สายเรียกซ้อน miss call สุดท้ายแห่งชีวิต

[cocokung]

ใกล้วันแม่แล้วครับเก็บมาฝากจาก FW Mail

สายเรียกซ้อน miss call สุดท้ายแห่งชีวิต

เศร้ามากๆๆเลยละ
 
ใกล้จะถึงวันแม่แล้วนะ ถ้ายังมีแม่ให้กอด อย่าลืมกอดท่านด้วยล่ะ T^T
โทรหาคนที่รักคุณสักนิด ก่อนที่จะไม่เหลือใครให้โทรหาอีก  
ก่อนอื่นต้องขออภัยสำหรับเจ้าของต้นเรื่อง มันอาจตอกย้ำความเจ็บปวดกับคุณในเรื่องนี้
แต่เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ควรเผยแพร่เพื่อตอกย้ำคนที่ได้ชื่อว่าลูกทุกคนให้หั นกลับมา
ดูคนที่ส่งเสียคุณ  เลี้ยงดูคุณมาด้วยความเหนื่อยยาก วันนี้เราหันไปเหลียวท่านบ้างหรือเปล่าก่อนจะไม่มีโอกาสดูแล
เมื่อท่านจากเราไปแล้วการจัดงานใหญ่โตมันไม่มีประโยชน์อะไร เวลาท่านอยู่ทำไมไม่ทำ?
 
 
ความรู้สึกของน้องคนหนึ่งที่บรรยายออกมาจากใจ ในขณะที่.... ผมก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆไป   เรียน เที่ยว นอน กิน ดึกๆผมก็โทรคุยกับแฟนของผม ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของผม และผมก็เชื่อว่าใครๆเค้าก็ทำแบบนี้กัน

จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยาง  
"กินกับอะไรบ้าง"
"แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้ามั้ยเนี่ย  
รู้มั้ยตัวเอง ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไง
ตัวเองวางก่อนดิ ก่อนดิ
 
 
ประโยคต่างๆที่ผมได้คิดและคัดสรร เตรียมพร้อมมาต่างๆก่อนโทร ผมยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนดึกไปกับการคุยโทรศัพท์ ระยะเวลาอันผมได้ใช้ไปในแต่ละครั้งนั้น พอรู้สึกอีกทีก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว
แต่ผมก็ไม่ชอบนะหากใครจะมาว่าผมไร้สาระ ก็ไม่เห็นหรอคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำกัน  
เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่างกิจวัตรอีกอย่างนึงของผมก็คือ แม่ของผมมักชอบโทรหาผมทุกวัน

ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง
เย็นนี้กินข้าวอิ่มมั้ย
วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง  
อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ  

โธ่!คำถามเดิมๆ ผมก็ตอบไปแบบเดิมๆ แม่ผมก็ไม่เบื่อซักที  ยังคงโทรหาผมเป็นประจำ โชคดีที่ผมพยายามตัดบทคุย ผมกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้ว
ก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้ผมทำยังไง...  

จนกระทั่งวันนั้น

ตัวเองตอบเค้าได้รึยัง ว่ารักเค้ามั้ย
เร็วๆสิ เค้ายังอุฒส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ  
แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอ
 

ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่ามีสายซ้อน ผมมองไปที่หน้าจอ
มันขึ้นชื่อว่าHome
 
โธ่ แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย ผมไม่สลับสายผม  
ผมยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไปเพราะผมรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คง
เป็นประโยคเดิมๆ
 
และนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย ที่ผมจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่
 
 
หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้าและแม่ของผมขัดขืนและได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว
ญาติของผมเล่าอีกว่าตอนไปพบศพแม่นั้น ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น  


และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจหรือเรียกรถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหาผม

สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่แม่ผมเลือกที่จะทำคือโทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของผม

 
วินาทีนั้นน้ำตาของผมไหลอาบแก้ม ผมพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของผมสั่น  

วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม  ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม  

ผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต

ผู้หญิงคนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลาโดยที่ผมไม่ต้องเตรียม
บทพูดใดๆ

ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่ ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ คนเดียว
ในโลก

ที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ  

คนเดียวในโลกที่ไม่ว่าโทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม

และคนเดียวในโลกที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต
 

ในบางครั้งประโยคที่ว่า ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว  
มันก็ไม่เป็นความจริง เพราะบางปรากฏการณ์ในโลกเกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม หลังจากนั้นไม่นานแฟนผมที่
ผมใช้เวลาคุยกับเธอวันหลายๆชั่วโมงคุยกับเธอก็ทิ้งผมไป วันนี้ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น หลายๆ อย่างที่คนส่วนใหญ่ทำ
มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการ
กระทำของเราเอง


เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป


ทุกวันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์ รอที่จะตอบคำถามเดิมๆให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง แต่
ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว

[aor_vi]

 

[Little Boy]

มาร่วมเศร้า  :'O  :'O

[san]

ขาดแม่ซักคน เหมือนขาดพระประจำกายไป หนึ่ง
ยามไม่มี  พอนึกถึงยามที่มี  ก็ความสุขแล้วนะครับ

[Ano]

เศร้าจัง

ตัวเองก็เคยพูดไม่ดีเวลา คุณแม่โทรมาดึกๆ  ตอนนั้นกำลังงานยุ่ง  ก็เลยพูดเสียงดุๆไปว่า  มีอะไรรึเปล่า  กำลังยุ่ง

คุณแม่ตอบว่า  เปล่าจะลูกแม่แค่เป็นห่วง  เห็นดึกแล้วยังไม่โทรกลับบ้าน

ตอนนั้นยอมรับค่ะว่าเราหงุดหงิด  ยุ่งจะตายอยู่แล้วยังต้องมารับโทรศัพท์

แต่พอหายยุ่ง  มาสำนึกว่า  เสียใจที่พูดแรงใส่คุณแม่  ทีเราทุ่มเทเวลาทั้งวันทั้งคืน  ดูแลคนอื่น (คนไข้)  ได้  แต่คุณแม่ตัวเองกลับไม่มีเวลาดูแล  ไม่มีเวลาแม้แต่จะพูดดีๆด้วย

พอคิดได้ก็เลยรีบโทรกลับบ้านค่ะ  ยังดีที่โทรไปแล้วคุณแม่ยังรับโทรศัพท์  ไม่เหมือนเจ้าของเรื่องค่ะ

[energizer]

มาสารภาพครับ เมื่อก่อนนี้ทำเรื่องเลวร้ายไว้กับคนในครอบครัวไว้เยอะมากเลยครับ(โดยเฉพาะแม่ผม) เคยมีคนเอาคำถามจิตวิทยามาให้ตอบ ปรากฏว่าผมให้ความสำคัญกับครอบครัวเป็นอันดับสุดท้ายเลย เพราะตอนนั้นตัวผมเองเอาแต่ทำงานเก็บ OT เป็นพัลวันเลยครับ พอกลับถึงบ้านก็หงุดหงิดอารามณ์เสียใส่คนในบ้าน อันนี้คุณแม่จะโดนเยอะสุด ทั้งๆที่เขาอุตส่าห์เดินลงมาหาข้าวหาปลาให้เรากินตอนเรากลับถึงบ้าน (เจริญจริงๆตู นรกรอรับอยู่เลย) ถ้าโทรหาตอนทำงานอยู่เป็นต้องโดนตะคอกใส่(ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไปทำไม) แต่พอต้องมาอยู่ไกลบ้านแล้วค่อยรู้สึกนึกได้ว่าเราไม่ควรทำอย่างนั้นกับบุพการีเลย  ตั้งใจไว้ว่าถ้าได้กลับบ้านเมื่อไหร่จะทำตัวเป็นลูกที่ดีของพ่อ แม่ ไม่ทำให้เขาเสียใจกับพฤติกรรมชั่วๆของเราอีก นึกแล้วก็ทุเรศตัวเองจริงๆและขอน้อมรับคำด่าจากพี่น้องในเว็บนี้ หากต้องการจะประณามผมก็ไม่ต้องเกรงใจครับ ผมมันเลวจริงๆ

[bankniti]

ไม่อยากอ่านเลย อ่านเรื่องแบบนี้ที่ไร ซึ้งจน  :'O  :'O ทุกที แง...