวนตัวเองพักใหญ่ ถอนหายใจ แล้วพูดว่า เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว ขอบใจนายมากนะ ฉันขอเรียกนายว่า กระจกแห่งฝันนะ ฮิ ฮิ ลื้อเรียกชื่ออั๊วะเกือบถูก ชื่ออั๊วะก็อยู่มุงล่างนี่ไง มันแปว่า กระจกแห่งควัมจิงตังหาก นี่...โลกแห่งควัมจิงนี้น่าอยู่นะอาตะกัง ทำมังให้ดี ฮ่า ฮ่า ฮ่า เสียงค่อยๆ จางหายไป ตระการสะดุ้งตื่นขึ้น เขาฝันไปหรือนี่ เขาหลับไปนี่เอง ช่างเป็นฝันที่ยาวนานเหลือเกิน และเขาจะไม่ลืมฝันนี้เลย คำพูดสุดท้ายที่กระจกพูดนั้น มันเหมือนคำพูดของใครหว่า....ใช่...ใช่แล้ว...เหมือนของเน้เราไม่มีผิดเลย และตระการเริ่มเข้าใจอะไรหลายๆ อย่างที่เน้เคยเตือนเคยสอนไว้เป็นอย่างดี ตระการนั่งอมยิ้มกับภาพเก่าๆ ในความคิดคำนึงของเขาเมื่อ 20 กว่าปีที่ผ่านมา ในที่สุด...ฉันก็มีวันนี้ วันที่สมหวังกับทุกๆ สิ่งในชีวิต ตระการประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน เขาเป็น CFA ระดับ 3 ได้ด้วยอายุเพียง 27 ปี และค่อยๆ ไต่เต้าขึ้นมาจาก นักวิเคราะห์ ผู้ช่วยผู้จัดการกองทุน ผู้จัดการกองทุน ประธานเจ้าหน้าที่บริหารการลงทุน และกรรมการผู้จัดการ ทางด้านครอบครัว เขามีครอบครัวที่อบอุ่น ภรรยาที่ดี และลูกที่น่ารัก เขานั่งนึกสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเขา มันให้ข้อคิดหลายเรื่อง โดยเฉพาะการทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ขอบคุณนายมากนะ ถ้าไม่มีนายฉันคงไม่มีวันนี้ เขาพูดกับกระจก แต่แล้วเหตุการณ์เมื่อ 20 กว่าปีที่ผ่านมา ก็ย้อนกลับมาอีก ลื้อเก่งมักเลยอาตะกัง นาย...นายจริงๆ ด้วย นายกลับมา ขอบคุณนายมากนะ ถ้าไม่มีนายฉันก็คงไม่มีวันนี้ อี๊...ลื้อผิกอีกแล้ว ที่ควรขอบคุง คือ ใจลื้อเอ็งต่างหัก ที่สามากควบคุมตนเอ็ง สามากทำปักจุบังให้ดีต่อเนื่องถึงอนาคกได้ อั๊วแค่แนะเป็งแนวทางให้เท่านั้ง ที่มีวันนี้ได้เพาะตัวลื้อเอง เรื่องอดีกและอนาคกนั้ง อย่าไปสนใจมังมัก สิ่งที่ควรจะทัมคือ ทัมตอนนี้ เวลานี้ ให้ดีที่สุกเป็งพอ อย่างที่ลื้อทัมมาแล้วไง ขอให้โชคดีนะอาตะกัง กระจกพูดจบ เสียงก็จางหายไป ตระการสะดุ้งตื่นขึ้นจากความฝันอีกแล้ว!!! เขารำพึงกับตัวเองว่า จะมาจะไปช่างเหมือนเดิมจริงๆ ไม่ได้เปลี่ยนเล้ย....เพื่อนเรา....กระจกแห่งความจริง!!!! ขออุทิศเรื่องนี้ให้กับเน้ของผม ผู้เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องสั้น แมงเม่าของเมื่อวันวาน คือ เซียนหุ้นของพรุ่งนี้ ***สงวนลิขสิทธิ์ ห้ามทำการคัดลอก ดัดแปลง แก้ไข โดยไม่ได้อ้างอิงหรือขออนุญาตล่วงหน้า*** โดย หมากเขียว พุธ มิ.ย. 22, 2005 12:27 pm

ผมหมากเขียว แห่งสินธรครับ ขอบคุณทุกๆ ท่านครับ โดย หมากเขียว พุธ มี.ค. 30, 2005 8:11 am

ผมหมากเขียว แห่งสินธรครับ ผมขอแก้ไข ข้อผิดพลาดอย่างแรง "ไม่มีป.โท หรือที่ใดๆ สอนให้ควบคุมจิตใจ หรือควบคุมแรงกรรมแห่งความกลัว และ ความโลภ" ผมลืมไปได้อย่างไร ศาสนาพุทธของเรานี่แหละ ที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนให้พุทธศาสนิกชนลด ละ เลิก ดับกิเลศทั้งปวง ซึ่ง ความกลัว และ ความโลภ คือ กิเลศ ถ้าหลวงพ่อปัญญา แห่งวัดชลประทานฯ พระอาจารย์และพระอุปัชชาย์ของผม มาอ่านเข้า ผมคงต้องถูกเขกกระโหลกแน่ๆ บวชเรียนมาแล้ว ลืมไปได้อย่างไร ที่ผมลืมบอกไปอีกเรื่อง คือ ผมนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำ หลังจากสึกออกมาแล้ว เมื่อก่อนเคยคิดว่า ไม่ว่างมานั่งสมาธิ จนได้อ่านหนังสือของหลวงพ่อพุทธทาส สหายธรรมของหลวงพ่อปัญญาที่ว่า "หากยังมีลมหายใจ ย่อมมีเวลานั่งสมาธิ" เพราะการทำสมาธิ หากใช้แบบอานาปาณสติ คือการกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก หากยังมีชีวิตอยู่ คือหายใจ ย่อมทำสมาธิได้ทุกๆ ที่ ทุกๆ เวลา ปัจจุบันผมเดินทางไปทำงานโดยรถใต้ดิน ขึ้นหมอชิต ซึ่งยังมีที่นั่งอยู่ ดังนั้น ผมจึงอาศัยช่วงเวลาเดินทางนี้ ทำสมาธิ นั่งกำหนดลมหายใจเข้าออก ครับ โดย หมากเขียว อังคาร มี.ค. 29, 2005 2:41 pm

ผมหมากเขียว แห่งสินธรครับ ยินดีให้คำตอบครับ คำถามไม่ได้ไม่สุภาพแต่อย่างใดเลยครับ ผมขอเล่ารายละเอียดให้ฟังแล้วกันครับ ตอนผมเรียนป.ตรี ผมได้ลอง "ลงทุน" ในหุ้น ในกระดาษครับ คือ ทดลองซื้อขายจำลอง ใน excel ตอนนั้นยังไม่ค่อยมีความรู้ทางการเงินมากนักครับ เพราะผมเรียนเศรษฐศาสตร์การเงินซึ่งเน้นทฤษฎีเป็นหลัก วิชาบัญชี ผมเรียนตัวเดียวเท่านั้น และเป็นแค่การลงบัญชีธรรมดาเท่านั้น ไม่ได้เรียนวิเคราะห์งบการเงิน การซื้อขายจำลองช่วงนั้น ก็เป็นการเล่นหุ้นมากกว่า อ่านข่าว เจอประเด็นอะไร ก็ซื้อๆ ขายๆ ไปตามเรื่อง ไม่ได้วิตก กังกลใดๆ เพราะเป็นแค่การจำลองซื้อขาย ช่วงนั้นกำไรครับ พอมาเรียนป.โท เริ่มจากการดูพอร์ทให้พ่อก่อน แต่ผู้ใหญ่ไม่ค่อยฟังเด็กหรอกครับ ผมเลยเบื่อ มาเปิดพอร์ทเอง เพราะคิดว่า ตอนป.ตรี ยังทำกำไรได้เลย ตอนนี้เรามีความรูเยอะขึ้นแล้วนะ น่าจะทำกำไรได้ไม่ยาก การสรรหาหุ้น ก็เน้นดูงบการเงินเป็นหลัก ซึ่งเป็นแนวทาง VI ที่ถูกต้อง ใช้ความรู้ป.โท มาใช้ทุกประการ คือการวิเคราะห์งบการเงิน (จริงๆ ป.โท finance เรียนองค์ความรู้การเงินเยอะมาก แต่เท่าที่นำมาประยุกต์ใช้ได้เต็มๆ คือวิชานี้) แต่ที่ป.โท หรือที่ใดๆ ไม่เคยสอน คือการควบคุมจิตใจ ขอยืมคำจากสำนักเทิมเปิ้ลบ๊อกซิ่งของเฮียคลาด เครียดมาใช้ คือ ไม่สามารถควบคุมแรงกรรมแห่งความกลัว และความโลภได้ การลงทุนจริง มันต่างจากกระดาษมากนัก เพราะลงทุนจำลอง แรงกรรมแห่งความกลัวและความโลภ เราควบคุมมันได้ เพราะไม่ใช่เงินจริง แต่ในโลกของการลงทุนจริง การควบคุมให้ชนะแรงกรรมแห่งความกลัว และความโลภนั้นเป็นไปได้ยาก ต้องได้รับการฝึกฝน ซึ่งคือองค์ประกอบที่ 5 ที่จอมยุทธ์ควรจะมี (จากปฐมบทแห่งการลงทุน 2) ผมเข้าซื้อไม่ถูกจังหวะครับ ซื้อปุ๊ปดิ่งเลย กลัวสิครับทีนี้ รอซักพัก ไม่ไหว ยอม cut loss ดีกว่า แน่ะ พอขายปุ๊ป มันขึ้นเลยเว้ยยยยย ตายละหว่า ขาดทุนเงินก้อนโตแล้ว ไม่เป็นไร เอาใหม่ เปลี่ยนตัวถือ ดูอีกตัว โอ งบโอเค ใช้ได้ ซื้อเลย อ้าว พอซื้อปุ๊บ ดันมีข่าวลบอีก (จริงๆ มันไม่ได้ลบอะไรมากมายเล้ย แค่ประกาศออกหุ้นเพิ่มทุนเท่านั้น) ดิ่งลงเหวเลยทีนี้ เอาไงดีหว่า cut cut อ้าวววววว อีกแล้วตู มาอีกแล้วอีหรอบเดิม วนเวียนซ้ำซากแบบนี้แหละครับ แต่ก็คงแล้วแต่คนนะครับ ในทางบุ๋นอย่างเดียว คือ VI แต่สามารถควบคุมแรงกรรมแห่งความกลัวและโลภได้ เข้าจังหวะไหน ก็ไม่สำคัญเท่าไหร่ แต่ผมเป็นประเภทชอบทางบุ๋นและบู๊น่ะครับ เลยขอเอาองค์ประกอบทั้ง 5 ให้ครบซะก่อนดีกว่า และองค์ประกอบที่สำคัญสุดๆ คือการฝึกฝนครับ ฝึกฝนทั้งทางบุ๋น ทางบู๊ และจิตใจ ให้ควบคุมแรงกรรมแห่งความโลภและความกลัว พอมาสนใจเทคนิค ฝึกฝน ฝึกฝน และฝึกฝน เออ เข้าถูกจังหวะขึ้นแฮะ เฮ้ย DSM โอ...สุดยอดวิชา แต่เอ ถ้าเรานอกกรอบ ไม่ทำแบบพี่เด่นศรี แต่ตั้งกฎเอง โดยใช้เทคนิคเข้าช่วย จะได้ไหมเนี่ย และเอาแนวคิดบัฟเฟต์มาเลือกหุ้นด้วย น่าจะดี เอ๊า ลองใช้ดูสิ เฮ้ย OK นี่หว่า ตั้งกฏใหม่เลย FTA (Fundamentally Technical Analysis) เอ แล้วลองเอา T-EMA เครื่องมือที่เราดัดแปลง มาลองประยุกต์ใช้กับ FTA ดูสิ เออ ใช่ได้ ผลการวิจัยก็ดี ลองเขียนบทความดูสิ อยากลองขอดูหน่อย เออ โอเคแฮะ เขียนต่อไปเรื่อยๆ แล้วกัน มีประเด็นก็เขียน ไม่มีประเด็นก็ไม่เขียน อิสระดี ก็ประมาณนี้แหละครับ ตอบเกินคำถามไปมากเลย ขอบคุณที่สนใจอ่านบทความของผมครับ โดย หมากเขียว อังคาร มี.ค. 29, 2005 1:55 pm

ผมหมากเขียว แห่งสินธรครับ สวัสดีครับทุกๆ ท่าน โดย หมากเขียว อังคาร มี.ค. 29, 2005 10:43 am